Afghaanse vrouwelijke voetballers vechten om een plaats aan de FIFA-tafel – DW – 28/12/2024
Mariam en Shabnam Ruhin bereiden zorgvuldig het voetbalveld voor in een wijk in Hamburg, in het noorden Duitsland. Ze hebben ballen, kleine kegels en gekleurde truitjes bij zich en over een paar minuten begint de training. De twee zussen richtten de “Spielmacherinnen” op” (“playmakers”) project in 2021 en gebruik het om jonge meisjes te ondersteunen die hulp nodig hebben op school of geïnteresseerd zijn in voetbal.
“Toen we kinderen waren, waren we geïnteresseerd in voetbal”, herinnert Shabnam zich in een interview met DW. Het was echter moeilijk om een team te vinden waar hij zich bij kon aansluiten, voegde de 33-jarige eraan toe. “Daarom proberen wij meisjes de kans te geven om te voetballen.” En voor de zussen gaat het om meer dan alleen ontspanning.
Via sport willen ze de kinderen, die veelal uit sociaal achtergestelde gebieden in Hamburg komen, helpen om zelfverzekerder en onafhankelijker te worden. Ook ondersteunen ze jongeren met kleine werkplaatsen om hen te helpen bij het vinden van banen en stages.
“We willen proberen deuren voor hen te openen met onderwijs en sport, waardoor ze meer kansen krijgen voor hun toekomst”, aldus Mariam.
Shabnam en Mariam zijn beiden na hun ouders in Hamburg geboren vluchtte in de jaren negentig vanuit Afghanistan naar Duitsland. De twee besloten al op jonge leeftijd te gaan voetballen. “Voor mij is voetbal een gevoel van vrijheid”, zei Shabnam.
Droom wordt werkelijkheid
Hun combinatie van talent en enthousiasme trok de aandacht van de kleine Hamburgse voetbalclub Einigkeit Wilhelmsburg en in 2011 werden ze al snel opgemerkt door scouts van het Afghaanse nationale voetbalteam. Korte tijd later werd voor de zusjes een droom werkelijkheid toen ze mochten voor het eerst het thuisland van hun ouders betreden.
“Het was iets heel bijzonders om ons land te mogen vertegenwoordigen”, aldus Mariam. En haar zus vult aan: “Ik ben er heel trots op. Vooral omdat we voor een land speelden waar vrouwenvoetbal niet gebruikelijk was. Dat voelde heel goed.”
Ondanks hun vreugde over het bereiken van het internationale podium waren donkere wolken nooit ver weg. “Niet iedereen was blij en accepteerde dat we voetbalden. Op sociale media schreven veel mensen slechte dingen over ons en zeiden dat vrouwen niet mochten voetballen”, aldus Shabnam.
“Destijds had ik het gevoel dat ik niet het juiste deed. Maar nu ik volwassen ben, weet ik dat we als vrouwen het recht hebben om te voetballen en onze dromen na te streven.”
De vrouwen die aan sport doen, worden symbolen van verzet en rolmodellen in Afghanistan, omdat ze tegen de heersende maatschappelijke verwachtingen in moeten zwemmen. Dit werd nog acuter toen de zusters zich bij hen voegden voormalig kapitein werd advocaat Khalida Popal bij het blootleggen van een misbruikschandaal in het Afghaanse voetbal in 2018.
“Er gebeurden slechte dingen in Afghanistan omdat meisjes werden misbruikt door coaches en leden van de voetbalbond”, vertelde Shabnam aan DW. Onder meer de toenmalige AFF-president Keramuddin Keram werd beschuldigd van het verkrachten van vrouwelijke spelers. Na veel aarzeling verbood de wereldvoetbalbond FIFA Keram levenslang. Ook de zusjes Ruhin kwamen in actie en namen ontslag bij de nationale ploeg.
“We hebben gezegd dat we dit als vrouwen niet kunnen tolereren. Daarom hebben we het nationale team verlaten”, aldus Shabnam. “We wilden een boodschap sturen dat je dit een Afghaanse vrouw niet kunt aandoen.”
De Taliban dwingen de uittocht van spelers af
Sinds de In 2021 kwamen de Taliban weer aan de machtDe omstandigheden voor vrouwen in Afghanistan zijn blijven verslechteren. Vooral vrouwelijke atleten leven in angst voor hun leven en worden vaak vervolgd.
“Ik zag de wilde Taliban overal”, zei de Afghaanse voetbalinternational Shamsia Amiri in 2023 tegen de Duitse publieke omroep ZDF. “Ze slaan mensen, schieten om hen heen, zaaien angst en terreur.”
De meeste internationale spelers zijn met hulp van Popal en de zusjes Ruhin naar het buitenland gevlucht. De meerderheid van hen leeft nu in ballingschap in Australië en speelt sinds 2022 voor de Melbourne Victory FC AWT, ook wel bekend als het “Afghan Women’s Team”, in het Australische competitiesysteem.
Samen met Popal richtten de zusters Ruhin in 2014 de organisatie Girl Power op om jonge vrouwen te ondersteunen. Sinds 2021 zetten zij hun vereniging ook in om oud-ploeggenoten te helpen. “We proberen bruggen te bouwen en een netwerk te creëren om elkaar te ondersteunen”, aldus Mariam.
Het pleidooi van de FIFA is aan dovemansoren gericht
De vrouwen eisen al jaren dat de FIFA het Afghaanse nationale damesvoetbalteam erkent. Maar de gouverneurs van het wereldvoetbal zwijgen.
“Dat is ons grootste probleem. We proberen de bond ervan te overtuigen de nationale ploeg te erkennen”, aldus Shabnam. “De FIFA moet ons helpen.”
Het nationale team mag pas internationale wedstrijden spelen na het verkrijgen van deze erkenning. Zonder dit worden de spelers steeds meer naar de achtergrond geduwd. Om dit tegen te gaan, hebben Shabnam en Mariam herhaaldelijk geprobeerd de schijnwerpers weer op die spelers te richten.
“Mijn stem vertegenwoordigt de meisjes in Afghanistan. Zolang ik zwijg, zullen de vrouwen ook niet gehoord worden”, aldus Mariam. “We willen de Taliban laten zien dat ze er niet in zijn geslaagd ons te onderdrukken, dat we nog steeds voetballen en nog steeds een gemeenschap zijn. De situatie in Afghanistan wordt steeds moeilijker. Vrouwen verliezen steeds meer rechten en worden onzichtbaar”, zegt ze. gezegd.
Haar zus gelooft nog steeds in een kans op een positieve toekomst. “Ik hoop dat meisjes in Afghanistan ooit hun rechten zullen krijgen. Ik hoop dat ze dezelfde rechten hebben als wij hier in Duitsland. Dat ze zelf beslissingen kunnen nemen, dat ze kunnen sporten, naar school kunnen gaan en het huis kunnen verlaten ’, zei ze, voordat ze zich rechtstreeks tot de vrouwen en meisjes in Afghanistan richtte.
“Ik wil alle Afghaanse vrouwen en meisjes vertellen dat ze sterk moeten blijven. We zijn altijd bij jullie en zullen voor jullie blijven vechten.”
Dit artikel is oorspronkelijk in het Duits geschreven.
