Sound of Freedom juichend door complotdenkers onthaald, waarom?

‘Zie je wel!’ Dat riepen complotdenkers al snel toen de film Sound of Freedom werd aangekondigd. Zij voelen zich gesteund in hun overtuiging dat ‘de elite’ kinderen rooft, misbruikt en doodt, om vervolgens een stofje uit hun bloed te halen dat wordt gebruikt als verjongingskuur of drug.

Zo’n verhaal dus en een theorie die al langer bestaat, maar ‘sinds corona’ weer dubbel en dwars de kop op stak. Met zoveel ophef vooraf, was Metro natuurlijk benieuwd naar het eindresultaat van Sound of Freedom. Het meer dan twee uur durende drama is daarom Metro‘s Filmrecensie van de Week.

Sound of Freedom krijgt ook kritiek van andere kant

Sound of Freedom deed niet alleen stof opwaaien onder de overtuigde complotdenkers. Nee, ook mensen ‘aan de andere kant’ zijn kritisch. Deze critici stellen dat Soud of Freedom propaganda is voor de extremistische QAnon-beweging. Het gaan dan over hetzelfde complot, maar de critici vinden dat je zoiets als babybloeddrinkers niet in de bioscoop moet vertonen. De Telegraaf ging er met een artikel eerder op in en Dutch FilmWorks, dat Sound of Freedom vanaf morgen in de bioscopen brengt, vindt dat we allemaal zelf een oordeel moeten vellen.

Sound of Freedom is gebaseerd op het verhaal van activist Tim(othy) Ballard. De Amerikaanse Homeland Security-agent joeg op kindersmokkelaars. Tien jaar terug richtte hij een eigen organisatie Operation Underground Railroad tegen sekshandel op. Ballard beweert dat hij in Afrika een ‘baby-fabriek’ ontmantelde en dat hij duizenden kinderen uit handen van verschrikkelijke satanisten heeft gered. Oh ja, Ballard verliet de organisatie na beschuldigingen van eh… seksueel wangedrag. Maar dit terzijde.

Verbazing om Sound of Freedom

Voor die Sound of Freedom ging Metro dus eens goed zitten. 132 minuten later is de conclusie ‘huh, was dit het nou?’ Goede film, daar niet van. Maar bloed drinkende types en vermoorde kindertjes? Niets van gezien.

Tim Ballard wordt in Sound of Freedom gespeeld door Jim Caviezel, die bij twee QAnon-conferenties aanwezig was. Zelf stelt Caviezel dat hij zich juist wil uitspreken tegen seksueel misbruik van kinderen en mensenhandel.

Mooie praatjes

Ballard, we zijn nu weer in de film, redt de kleine Miguel (8) uit handen van een pedo die hem al tijdenlang misbruikt. Eerder werd hij met zijn eveneens minderjarige zus met mooie praatjes in Honduras geronseld voor een fotoshoot. Hun vader trapte in een toekomst als ‘entertainment-sterren’. Nadat hij zijn kroost bij de shoot heeft afgezet, ziet hij ze (misschien) nooit meer terug. Ballard besluit zijn baan op te zeggen om ook andere kinderen te gaan redden, maar vooral de zus van Miguel wil hij koste wat kost uit handen van haar misbruiker halen.

Het West-Afrika van de echte Tim Ballard zien we in Sound of Freedom niet. Zijn filmpersonage belandt in de haast ondoordringbare jungle van Colombia. Maar, het moet gezegd, volgens Sound of Freedom kunnen ‘geroofde kinderen overal ter wereld zitten’. De bioscoopganger krijgt zelfs mee dat kinderhandel weliger tiert dan in de tijd toen slavernij nog legaal was. Mocht dat kloppen, dan is er stof tot nadenken. Zo niet, dan hebben de eerder genoemde critici wel een punt.

288 pedofielen…

Schrijnend is een vraag en antwoord en weer een vraag in Sound of Freedom. De vraag: „Hoeveel pedofielen heb jij al gepakt?” Het antwoord: „288.” Vraag twee: „En hoeveel kinderen vond je daarbij terug?” Het blijft stil.

Verschrikkelijk allemaal natuurlijk. ‘De elite’, zeg maar de bloedzuigers als we de complotdenkers mogen geloven: niet gezien. Wat deze Metro-kijker betreft is alle ophef vooraf niet zo op z’n plaats, hoe vreselijk het onderwerp ook. Wel gezien: een prima film en een goeie Jim Caviezel, een wat stoere versie van Barry Atsma met een baardje. En twee uitstekend spelende kinderen, waarbij de enige traan op de wang van kleine Miguel door merg en been gaat en wat mensen met ook maar iets van fatsoen in hun donder boos maakt.

Beoordeling uit 5: 4

Metro’s Filmrecensie van de Week lees je elke woensdag rond 18.00 uur. Op donderdag verschijnen nieuwe titels in de Nederlandse bioscopen (zoals Sound of Freedom), soms op woensdag. Verslaggever Erik Jonk kiest er wekelijks eentje uit. Volgende week: Het Smelt, over eenzaamheid en een traumatisch jeugdverleden in een dorp (boekverfilming van de bestseller van Lize Spit).

Netflix’ Crypto Boy van Nederlandse bodem: snel geld verdienen is het misschien niet helemaal

Reacties