Moet u zich zorgen maken over de woede van uw kind? Dit is wat experts zeggen

Laat je inspireren door een wekelijkse samenvatting over goed leven, eenvoudig gemaakt. Meld u aan voor de Life, But Better-nieuwsbrief van CNN voor informatie en hulpmiddelen die zijn ontworpen om uw welzijn te verbeteren.

CNN
—

Woedeaanvallen over zoekgeraakt speelgoed, inzinkingen veroorzaakt door conflicten tussen broers en zussen en uitbarstingen voorbij beperkingen voor schermtijd Het zijn allemaal bekende frustraties voor jonge kinderen. Maar voor sommige ouders voelen deze vurige episoden als meer dan alleen een voorbijgaande fase.

Volgens een nieuw CS Mott Children’s Hospital maakt twaalf procent van de ouders zich zorgen dat de woede van hun kind tot problemen kan leiden. Nationale opiniepeiling over de gezondheid van kinderen maandag vrijgelaten.

“Wat er voor de meeste kinderen gebeurt, is dat elk jaar nieuwe uitdagingen met zich meebrengt”, zegt Sarah Clark, mededirecteur van Mott Poll en onderzoekswetenschapper in de kindergeneeskunde aan de Universiteit van Michigan in Ann Arbor. “Het kan zijn dat je in een klas zit die wordt gegeven door een leraar en dat je frustrerend vindt, of dat je stoel naast iemand zit die … je boos maakt.”

De Mott Poll werd in augustus gehouden onder 1.031 ouders van kinderen van 6 tot 12 jaar.

Veel ouders uitten ook hun bezorgdheid over het voorbeeld dat zij hun kinderen gaven, waarbij 70% zegt dat zij soms zelf een voorbeeld zijn van slecht woedebeheersing.

“Er schijnen veel publieke uitingen van woede door volwassenen te zijn… en of het nu gaat om het zien van hun eigen ouder of het zien van een andere volwassene, dit zijn slechte voorbeelden van hoe je met je woede en frustratie om kunt gaan,” zei Clark.

Ouders hebben echter de macht om als positief voorbeeld te dienen als het gaat om het reguleren van emoties zoals woede.

“Als ouders op een gezonde manier reageren op woede, zien kinderen dat en zullen ze het zelf uitproberen”, zegt dr. Neha Chaudhary, adolescenten-, kinder- en volwassenenpsychiater aan het Massachusetts General Hospital en de Harvard Medical School. “Door aandacht te besteden aan onze eigen reacties op onze emoties als volwassenen, hebben we echt het vermogen om het traject van het leven van onze kinderen te beïnvloeden.”

Veertien procent van de ouders zegt dat hun kind vaker boos wordt dan leeftijdsgenoten van dezelfde leeftijd. Deze ouders hebben ook vaker het gevoel dat ze slechte technieken voor woedebeheersing aan de dag leggen, zich zorgen maken over de mogelijke problemen die worden veroorzaakt door de woede van hun kind en merken op dat hun kind negatieve gevolgen heeft ondervonden als het boos was.

Bovendien zei een hoger percentage ouders van jongens dan van meisjes (43% versus 33%) dat hun kind negatieve gevolgen heeft ondervonden vanwege hun woede, waaronder zichzelf of anderen pijn doen, problemen hebben met vrienden of problemen krijgen op school.

“Jongens leren niet vaak hoe ze woede kunnen herkennen en erover kunnen praten. Als ze niet kunnen benoemen wat ze voelen, is het moeilijk om een ​​adaptieve coping-vaardigheid te vinden om ermee om te gaan”, zegt dr. Katie Hurley, een kinder- en adolescentenpsychotherapeut.

Drukke schema’s kunnen ook bijdragen aan verborgen stressfactoren, wat leidt tot frequentere uitbarstingen. “Voor veel kinderen biedt de schooldag voldoende gezelligheid, en ze hebben niet elke dag extra activiteiten en speelafspraken nodig”, zegt Hurley.

