‘Een geboorteplan is heel normaal, maar bijna niemand maakt een plan om te sterven’

Welk nummer zou jij graag willen spelen bij je eigen afscheid?

“Anne van Herman van Veen.”

Waarom dit specifieke nummer?

“Ik heb het mijn hele leven al bij me, omdat ik er naar vernoemd ben. Mijn vader heeft zelfs een cassettebandje met dit liedje meegenomen naar het ziekenhuis, om te gebruiken tijdens de bevalling. Het mooie van dit liedje is dat het begint te passen steeds meer ‘De wereld is niet mooi, maar je kunt hem wel een beetje mooier maken’ Bijvoorbeeld. Iets wat mijn man Dennis vaak tegen mij zegt, dat ik zoveel kleur uitstraal, en iets wat ik steeds meer zelf kan voelen.

En ook: “Je hebt nog veel te doen, maak je geen zorgen, daarvoor is het nog veel te vroeg.” Ik vind het mooi dat die les mij al voor mijn geboorte is gegeven en dat die ook nog eens toepasbaar blijkt te zijn, want mijn leven heeft tot nu toe veel hobbels gekend. De boodschap van Herman van Veen is lief en mooi, en ik begin er steeds meer in te geloven.”

Wat zegt het lied over jouw leven?

“De grootste hindernis was de dood van mijn moeder, zo’n drie jaar geleden. Maar ook mijn twee echtscheidingen in de periode daarvoor. Ik heb mijn kinderen grotendeels alleen grootgebracht en heb twee keer te kampen gehad met een zware depressie. Dat was zwaar.

Ik weet nu veel beter hoe ik ben en wat bij mij past. Palliatieve zorg bijvoorbeeld. Ik ben nu naast mijn werk en gezin met drie kinderen de opleiding tot palliatief verpleegkundige aan het volgen en dat vraagt ​​best veel van mij, maar ik ben bijna klaar. Ik ben mezelf steeds meer gaan vertrouwen en heb het gevoel dat ik mijn kleur kan laten zien, ook al voel ik me soms anders dan de rest.”

“Ik kijk er naar uit om deze specialisatie in de thuiszorg aan te mogen bieden. Het zorgt ervoor dat mensen langer thuis kunnen blijven wonen en daar hun laatste adem kunnen uitblazen. Die intimiteit van het laatste moment past bij mij. Ik kan een stem zijn want zij zijn in hun meest kwetsbaar. En ik denk dat dat het belangrijkste is.

Ik weet uit eigen ervaring hoe intensief zo’n situatie is. Je voelt van alles en tegelijkertijd zijn er zoveel vragen. Het is heel normaal om een ​​geboorteplan te maken, maar bijna niemand maakt een plan voor het overlijden.”

Hoe lastig

“Ik geef mensen graag de regie. Het is zo zonde als je een vervelende herinnering hebt aan het overlijden van een dierbare. Ga nu eens met elkaar in gesprek, het voelt misschien wat ongemakkelijk, maar uiteindelijk is het wel heel fijn.

Dat zeg ik nu tegen mezelf, want mijn man en ik werken allebei in de thuiszorg, in hetzelfde team zelfs, en toch weten we alleen van elkaar welk nummer we willen spelen. Voor de rest moeten we echt gaan zitten.”

Waar droom je van?

“Een huisje in Engeland, dat zou voor mij het allermooiste zijn. Met een theehuis en een tuin vol bloemen, en vlinders om me heen. Heerlijk knus en zorgeloos. Of het haalbaar is betwijfel ik, want ik zou het wel vinden veel te moeilijk om zo ver weg te wonen van mijn kinderen, tenzij ze tot hun veertigste thuis blijven wonen.”

Wat ben jij schuldig genoegen?

“Ik heb er genoeg van. Zodra ik thuiskom, doe ik bijvoorbeeld mijn bh uit. Heerlijk. En ik heb ook iets met het heksengedoe. Overal in huis liggen stenen en ik voel me zo goed over de kracht van de natuur, herfstkleuren, bomen en planten, dat is echt mijn ding gelukkige plek. Als het volle maan is, kan ik uren in de tuin staan ​​en ervan genieten. Buiten voel ik mij thuis.”

Deelnemen?

Welk nummer moet gespeeld worden op jouw begrafenis? En wat zegt dat over jouw leven? Als u aan deze sectie wilt deelnemen, kunt u uw verhaal e-mailen naar hanneke.mijnster@rtl.nl