Waar wil je over vijf jaar staan als kunstenaar? Welke route volg jij? Dit zijn vragen waar elke popbelofte mee te maken krijgt als de kaarten goed vallen. Neem zangeres Hannah Mae. Door haar deelname aan een tv-programma Beste zangers ze had deze week een rustige avond bij het populaire muziekspektakel Vrienden van Amstel kan zingen. Goede verdiensten, goede exposure, niets te klagen voor wie ook populaire mainstreamfestivals als Concert at Sea of Pinkpop op zijn verlanglijstje heeft staan.
Maar de zangeres uit Emmen kiest voor haar gemoedelijke countrypop een andere weg met een vijfkoppige band. Ze weet het: een alternatievere route kan via het prestigieuze showcasefestival Noorderslag in Groningen. Hier spelen is een investering, een onbetaald optreden. Wie weet wat de festivalboekers hier nog meer te wachten staan.
De 39e editie van EurosonicNoorderslag zat boordevol talent. Ten eerste speelden bands zich afgelopen week in de spotlight op Eurosonic, het grootste showcasefestival van Europa. Daarna volgde het gezellige muziekfestival Noorderslag, waar de meest relevante en opwindende popmuziek van eigen bodem in de Oosterpoort te zien was.
Als deze editie van Noorderslag met vijftig Nederlandse optredens iets liet zien, dan was het wel hoe de Nederlandse taal domineert, van top 40-pop tot meer alternatieve indie. Impressionistisch in de stijl van Spinvis: Astronaut. Rave-punky rechttoe rechtaan: Bug. En lieflijk zorgeloos of gepijnigd en introspectief: S10, Zoë Tauran, Bente. Ruim de helft zong deze editie in de moedertaal.
Hiphop speelde dit jaar een grote rol met een zelfbewuste Frenna en de gecombineerde kracht van Mula B. De nog steeds vrij eendimensionale show van debutant Milolaathetlukken stond daar in schril contrast mee. Geld, merken en meiden op gelikte synthpopdeuntjes; deze editie ging er veel over. Zeker ook in de studentenachtige witte broekenpop van jongensgroepen/dj’s (Flaire, Nachtdienst, Superstrings) die door schooloptredens en groot TikTok-succes stijgt. De onzin van boyband Flaire, druipend van de zelfspot, was het allerhoogste. En afgaande op het succes van de Bankzitters is dit nog maar het begin.
Grunge en riffs
Onder meer de band The Vices liet horen dat het voor de meeste artiesten vooral een kwestie van gestaag opbouwen en klimmen is. De Groningers ontdoen zich zaterdag officieel van het label ‘indiebelofte’ met een fantastisch optreden. In een zweterige bovenkamer presenteerden de postpunkers van Real Farmer met zijn rusteloze frontman Jeroen Klootsema echter iets brutaler hun groezelige visitekaartje.
En dan Hiqpy. Hun Noorderslagkwartier vorig jaar in de foyer was legendarisch. Zo weinig, zo veel. Hun zelfverzekerde alternatieve rock ging vorig jaar van start met een opvallende strategie: eerst een livereputatie opbouwen, daarna muziek uitbrengen. Verrassend genoeg, en het werkte, werd het een Hiqpy-festivalzomer.
‘Buzz’ hebben is de grootste troef van Noorderslag. Hiqpy speelde inmiddels in een bomvolle Indoorzaal, met een lange rij voor de deur. Intentie succesvol. Maar bovenal leverde de band, aangestuurd door de tengere indierockvrouw Abir Hamam, alles af in een ijzersterk optreden dat opbouwde naar die eerste single: ‘Something’. Het combineert alles wat Hiqpy geweldig maakt: dromerige grunge en riffs vol vervoering.
Welnu, wie nog steeds concludeert dat het aandeel gitaren in de Nederlandse popmuziek aan het verdwijnen is, is uitgesloten. Dan hebben we het eindeloze bloedvuur van Personal Trainer, slotact voor de tweede keer, nog niet eens genoemd. Of neem het feit dat popzangers als S10 en Bente ook met sneller spelende bands hun geluid versterken. S10 is geïnspireerd op het metalcore gitaarwerk van Bring Me The Horizon. Ze heeft minder provocerende teksten dan voorheen, maar wint steeds meer zelfvertrouwen op het podium.
Het lijkt zo makkelijk: maak ze gek daar in Groningen! Maar dat is niet het geval, weet het jonge talent Lenny Monsou inmiddels, die moeite had de aandacht in de zaal vast te houden. En beloofde dat Luna ook teleurgesteld was, problemen met de technologie – nee. “Alle artiesten zijn simpelweg dertig keer zenuwachtiger voor Noorderslag”, informeerde zangeres Bente haar publiek.
Haar groei, Bente vond een persoonlijkere, volwassener stijl, werd beloond met een groter podium dan haar debuut, twee jaar geleden. Kwetsbaar werd ze per nummer sterker, met steeds mooiere kreten. Het werd één van de beste shows van Noorderslag. Het is leuk hoe snel ze praters de deur wijst: “Hallo, daar zijn de netwerkborrels.”
Maar The Nobodyers maakten een werkelijk overweldigend punt. Hoewel de status voor sommigen misschien nog onzeker is, staat vast dat deze vluchtelingenband met zijn opvallend pijnlijke naam dit weekend een cultstatus heeft verworven. Wat een mooi project van Achterhoekers Rocco Ostermann en Wout Kemkens met muzikanten uit asielzoekerscentra. Hun collectief, waartoe ook Rudeboy van Urban Dance Squad behoorde, bracht intense nummers. Hoopvol: een positief telefoontje in de woonomgeving. Rauwe, over alle muziekgenres heen, pikzwarte verhalen over ontberingen aan de Servische prikkeldraadgrens klonken. “Thuis was ik gelukkig. Je bent geen vluchteling, je wordt er één.”