Hoewel strategieën voor emotionele regulatie veel gezinnen kunnen helpen, is deskundige hulp ook een optie bij meer aanhoudende problemen.

“Als het gedrag wekenlang aanhoudt zonder te veranderen, ook al heb je copingvaardigheden geprobeerd – of als je kind gewoon niet zijn normale zelf lijkt – is het misschien tijd om professionele hulp te zoeken,” zei Chaudhary. “Soms kunnen aanhoudende woede-uitbarstingen een teken zijn dat uw kind worstelt met een depressie, angst of een andere psychische aandoening en de beste manier om daar achter te komen is door een evaluatie te laten doen.”

Positieve strategieën voor het omgaan met woede

Het beheersen van de woede van een kind is geen gemakkelijke taak, vooral omdat elk kind unieke behoeften heeft.

Sterker nog, 30% van de ouders geeft aan geen advies te hebben gekregen over hoe ze hun kind kunnen helpen zijn woede te beheersen. Hoewel meer dan 60% van de ouders zegt dat hun kind technieken voor woedebeheersing op school heeft geleerd, zegt minder dan de helft dat de school middelen biedt om ouders te helpen het probleem thuis aan te pakken.

Hurley raadt aan om een ​​’triggertracker’ bij te houden om details zoals de slaap- en eetgewoonten van uw kind te registreren, naast de omstandigheden van een woede-episode, om patronen te helpen identificeren om in de toekomst beter door die specifieke triggers te kunnen navigeren.

Clark benadrukte ook hoe belangrijk het is om de kwestie opnieuw te formuleren en ouders te adviseren hun kinderen niet de schuld te geven van hun intense emoties. In plaats daarvan zou de nadruk moeten liggen op het aanleren van betere manieren om hiermee om te gaan.

“Wat je niet wilt, is ervoor zorgen dat je kind zich beoordeeld of afgewezen voelt omdat hij een heftige emotie heeft”, zegt Chaudhary. “Dat zijn de momenten waarop ze misschien het meest een vertrouwde volwassene nodig hebben, om hen te laten weten dat ze iemand in hun hoek hebben die hen zal helpen hun gevoelens te verwerken.”

Effectieve plannen voor het aanpakken van de woede van uw kind kunnen zowel proactieve als reactieve benaderingen omvatten. Het is belangrijk om deze strategieën te oefenen in tijden dat kinderen niet in nood verkeren, zodat het gemakkelijker is om hen te begeleiden naar gezonde coping-mechanismen als ze dat wel zijn, aldus Clark.

“Sommige vaardigheden die heel goed werken, zijn langzaam en diep ademhalen, zodat je hartslag vertraagt ​​en het stressniveau daalt, waardoor je jezelf afleidt met een activiteit waarbij je je moet concentreren op een taak, zoals terugtellen vanaf 100, of deelnemen aan een activiteit die je vrijgeeft. feelgood-chemicaliën, zoals het opzetten van een koptelefoon om een ​​liedje te spelen dat je leuk vindt, of een korte wandeling maken”, zegt Chaudhary.

Hoewel woedebeheersingspraktijken alle kinderen ten goede kunnen komen, suggereert Hurley specifieke technieken zoals vuilnisbakbasketbal voor jongens die moeite hebben met het onder woorden brengen van hun emoties, hoewel ze opmerkte dat deze techniek ook voor meisjes zou kunnen werken.

“Help ze hun boze gevoelens op individuele stukjes papier te schrijven, verfrommel ze vervolgens en gooi ze in de prullenbak! Papier scheuren is ook een goede manier om spanning los te laten en tegelijkertijd woede te uiten”, zei ze.

Het is belangrijk om te onthouden dat de hersenen van kinderen zich nog steeds ontwikkelen, dus geduld is de sleutel om hen te helpen bij het omgaan met overweldigende gevoelens.

“We moeten woede door dezelfde lens bekijken als andere moeilijke emoties, zoals verdriet,” zei Hurley. “Het is niet slecht, we moeten er alleen mee leren omgaan.”