‘Was een bang vogeltje, volledig afhankelijk van hem’
Door Anne Broekman··Gewijzigd:
RTL
In deze wekelijkse column vertellen mensen over iets dat ze nooit meer willen meemaken, doen of niet meer doen. Deze week: na een jeugd vol seksueel geweld was Marianne (52) kwetsbaar. Ze kreeg een relatie met een man die hiervan misbruik maakte en haar jarenlang kleineerde en misbruikte. Tot haar maat vol was.
“Mijn vader was dominant en gewelddadig. Hij heeft mij tot mijn tiende seksueel misbruikt. Ook heeft hij mij geslagen en vervloekt, mijn moeder deed niets. Ik was dus kwetsbaar toen ik zestien jaar geleden weer op zoek ging naar een relatie. Ik had een maatje nodig en een arm om mijn schouder.
Omdat ik geen slechte types wilde aantrekken, heb ik mij aangemeld bij een spirituele datingsite. Ik hoopte daar zelfverzekerde mannen te ontmoeten. Al snel kreeg ik een bericht van Erik. Ik zag zijn foto en eerlijk gezegd vond ik hem niet aantrekkelijk. Maar zijn boodschap was lief, ik voelde me gezien.”
“Al snel waren we elke dag aan het kletsen. Erik luisterde naar me, gaf me peptalks en maakte me aan het lachen. Toen zijn we gaan bellen, dat waren leuke gesprekken. Hij was open en bij hem voelde ik me veilig. Ik vertelde hem al snel over mijn verleden en kwetsbaarheden. Nu weet ik dat types als Erik op vrouwen zoals ik jagen. Mijn verlangen naar liefde en bescherming werd ernstig misbruikt.”
Vervallen huis en geen werk
“Het stomme is: op onze eerste date voelde ik me meteen walgelijk toen ik Erik zag. Daarna was het mijn intuïtie die me waarschuwde, maar toen dacht ik dat ik me druk maakte om niets en hem gewoon een kans moest geven. Ik verlangde ernaar naar liefde en hoopte die bij hem te vinden.
Er waren toen nog geen alarmsignalen, al vond ik het vreemd dat Erik in een heel vervallen huis woonde en geen baan had. Hij zei dat dit kwam door zijn scheiding. Toen we elkaar drie maanden kenden, belde Erik mij in paniek: hij moest binnen een maand zijn huis verlaten. “We hebben het zo leuk samen, kan ik bij jou wonen?” vroeg hij. Ik voelde me gevleid, nog nooit had een man bij mij willen intrekken. “
“De mensen om mij heen vonden het allemaal wat snel. Mijn goede vriendin Mirthe had er eentje slechte sfeer met Erik en was zeer kritisch over onze relatie. Maar ik verdedigde hem omdat ik zo graag wilde dat deze relatie zou slagen. Vanaf het moment dat hij bij mij kwam wonen, was hij ongeveer twee maanden lief voor me, daarna ging het snel bergafwaarts.
Hij benadrukte steeds hoeveel trauma’s ik had en hoe kwetsbaar ik was, en dat ik blij met hem moest zijn. Erik deed alsof hij al veel verder was in zijn ontwikkeling, en dat accepteerde ik zonder meer. Hij leek wijs, stabiel en goed opgeleid.”
Bange vogel
“Erik stelde zichzelf steeds meer boven mij: volgens hem moest ik nog veel leren en moest ik hem dankbaar zijn in mijn leven. Hij liet steeds zien dat ik niet goed genoeg was, en dat deed pijn. Maar door mijn gebrek aan eigenwaarde, ik geloofde dat ik hem.
Zijn dominantie nam toe en de rollen werden omgedraaid: het was alsof ik in zijn huis woonde. Mijn meubels zijn zonder overleg verhuisd en hij heeft mijn spullen gewoon verkocht. Ook moest ik me aan allerlei regels houden, dus hij wilde niet dat mijn vrienden langskwamen. Ik werd een bang vogeltje, volledig afhankelijk van hem.”
“Erik heeft seks gehad met iemand anders, zogenaamd een spirituele ervaring. Ik moest hem vrijlaten.”
“Erik deed regelmatig ayahuasca-sessies met een goede vriendin van hem. Ik kreeg daar een raar gevoel bij en dat bleek zo: Erik was niet monogaam en had ook seks met die vriendin. Vermoedelijk was dat een spirituele ervaring. Ik moest wel bevrijd hem ervan. Zeer manipulatief en puur gasverlichtingmaar zo zag ik dat op dat moment niet. Wanneer ik verdrietig of boos was, kwam dat door mijn trauma.”
