Je zou er niet bij de meeste mensen aan moeten nadenken, maar als je verliefd bent, is een Franse kus hemels. De Franse kus, zoals Engelstaligen het noemen, laat twee mensen samenvoegen tot een eenheid van liefde waar niets kan komen, zelfs geen kebab. Ik herinner me tenminste dat ik het vlees en het brood en de saus uit zijn mond wilde eten, door zijn tong tussen mijn tanden duwde alsof ik een kind was en inderdaad, met die liefde, waren we volledig terug in wat sommige wetenschappers, volgens sommige wetenschappers, de oorsprong van de kus is: premasticatie.
Kinderen die overstappen van melk naar vast voedsel, hebben daar wat hulp bij nodig: de ouder kauwt het voedsel prima en legt het in haar jonge mond. Het is een gebruik dat mensen met veel dieren delen: van bonobo’s tot wolven en van vogels tot oorwigs, het gaat ver terug in de tijd.
Toch is de kus, en zeker de Franse kus, geen universeel fenomeen bij mensen. Er zijn culturen waar verliefd worden, heel anders uitgedrukt, bijvoorbeeld door een wimperhaar te bijten. Mensen kussen op andere plaatsen, maar niet met iedereen. Volgens Herodotus wilden Egyptenaren bijvoorbeeld geen Grieken kussen omdat dat rundvlees at en de koe in Egypte een heilig dier was. Had de vader van de geschiedschrijving een blauwe, 2500 jaar geleden?
Het antropologische tijdschrift Sapiens In 2015 publiceerde een studie dat het leek dat meer dan honderdvijftig culturen in minder dan de helft werden gekust. Culturen met verschillende sociale klassen kussen meer dan egalitaire culturen van bijvoorbeeld jagers-verzamelaars. In haar boek De wetenschap van kussen (2011) Sheril Kirshenbaum schrijft dat de Ituri Pygmies in Congo voedsel kauwen voor hun kinderen, maar nooit Frans kuste. Misschien niet … de oorsprong is te dichtbij om romantisch te lijken.
“Omdat culturen van jager-verzamelaars kunnen dienen als een venster voor samenlevingen uit het verre verleden, is het redelijk om aan te nemen dat romantische kussen alleen zijn ontstaan in de menselijke geschiedenis”, schrijft Sapiens. De romantische kus komt weer gebruikelijk in de polaire cirkel volgens hun onderzoek. “Een verklaring hiervoor is dat mensen elkaar graag aanraken. Het is daarom mogelijk dat wanneer mensen van top tot teen gekleed zijn in dikke bontjassen, het gezicht en de lippen de enigen, of op zijn minst de meest voor de hand liggende, lichaamsdelen die ze kunnen verkennen.” Mmm. Zou het? Binnen, al die vacht is misschien niet altijd aan de prachtige film. Atanarjuat: The Fast Runner (2001), Van Shoes Kunuk.
Misschien is Kussen ook zoiets als het alfabet; Het script werd op verschillende tijdstippen op verschillende plaatsen uitgevonden. Het kan ook weer worden vergeten. Helaas, omdat ik tijdens de kebabkus met iedereen verbonden had gevoeld; Met alle mensen en veel dieren die bij mij kwamen en alle mensen die achter me zouden komen; Een deel van een continue keten van twee elke keer. Kussen voelde als ademhaling; Iets dat automatisch gebeurt, zij het minder vaak. Maar Kussen is geleerd, door honderden schilderijen en vooral films. Hollywood leek de natuur. Het is hoe dan ook cultuur.
Een recente theorie zegt dat kussen optreedt door insecten die uit de vacht worden verwijderd, zoals apen doen. Een andere theorie of fantasie over de oorsprong van kussen draait allemaal om reflectie. Een mond zou een echografie zijn van een vulva (beide hebben lippen, ja), borsten een echo van billen, tongen een echo van tepels en kussen een echografie van neuken. Eén op het eerste gezicht minder romantische theorie of fantasie misschien, maar een die uiteindelijk alle deelnemers gelijk maakt. Welke lichaamsdelen elkaar aanraken is minder belangrijk dan ze elkaar aanraken. De sneeuw smolt.
