TOEN EN NU: Er zijn niet alleen 35 jaar die de ontwerpen van 1989 scheiden KLAAR Prijswinnaars Martin Margiela en Olivier Guillemin van degene die scoorde Christopher Esber de topgong voor 2024.
Van concept tot uitvoering, er is nauwelijks een rode draad tussen de ontwerpers achter de eerste drie looks die bezoekers begroeten Tentoonstelling ‘Mode, nieuwe generaties’ in het Musée des Arts Décoratifs ter ere van de KLAAR 35-jarig jubileum van de prijs, geopend tot 30 maart.
En dat is maar goed ook, zegt Sophie Lemahieu, de curator die verantwoordelijk is voor de mode- en textielcollecties van na 1947 voor het Parijse museum.
“Het vinden van samenhang voor de tentoonstelling was moeilijk en dat is een goed teken voor de vitaliteit van de (ANDAM) Prijs en de vereniging, omdat het ontwerpers onderscheidde die heel verschillend van elkaar waren”, vertelde ze tijdens een preview aan WWD. “Wat we hebben geprobeerd te laten zien is deze diversiteit en hoe de prijs niet heeft geprobeerd zijn eigen stijl op te leggen, maar altijd zijn openheid heeft behouden.”
De tentoonstelling omvat 16 silhouetten en 14 accessoires die zijn gerangschikt op een ovale sokkel van 90 vierkante meter, met namen als Jeremy Scott, Gareth Pugh, Y/Project onder de ambtstermijn van Glenn Martens, evenals alle 2024 en 2024. Winnaars van 2023.
Het ontvangen van een van de ANDAM-onderscheidingen – er zijn de afgelopen decennia meerdere formats en categorieën geweest – is vaak de enige rode draad tussen de 40-jarige laureaten. In plaats daarvan probeerde Lemahieu ideeën onder de aandacht te brengen die ze gemeen hadden, zelfs als ze tientallen jaren van elkaar verwijderd waren; uitzonderlijke technieken of innovatieve benaderingen.
Neem het latexwerk van Arthur Avellano, winnaar van de ANDAM Pierre Bergé-prijs 2023; de maat-inclusieve idealen van Ester Manas; De upcycling van Marine Serre, of de manier waarop Louis Gabriel Nouchi’s kleermakerswerk een weerspiegeling was van die van Udo Edling, die in 1996 een beurs ontving van Yves Saint Laurent.
Accessoires zijn overal verspreid, waaronder de vaasoorbellen van Stéphanie D’heygere, een beeldhouwwerk van juwelier Charlotte Chesnais en een drietal Hoeden van Ruslan Baginskiy.
Er werd bijzondere aandacht besteed aan het schoeisel van wijlen laarzenmaker Vicente Rey, een winnaar uit 2003.
Op een ongebruikelijke manier werd de ANDAM-tentoonstelling op de derde verdieping geplaatst, op een platform met uitzicht op het middenschip en een doorgangspunt tussen andere delen van het museum.
“Ik zou graag willen dat dit een boeiende sokkel wordt die hun nieuwsgierigheid prikkelt en ervoor zorgt dat ze meer willen weten”, aldus Lemahieu. “Misschien herkennen ze namen als Martin Margiela bij de ingang en komen ze deze jonge generatie ontdekken.”
Ze hoopt dat het modepubliek er ook toe zal worden aangezet buiten de gebaande paden te gaan en andere decoratieve kunsten te gaan zoeken waar ze niet zo bekend mee zijn.
Net als alle passerende ontwerpers hoopt ze dat het hen eraan zal herinneren dat de creatieve horizon wijd open ligt. “Je moet gewoon geen deuren sluiten en het is niet nodig om te volgen wat andere ontwerpers doen”, zei ze. “Elke keer waren (de winnaars) degenen die hun eigen pad hebben uitgestippeld.”