De eerste klap
“De eerste klap viel binnen een jaar. De reden weet ik niet eens meer, maar dat kwam ongetwijfeld doordat ik Erik tegensprak. Dat accepteerde hij echt niet. Het was alsof ik weer bij mijn vader woonde.”
De emoties en herinneringen uit het verleden kwamen terug en vertroebelden mijn zicht. Hierdoor kon ik de huidige situatie niet goed inschatten; Was mijn relatie echt niet goed of speelde vooral mijn trauma een rol? Mijn vriendin Mirthe riep steeds dat ik weg moest bij Erik, maar ik kon die stap niet zetten.”
“We waren drie jaar samen toen ik heel graag op vakantie wilde naar Amerika, een land waar ik van hou. Ik durfde niet alleen te vliegen, dus ging Erik mee, ook al had hij eigenlijk geen geld. Het was alles behalve een fijne, ontspannen vakantie. Erik wilde alles beslissen, zat altijd achter het stuur in onze huurauto, terwijl ik ook wilde rijden en boos werd om niets.”
Niet meer dat kleine meisje
“In de laatste week van onze vakantie ging het mis. We hadden een gesprek over zijn slechte financiële situatie en het feit dat hij zijn ex nog veel geld schuldig was. Erik reageerde eerst stoïcijns, maar opeens draaide hij zich om. Hij pakte mij vast , duwde me tegen de muur en greep me bij de keel. Net als voorheen, toen mijn vader me mishandelde, werd ik slap en liet Erik los.
Ik was boos en wilde een andere hotelkamer, helaas was het hotel volgeboekt. Maar ook al was ik er kapot van, ik voelde het ook voor het eerst weerstand. Vroeger kon ik niet met mijn vader omgaan, maar ik was niet langer dat kleine meisje. Ik kon dit niet meer aan.”
“Voor mij was het duidelijk dat onze relatie voorbij was. Maar hoe kreeg ik hem uit mijn huis? Eenmaal thuis hebben we die avond in bed het incident besproken en daar nog eens ruzie over gehad. Opeens kwam er een oerkracht in mij naar boven.
Ik duwde Erik uit bed, de trap af en de deur uit. Toen barricadeerde ik de voordeur en zette er de extra sloten op. Ik heb hem hierna niet meer gezien. Wel kreeg ik lange tijd berichten van hem, variërend van lief tot boos. Hij reed ook vaak langs mijn huis.”
Zwakke, zielige man
“Een paar jaar later stuurde Erik mij een bericht dat hij zich voor alles wilde verontschuldigen. Ik geloofde het niet, maar ik wilde hem confronteren met zijn daden. We ontmoetten elkaar in een café.
Voor het eerst zag ik hem als een zwak, zielig mannetje dat van relatie naar relatie rent. Ik was zoveel sterker geworden. Ik vertelde hem rustig wat hij mij had aangedaan en dat ik aangifte had gedaan bij de politie. ‘Je bent niet goed,’ zei ik tegen hem. Toen liep ik weg.”
“Vanwege mijn verleden was ik geen partij voor de haat en agressie van Erik. Ik vond dat ik niets waard was, ik vond dat ik zo’n hardnekkige behandeling verdiende. Het kostte tijd om van hem los te komen. Maar hoe ellendig onze relatie ook was Het heeft mij ook veel gebracht. Het vinden van de kracht om hier uit te stappen had een genezende werking op mijn verleden en gaf mij mijn eigenwaarde terug.”
Geen slachtoffers meer
“Erik was de definitieve stap uit het slachtofferschap. Na hem nam ik de verantwoordelijkheid voor mijn leven en mijn keuzes. Na mijn vader en Erik weet ik dat ik nooit meer met een narcist wil leven.
Ik ben niet langer afhankelijk en ik ben niet langer een zielig slachtoffer. Via Erik heb ik mijn eigen kracht en liefde leren kennen. Hoe erg het ook was, ik kwam er beter uit.”
Om privacyredenen zijn de namen van Erik en Mirthe gewijzigd.
Wil je geen aflevering van deze rubriek missen? Klik dan op de Never Again-tag hieronder en klik vervolgens linksboven op ‘Volgen’.
Nooit meer?
Wil jij ook jouw verhaal vertellen en vertellen wat je ‘nooit meer wilt meemaken, doen of niet meer doen’? Wij zijn benieuwd naar jouw verhaal. E-mail ons weekendmagazine@rtl.nl
U heeft niet alle cookies geaccepteerd. Om deze inhoud te bekijken, moet u beschikken over deaanpassen.