Na tien jaar schoppen het systeem, lijkt de kracht van ‘de verleiders’ een beetje uitgewerkt

Meer dan tien jaar lang hebben de verleiders hun verontwaardiging vrij in de wereld. Wat begon met Scherpe satire op het bankwezenontving een volgt -up met filetprestaties over bijvoorbeeld de farmaceutische industrie, privacy in Genderongelijkheid. Maar het bedrijf ontving ook kritiek, bijvoorbeeld nadat ze in 2019 in een tv -programma zaten De Wereld Draait Door Big Van Leer trok zich tegen de AIVD, maar veel van hun claims bleken onjuist te zijn.

Nu is er de jubileumprestaties Buidsch Schot (De productie van de tiende verleiders) waarin de adviesindustrie wordt gesneden. Houd je hart vast, zou je denken.

Consultancy is geen onderwerp dat u onmiddellijk naar water gaat als theaterbezoeker. De wereld van bedrijven zoals EY, McKinsey en KPMG, waarin adviesprocessen de kassa laten rinkelen: maak het opwindend theater. Gelukkig is het jubelende bedrijf gespecialiseerd hierin. Eerdere uitvoeringen elk feit dat de makers moesten worden gemaakt om hun punt te maken, presenteerden zich zodanig dat zelfs jaarlijkse cijfers of een droge grafiek fascinerend theater opleverden. Regisseur Leopold Witte probeert ook het tempo hoog te houden in de nieuwe prestaties, maar het resultaat is variërend. Zijn de verleidelijke krachten van de kritische theatermakers een beetje uitgewerkt, na tien jaar schoppen het systeem?

In Buidsch Schot Er wordt een fictief adviesbureau uitgevoerd dat een opdracht van een beslissende minister wint. Scènes bij het ministerie en op het kantoor van het hyper-commerciële agentschap worden afgewisseld met mini-presentaties over blunders van wereldwijde adviesbureaus en industriële cijfers. Theatermaker George Van Houts berekent bijvoorbeeld dat een (educatieve) consultant voor elke twee educatieve medewerkers werkt en vervolgens inzoomt op een – begeleid door consultants – Vision -proces voor een basisschool. Van deze Intermezzos doemt een foto van een volledig uit de hand op, waarin veel geld wordt verdiend met chatten en gooien met onbegrijpelijke termen.

Teleurstellend argument

Hoe zou deze sector zo geweldig kunnen worden? In het script van Tom de Ket schetsen de verleiders daarvoor ongeveer twee redenen. Eén: Er zijn veel theoretisch getrainde Nederlandse mensen, die ‘niets kunnen doen’ (of tenminste: maak geen meubels of leken straten) en komen daarom werken bij adviesbureaus waar ze visioenen ontwikkelen of uitvoeren. Twee: Niemand wil verantwoordelijkheid nemen, betoogt Pierre Bokma in zijn rol als hoofd van het fictieve adviesbureau. We durven niet de ultieme verantwoordelijke te zijn en daarom, voor veel te hoge bedragen, in te huren om dit te doen.

Gebaseerd op het idee dat bijna niemand durft te vallen zijn hoofd boven het maaiveld, ontstaat er ook een verhaallijn over een universitaire leraar (gespeeld door Victor Löw) die wordt beschuldigd van intimidatie door anonieme klagers aan zijn universiteit. Office Buitenschot heeft de klachten onderzocht en de leraar komt een verhaal krijgen. Hij wil weten wie achter de rapporten zit. Met de woorden ‘cross -border -gedrag’ kan iedereen tegenwoordig ‘annuleren’, het idee is. En bovendien zijn er ook twee consultants aan het begin van hun carrière (Linde van den Heuvel en Steye Van Dam) die – stevig ellebogen – zich een weg omhoog vechten bij de Buitenschot -bureau.

Al met al is het een mager en teleurstellend argument dat de verleiders deze keer presenteren. Ja, er zijn een groot aantal consultants en ook veel coaches – twee professionele groepen die in één hoop worden geveegd, maar de implicaties hiervan zijn nauwelijks uitgewerkt en er is geen duidelijke onderbouwing. Buidsch Schot Ziet er nogal zorgeloos uit. Het is een wilde mix van uitspraken en verhalen, die minder overtuigen dan eerdere uitvoeringen.

Om te delen





Mail de editors