10 jaar Rondé: band toont allure tijdens verjaardagsfeestje in Afas Live
Rondé, een van de populairste Nederlandse bands, bestaat tien jaar en vierde zijn jubileum met een uitverkocht concert in Afas Live, Amsterdam. Er was confetti, streamer, meezingen met de gasten en een geprojecteerd fotoalbum op de achterwand met hoogtepunten uit de geschiedenis van de jarige.
Op deze beelden was de groep te zien spelen op Lowlands, in Paradiso, werken in de studio en uitbundig rondrennen op een festivalpodium. Het maakte duidelijk: Rondé heeft in tien jaar veel bereikt. Wat begon als een ‘schoolproject’ aan de Herman Brood Academie, waar de muzikanten samen studeerden, is inmiddels een gevestigde naam in de Nederlandse popmuziek. Rondé heeft drie albums gemaakt, speelt Engelstalige rock, pop en dance en heeft een aantal aansprekende hits, zoals ‘Undecided’ en recentelijk het nummer ‘Love Myself’.
Voor het feest in Afas waren geen speciale attracties bedacht, het draaide allemaal om de muziek en het samenspel tussen de muzikanten.
Het duurde even voordat de muzikanten waren opgewarmd. Het optreden was opgedeeld in genres: eerst pop, daarna een akoestische set, daarna rock en tenslotte ‘Club Rondé’, met spetterende dans.
Naast de tamelijk middelmatig klinkende popsongs weet Rondé aan de andere genres ook iets eigens toe te voegen; een melodiewending of een ander kenmerk: zoals het fluitdeuntje in ‘Undecided’ of de uitdijende soundscape aan het einde van ‘Why Do You Care’.
Zangeres Rikki Borgelt heeft een diepe stem met een rustige ondertoon, hoe opgewonden haar vier muzikanten ook spelen, ze blijft kalm. In Afas was de geluidsmix uit balans, de zang was luider dan de muziek. Op enkele elegante danspasjes na heeft ze geen duidelijke signatuur als voorvrouw, haar presentatie is vrolijk maar bleek.
Ondertussen hield het toegewijde publiek papieren hartjes omhoog met de tekst “10 jaar Rondé”. Door een mislukte kostuumwisseling – van denim naar knalrood – verscheen Borgelt de eerste helft van ‘Break My Heart’ niet op het podium. Toch bleek dit rocknummer de opmaat naar dynamischer spel, met een geslaagde wisselwerking tussen Borgelts coole zang en de uitgebreide muzikanten.
Het optreden leek de fasen in de ontwikkeling van de band te weerspiegelen. Ze begonnen schuchter maar vonden uiteindelijk een rode draad met scherpere contrasten tussen de muzikale delen. In nummers als ‘Headlights’, waar het hele publiek op aanwijzing van Borgelt op en neer sprong, en in ‘No Worries’ bleek Rondé de allure te hebben.