Creditcard voordelen waar we allemaal voor betalen

Ik sta in wat voelt als een suite in een chique hotel – alle zachte verlichting, marmeren aanrechtbladen, pluche zitplaatsen en vloeren in parketstijl.

Een sierlijke schotel voedsel trekt de hoek van mijn oog.

“Dat is een zeevruchtentoren als een welkome voedselvoorziening, evenals kaviaar, en je kunt ook de champagne daar zien voor gasten om van te genieten”, zegt Dana Pouwels, hoofd van de voordelen van de luchthavenlounge bij US Bank Chase.

Ze laat me rond Chase’s nieuwe Sapphire Lounge zien op La Guardia Airport in New York.

Dit is hoe wachten om een ​​vlucht te vangen, er tegenwoordig uitzien – als u het zich kunt veroorloven om $ 550 (£ 433) per jaar te betalen om de juiste creditcard te hebben die nodig is om toegang te krijgen.

Eenmaal in de nieuwe La Guardia -lounge van Chase kun je ervoor kiezen om een ​​paar uur tot $ 3.000 te betalen om toegang te krijgen tot een privésuite.

Het maakt allemaal deel uit van wat is beschreven als een wereldwijde wapenwedloop onder de creditcardbedrijven waarvan u zich waarschijnlijk helemaal niet bewust bent – ze concurreren om elkaar te overtreffen met grotere, betere, moediger luchthavenlounges.

En hoewel de meesten van ons geen toegang hebben tot deze lounges, zeggen experts dat we vrijwel zeker voor hen helpen betalen. En ze komen niet goedkoop.

“Ja, het is een wapenwedloop en ze worden buitengewoon”, zegt Clint Thompson, de nieuwsredacteur op de vlucht- en reiswebsite The Points Guy. “Van wat we wel weten, praten we tot tientallen miljoenen dollars per lounge.

“Net als de nieuwe (American Express-eigendom) Centurion Lounge in Atlanta, geloof ik dat ze ongeveer $ 100 miljoen hebben uitgegeven om dat te laten gebeuren.”

Airport -lounges zijn geen nieuw concept en creditcarduitgevers hebben al lang samengewerkt met luchtvaartmaatschappijen om merkcreditcards aan te bieden met loungetoegang.

Maar nu bouwen de kaartuitgevers zelf lounges, als een manier om direct aan te spreken voor kaarthouders – en ook potentiële nieuwe klanten.

JP Morgan Chase, American Express, Capital One, ze zijn nu allemaal in de lounge – en lifestyle – business.

Voor American Express omvat dit het openen van een high-end lounge in Midtown Manhattan.

De locatie van de centurion New York bevindt zich op de 55e verdieping van een wolkenkrabber, met ramen van vloer tot plafond met een ingrijpend uitzicht op New York en lekker eten en privébars.

Het is ontworpen voor Centurion -kaarthouders – een kaart die u $ 10.000 kost als ondertekening van vergoeding, plus $ 5.000 per jaar. En het is alleen uitnodigd om er een te krijgen.

“We zijn meer dan een creditcardmaatschappij of een kostenkaartbedrijf, het is meer een lifestyle -merk, waardoor u speciale toegang krijgt tot concerten, u in restaurants brengen”, zegt Audrey Hendley, het hoofd van Global Travel bij American Express.

De kaartuitgevers zijn zelfs verhuisd naar een nietje, de coffeeshop uit de 21ste eeuw.

Capital One heeft Capital One Cafés – nu heb je een barista in een bank.

Hun branche in de wijk Georgetown in Washington DC heeft alle klassieke tekenen van de heup coffeeshop – blootgestelde ventilatieopeningen, kale bakstenen muren, barista -koffiezetapparaat.

De enige onmiddellijke weggeefactie die u mogelijk op de bank bevindt, is het neon Capital One -bord op de muur en hun merkschermen. Kijk een beetje dichterbij, en je zou een van hun nonchalant geklede mensen kunnen zien die op een klant lijken, maar eigenlijk is wat Capital One hun ambassadeurs noemt, hier om je te verwelkomen en je te helpen met al je bankbehoeften.

Iedereen kan het café gebruiken, maar een kapitaalkaart vasthouden en u krijgt geld van uw brouwsel.

“We creëren een showroom voor onze producten”, zegt Shaun Rowley, de directeur van Capital One Cafes.

“Voor klanten om binnen te komen en Capital One in Action te zien, om het aan te raken, het te ruiken en zelfs te proeven met onze cafés. En ze zien weglopen, zoals u weet, is enthousiaste fans en advocaten voor ons een soort terugkeer die we zoeken.”

Dit klinkt allemaal niet als het soort taal dat je normaal hoort horen van financiële instellingen.

Dan Bennett is het hoofd van de gedragswetenschap, de advertentiegigant Ogilvy. Hij zegt dat dit allemaal gaat over merken die gebruikmaken van hoe mensen over zichzelf denken en andere mensen.

“Ja, het is een stuk plastic met de chip erin dat je geld vasthoudt, maar het is iets dat je eigenlijk een positie in de samenleving geeft”, zegt hij. “Het is iets dat iets zegt over wie je bent. Het is iets waardoor je je verhoogd kunt voelen.

“De creditcardbedrijven zijn niet alleen bouwkamers op luchthavens, ze bouwen een zelfgevoel. Het is een beetje verbazingwekkend dat financiële dienstverleners erin geslaagd zijn om een ​​aantal diepe core menselijke bestuurders te bekijken en daarna ervaringen te bouwen.

“En daarom zijn ze zo succesvol met hen, omdat ze erin zijn geslaagd om de psychologische hefbomen te vinden om te trekken, in plaats van alleen maar naar de wereld te kijken door een rationele lens.”

Maar zelfs als je nooit toegang krijgt tot deze plaatsen, betaal je er uiteindelijk nog steeds voor, volgens Lulu Wang. Hij is universitair docent financiën aan de Kellogg School of Management aan de Northwestern University in de buurt van Chicago en heeft bestudeerd hoe kaartbetalingssystemen werken.

Hij wijst erop dat creditcards zijn duurder Voor handelaren, of het nu gaat om retailers of bars en restaurants om te accepteren dan betaalpassen, omdat ze een hogere verwerkingskosten maken.

Prof Wang zegt dat handelaren waarschijnlijk de prijzen zullen verhogen om de extra kosten van mensen die creditcards gebruiken te dekken.

“We denken meestal dat bedrijven, weet je, ze worden geconfronteerd met hogere kosten, ze gaan een behoorlijk substantieel deel van die kosten doorgeven aan consumenten”, legt hij uit.

“Als we al deze kosten opleggen aan de handelaar, wordt het een kosten die uiteindelijk door ons allemaal als consumenten wordt gedragen. Wellaspelen kunnen de hoge handelskosten, hoge beloningskaarten gebruiken, en dan is het de rest van de samenleving die die kosten moet dragen.”

Degene die de kosten opneemt, de reisrichting is duidelijk. Meer lounges en levensstijlervaringen komen eraan terwijl kaartuitgevers tegen elkaar concurreren.

De wapenwedloop om je creditcardloyaliteit te krijgen, vertraagt ​​niet.