6000 jaar oude symbolen gekoppeld aan ‘s werelds oudste schrijfsysteem
Laat je inspireren door een wekelijkse samenvatting over goed leven, eenvoudig gemaakt. Meld u aan voor de Life, But Better-nieuwsbrief van CNN voor informatie en hulpmiddelen die zijn ontworpen om uw welzijn te verbeteren.
CNN
—
Onderzoekers hebben verbanden ontdekt tussen de voorloper van ‘s werelds oudste schrijfsysteem en de mysterieuze, ingewikkelde ontwerpen die zijn achtergelaten door gegraveerde cilindrische zegels die ongeveer 6000 jaar geleden over kleitabletten werden gerold.
Geleerden beschouwen het spijkerschrift als het eerste schrijfsysteem, en mensen gebruikten de wigvormige karakters om oude talen zoals het Sumerisch op kleitabletten te schrijven, beginnend rond 3400 voor Christus. Er wordt aangenomen dat het schrijfsysteem afkomstig is uit Mesopotamië, de regio waar de vroegst bekende beschaving ter wereld zich ontwikkelde en dat nu het hedendaagse Irak is.
Vóór het spijkerschrift bestond er echter een archaïsch schrift waarin abstracte pictografische tekens werden gebruikt, het zogenaamde proto-spijkerschrift. Het verscheen voor het eerst rond 3350 tot 3000 voor Christus in de stad Uruk, in het moderne Zuid-Irak.
Maar de oorsprong van de opkomst van het proto-spijkerschrift is duister, en veel van de symbolen ervan zijn nog steeds niet ontcijferd.
Onderzoekers die een zorgvuldige analyse van proto-spijkerschriftsymbolen uitvoerden, waren verrast toen ze overeenkomsten ontdekten toen ze de gravures bestudeerden van cilinderzegels die in 4400 voor Christus in Uruk waren uitgevonden en die werden gebruikt om motieven op zachte klei af te drukken. Niet alleen komen sommige symbolen exact overeen, maar ze lijken ook dezelfde betekenis over te brengen met betrekking tot oude transacties en handel.
Een onderzoek waarin de overeenkomsten werden beschreven, werd dinsdag in het tijdschrift gepubliceerd Oudheid.
“Onze bevindingen tonen aan dat de ontwerpen die op cilinderzegels zijn gegraveerd direct verband houden met de ontwikkeling van het proto-spijkerschrift in Zuid-Irak”, zegt hoofdonderzoeksauteur Silvia Ferrara, professor aan de afdeling klassieke filologie en Italiaanse studies aan de Universiteit van Bologna. “Ze laten ook zien hoe de betekenis die oorspronkelijk aan deze ontwerpen werd gekoppeld, werd geïntegreerd in een schrijfsysteem.”
De resultaten van de analyse zouden de manier kunnen veranderen waarop geleerden begrijpen hoe het schrift is uitgevonden, en wat het suggereert over de vooruitgang van oude beschavingen die duizenden jaren geleden technologieën zoals boekhouden en schrijven ontwikkelden.
Uruk, nu bekend als Warka, was een van de eerste steden die in Mesopotamië ontstond, en diende als een centrum van culturele invloed dat terug te voeren was op wat nu Zuidwest-Iran is tot Zuidoost-Turkije.
In de oude metropool werden cilinderzegels uitgevonden en gebruikt voor administratieve doeleinden.
Zeehondensnijders graveerden ontwerpen op de cilinders, die vervolgens over natte klei konden worden gerold om de motieven over te brengen. Een ongeletterde samenleving gebruikte de zegels op grote schaal in een vroeg boekhoudsysteem dat hielp bij het volgen van de productie, opslag en verplaatsing van gewassen en textiel. Volgens de auteurs van het onderzoek fungeerden de motieven op de zegels als een vroege vorm van branding om goederen te identificeren.
Naast de zegels documenteerden de boekhoudsystemen, die zich in het vierde millennium voor Christus ontwikkelden, ook fysiek de handel in goederen met behulp van tags, numerieke tabletten, penningen en kleiballen die bullae worden genoemd.
Onderzoekers hebben lang gedacht dat het proto-spijkerschrift zich ontwikkelde op basis van deze vroege boekhoudmethoden, maar er was geen definitief verband om aan te tonen hoe de overgang plaatsvond. En in tegenstelling tot de cilinderzegels zijn de honderden iconografische tekens die aan het proto-spijkerschrift worden toegeschreven, alleen in Zuid-Irak op tabletten aangetroffen.
“De nauwe relatie tussen oude zegels en de uitvinding van het schrift in Zuidwest-Azië wordt al lang erkend, maar de relatie tussen specifieke zegelafbeeldingen en tekenvormen is nauwelijks onderzocht,” zei Ferrara. “Dit was onze startvraag: Heeft de afbeelding van zeehonden een belangrijke bijdrage geleverd aan de uitvinding van tekens in het eerste schrift in de regio?”
Het team vergeleek systematisch motieven van de cilinderzegels met proto-spijkerschriftpictogrammen om te zien of deze qua vorm en betekenis correleerden. De onderzoekers verwachtten marginale en indirecte verbanden te leggen, maar in plaats daarvan identificeerden ze zeehondenafbeeldingen die direct leken te transformeren in proto-spijkerschrifttekens, wat suggereert dat zeehonden een rol speelden in de ontwikkelingen die leidden tot de geboorte van het eerste schrift, zei Ferrara.
