Choreograaf Lynne Taylor-Corbett, die lesgaf Kevin Bacon acrobatische dansbewegingen voor zijn hoofdrol en ontving twee Tony-nominaties voor haar inspanningen Schommel!is overleden. Ze was 78.
Taylor-Corbett stierf op 12 januari aan borstkanker in Rockville Centre, New York, haar zoon, Shaun Taylor-Corbett, verteld De New York Times.
Taylor-Corbett was een eenmalige danser bij het dansgezelschap van Alvin Ailey en diende ook als Broadway choreograaf voor 1981 Shakespeares cabaret1985 De jongens van de winter1988 Schaken1994 Sally Marr… en haar escorts1997-99 Titanisch1997-98 Jackie en 1999-2001 Schommel!waarvoor ze ook liedjes schreef en regisseerde.
Schommel!een viering van de dans in het bigband-tijdperk, bevatte geen dialoog en werd genomineerd voor vijf Tony’s, waaronder die voor beste musical. Taylor-Corbett was genomineerd voor de beste choreografie en beste regie van een musical.
In een Interview uit 1984Bacon merkte op dat hij geen danser was toen Taylor-Corbett met hem samenwerkte om de rol van Ren McCormack te spelen, een tiener die een dansverbod in een stadje in Texas wil ongedaan maken. Voetloos (1984), geregisseerd door Herbert Ross.
“Ik heb veel gymnastiektraining gedaan en veel danstraining. Ik werd wakker en ontdekte nieuwe spieren waarvan ik nooit had gedacht dat ik ze had, die pijn deden”, zei hij. “Het was echt een uitdaging en spannend.”
Het filmcv van Taylor-Corbett is ook opgenomen De aanwezige menigte (1988), Ross’ Mijn blauwe hemel (1990), Cameron Crowe’s Vanille hemel (2001) en die van Nora Ephron Betoverd (2005).
“Mijn doel als danser en choreograaf is om begrepen te worden”, vertelde Taylor-Corbett ooit aan de BBC Tijden. “Dans mag geen cerebrale ervaring zijn die de dansers hebben en waar het publiek naar kijkt. Ik wil dat dansers iets communiceren en dat het publiek hetzelfde meekrijgt.”
Lynne Aileen Taylor, een van de zes dochters, werd op 2 december 1946 in Denver geboren. Haar vader, Travis, was adjunct-directeur van een middelbare school, en haar moeder, Dorothy, was pianiste en muziekleraar.
Ze verhuisde op 17-jarige leeftijd naar New York om naar de School of American Ballet te gaan en werkte als zaalwachter bij Lincoln Center, de thuisbasis van het New York City Ballet.
Taylor-Corbett toerde eind jaren zestig door Afrika en het Midden-Oosten als lid van Ailey’s gezelschap gedurende twee seizoenen en danste op Broadway in Neil Simon En Burt Bacharach‘S Beloften, beloftendie in 1968 debuteerde.
Ze maakte een overstap naar choreografie in 1972 toen zij en andere dansers de choreografie oprichtten Theater Dance Collection, en tien jaar later brak ze door Grote galopperende Gottschalkeen ballet gebaseerd op het werk van de New Orleans-componist Louis Moreau Gottschalk.
Taylor-Corbett choreografeerde en/of regisseerde sinds 1987 meer dan een dozijn off-Broadway-musicals, waaronder die uit 1992 Raoul eten2009 Mijn Vaudeville-man! en het Native American-thema van vorig jaar Verre donder.
Naast haar zoon omvatten de overlevenden ook haar zussen, Sharon, Kelly, Janny, Leslie en Kathleen. Donaties ter nagedachtenis aan haar kunnen worden gedaan aan de Amas Muziektheater voor de toekomst van Verre donder.
