Van tranentrekkers over Grindr tot ziedende, poëtische punk: deze acts op Eurosonic staan ​​op het punt door te breken

Het concert duurt al een tijdje en de rij voor de kleine Lutherse kerk staat roerloos. De Brit Jacob Alon heeft nog maar twee nummers uit, en toch is er al een buzz. Gelukkig is dit ook het festival waar veel professionals na tien minuten massaal de zaal uit sprinten. Op naar de volgende act, om zoveel mogelijk te zien. Ineens is er weer ruimte binnen.

“Het volgende nummer gaat over poppers en Grindr”, grijnst Alon voor de preekstoel en onder het kerkorgel. Hun tokkelende gitaarspel doet denken aan Nick Drake, de hoge falset doet de rest. De meeste bezoekers luisteren ademloos: hier gebeurt iets bijzonders. Er staan ​​nog wat zakenbezoekers aan de voorkant, die bezig zijn met het maken van aantekeningen op de telefoon en te hard in de oren van hun collega’s praten: dat Jacob Alon wat geld zou kunnen verdienen.

Bijna 275 jonge Europese acts zullen zich presenteren op het driedaagse Eurosonic in Groningen. Sommigen zijn al doorgebroken in hun thuisland, anderen passen het festival in een strategie rond een debuutalbum, met naast een officieel optreden, een aantal gratis of besloten sessies gedurende de dag – allemaal in de hoop internationaal door te breken. .

Voor de bezoeker is het een knaller door de binnenstad. Van kamer tot kamer, van rij tot rij. De headliner van de toekomst zie je gemakkelijk op een kleine locatie, omdat de internationale muziekindustrie inspiratie opdoet voor de festival- en podiumprogrammering.

Jaren tachtig

Het punkduo Big Special uit Birmingham spuugt hun frustratie uit. Naast de zanger staat er alleen een drummer op het podium. De rest van de muziek komt van tape. En toch werkt het. Dat komt vooral door de enorme podiumaanwezigheid van frontman Joe Hicklin. Hij wisselt tussen gesproken woordboze kreten met afgewend ogen en prachtige zang, met een dikke jaren tachtig snik. De drummer brengt de boel in beweging en roept luid mee. Deze voorstelling bruist al onder het hoge verlaagde plafond van Huize Maas, maar zal op festivals tenten in vuur en vlam zetten.

Hoewel het festival vooral draait om acts die de radio- en festivalzomer zullen domineren, zijn er ook acts die elders hun succes zullen zoeken. In gemeenschapszin bijvoorbeeld. Brògeal zoekt het in de Ierse en Schotse volkstraditie. Meezingen vol traditionele instrumenten, door een stel zwierige gasten met keurig geknipte pony en snelle sportzonnebril. Zoals moderne Peaky Blinders.

Of neem Tarta Relena. Twee Spaanse zangers in gewaad die al jaren onderzoek doen naar muziek die soms al duizend jaar wordt doorgegeven in kleine gemeenschappen op eilanden en cultureel sterk verbonden streken. Van Kreta tot Andalusië, in het Catalaans, Grieks en lang verloren gegane talen. De grens tussen folklore en avant-garde lijkt flinterdun. Ze brengen bevreemdend mooi a capella alsof ze uit een koortsdroom komen. Maar door de snippers elektronica zou het verrassend genoeg ook in een stomende club kunnen werken.

Schoffies

Niet dat alle optredens deuren zullen openen. De Spaanse María José Llergo scoort met haar flamencopop en prachtige sessies op YouTube al serieuze cijfers op de streamingdiensten. Op het podium blijkt de muziek een hinderlijk hoge songfestivaluniformiteit te hebben, met een nog hinderlijker drummer die niet van ophouden weet.

De Amsterdamse indieband Personal Trainer geeft een heel ander gevoel. Ze doen het zonder miljoenen streams, maar dankzij een enorme livereputatie – waarmee ze in Nederland al zalen uitverkopen – staat er buiten de hele show een lange rij. Dat kan voor hen nauwelijks fout gaan.

Bij Soft Launch is het niet anders. Het is een hele opgave om in het publiek te passen, waar je een stel boefjes in zoet lieve vierstemmige harmonie ziet zingen over dat ene katholieke meisje waar ze zo verliefd op zijn. Maar dan wel met een blikje bier in de hand, en de verveelde houding van een Britse popster uit de jaren negentig. Ze laten veel radiopotentieel zien en zijn onweerstaanbaar op het podium: dat is goed Europees zakendoen.

Om te delen





E-mail de redacteur