De beelden met het sterkste verband hadden betrekking op het transport van potten en stoffen, zei co-auteur Kathryn Kelley, een onderzoekscollega bij de afdeling klassieke filologie en Italiaanse studies aan de Universiteit van Bologna. De symbolen toonden afbeeldingen van textiel met franjes en schepen die in netten werden vervoerd, waarvan er vele in de richting van de gevels van gebouwen bewegen. De uitwisselingen van deze voorwerpen vonden plaats tussen of binnen verschillende steden en hadden waarschijnlijk betrekking op verschillende tempels. De zegels en tabletten hielpen dus bij het documenteren van de transacties, aldus de auteurs van het onderzoek.
“We concentreerden ons op zeehondenbeelden die hun oorsprong vonden vóór de uitvinding van het schrift, terwijl ze zich bleven ontwikkelen tot in de proto-geletterde periode”, aldus Kelley en co-auteur Mattia Cartolano, research fellow aan de Universiteit van Bologna, in een gezamenlijke verklaring. “Dankzij deze aanpak konden we een reeks ontwerpen identificeren die verband hielden met het transport van textiel en aardewerk, die later uitgroeiden tot overeenkomstige proto-spijkerschrifttekens.”
Dergelijke soortgelijke afbeeldingen in zegels en proto-spijkerschrifttekens duiden op een nauwe relatie tussen de twee, zei Eckart Frahm, de John M. Musser hoogleraar Talen en beschavingen uit het Nabije Oosten aan de Yale Universiteit. Frahm was niet bij het onderzoek betrokken.
“Het artikel doet dit voor de eerste keer en stelt overtuigend vast dat een aantal (proto-spijkerschrift) tekens iconografisch nauwe parallellen hebben in het beeldrepertoire van de zeehonden”, aldus Frahm. “Nog ambitieuzer proberen de auteurs door middel van een contextuele analyse aan te tonen dat clusters van afbeeldingen op zeehonden in vergelijkbare configuraties te vinden zijn op ingeschreven kleitabletten.”
Het is duidelijk dat de oude Mesopotamiërs de zegels duizenden jaren lang naast het schrift gebruikten, dus de ene vorm van documentatie werd niet zomaar vervangen door de andere.
Het team wil nu graag onderzoeken welke soorten producten in netten in de schepen werden vervoerd, en waarom de beelden eeuwenlang in zo’n groot geografisch gebied stand hielden – en waarom de uitwisselingen belangrijk genoeg waren om op kleitabletten te worden gedocumenteerd.
Eerder dachten onderzoekers dat gewone tokens bijdroegen aan het systeem voor cijfers die worden gebruikt in proto-spijkerschrifttekens, terwijl complexe tokens met incisies en andere markeringen de basis vormden voor de niet-numerieke tekens, maar dat bleek niet het geval te zijn, zei Dr. J. Cale Johnson, hoogleraar geschiedenis van kennis in de antieke wereld aan de Freie Universität Berlijn. Johnson was niet betrokken bij het nieuwe onderzoek.
“Deze leemte in het oorsprongsverhaal – waar komen de niet-numerieke proto-spijkerschrifttekens vandaan – bleef onopgelost”, zei Johnson. “Hoewel mensen vaak hebben gezegd dat de beelden van het niet-numerieke zijn teken afkomstig moet zijn van zegels (tekens) of een ander soort representatie, is er zeer weinig werk verricht om voorlopers concreet te identificeren. Maar dit artikel is een belangrijke stap in het identificeren van die concrete voorlopers.”
Hoe meer onderzoekers ontdekken over oude steden zoals Uruk en de verbanden tussen de iconografie die oude beschavingen gebruikten, hoe beter ze in staat zouden kunnen zijn de honderden onbekende proto-spijkerschriftpictogrammen te ontcijferen, aldus de auteurs van het onderzoek.
“Gezien de gestileerde en vaak abstracte aard van veel proto-spijkerschrifttekens – een sterk contrast met de veel meer beeldachtige Egyptische hiërogliefen – zal een volledige consensus over wat deze tekens vertegenwoordigen en waar ze vandaan komen waarschijnlijk nooit worden bereikt, maar dat betekent niet dat je niet moet proberen de kwestie te onderzoeken,’ zei Frahm.
Schrijven lijkt een noodzakelijke technologie die zich in de loop van de tijd op natuurlijke wijze zou ontwikkelen, maar het werd in de wereldgeschiedenis slechts een paar keer zelfstandig uitgevonden – zonder kennis van het bestaan van het schrift –, zei Ferrara.
“Het is dus lange tijd een interessante vraag geweest welke sociale en technologische omstandigheden de conceptuele, cognitieve sprongen stimuleerden die resulteerden in geschreven taal,” zei Ferrara. “Hoewel de jury nog steeds niet weet hoeveel taalcodering de vroegste fase van het spijkerschrift eigenlijk heeft, is het belangrijker dat het binnen een paar eeuwen tot ‘echt’ schrift heeft geleid, dus de uitvinding van het proto-spijkerschrift is een keerpunt.”
Het begrijpen dat motieven van zegels rechtstreeks verband houden met de pictogrammen die uiteindelijk de basis zouden leggen voor het eerste schrijfsysteem laat zien hoe betekenis werd overgedragen van motieven naar script, aldus de auteurs van het onderzoek.
“De conceptuele sprong van symboliek vóór het schrijven naar schrijven is een belangrijke ontwikkeling in de menselijke cognitieve technologieën”, aldus Ferrara. “De uitvinding van het schrift markeert de overgang tussen prehistorie en geschiedenis, en de bevindingen van deze studie overbruggen deze kloof door te illustreren hoe sommige laat-prehistorische afbeeldingen werden opgenomen in een van de vroegst uitgevonden schrijfsystemen.”