Archeologische stad uit de bronstijd ontdekt in de Khaybar-oase in Saoedi-Arabië

De Koninklijke Commissie voor AlUla (RCU) maakte bekend dat archeologen een stad uit de Bronstijd hebben ontdekt in de Khaybar-oase, in het noordwesten van Saoedi-Arabië.

De ontdekking werd gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift PLOS ONE en zaterdag aangekondigd tijdens een persconferentie gehouden door de RCU in Riyad. De conferentie benadrukte het belang van de ontdekking voor de positie van het Koninkrijk op het gebied van oudheden, evenals voor zijn culturele rijkdom.

De ontdekking is een bewijs van de toewijding van het Koninkrijk aan het beschermen van zijn culturele en historische erfgoed, evenals van zijn wens om kennis en ervaring uit te wisselen met de internationale gemeenschap, en om het bewustzijn over het gemeenschappelijk menselijk erfgoed te bevorderen, in overeenstemming met de doelstellingen van de Visie 2030 van het Koninkrijk.

Het onderstreept ook de noodzaak om internationale partnerschappen te versterken, om een ​​dergelijk rijk erfgoed wereldwijd aan toekomstige generaties te presenteren.

De overgang van een mobiel pastoraal leven naar een gevestigd stedelijk leven in de regio tijdens de tweede helft van het derde millennium voor Christus wordt geïllustreerd door de ontdekking, die werd gedaan in het kader van het Khaybar Longue Durée Archeologisch Project, geleid door Dr. Guillaume Charloux. , onderzoeker bij het Franse Nationale Centrum voor Wetenschappelijk Onderzoek, en Dr. Munirah AlMushawh, archeologisch onderzoeksmanager bij RCU.

Deze paradigmaverandering daagt het eerdere idee uit dat de pastorale en nomadische samenleving het dominante sociaal-economische model was in Noordwest-Arabië tijdens de vroege en midden-bronstijd.

Het onderzoek wijst erop dat regio’s zoals Khaybar belangrijke stedelijke centra waren die de stabiliteit van hun gemeenschappen permanent in stand hielden, vooral met de introductie van de landbouw. Ze dienden ook als centra van handel en commercie voor nomadische gemeenschappen. De opkomst van dit stedenbouwkundig ontwerp heeft een grote invloed op het sociaal-economische paradigma van de regio.

In de bronstijd was het noordwestelijke Arabische schiereiland de thuisbasis van een aanzienlijk aantal nomadische pastorale gemeenschappen, maar de regio kende ook een aantal ommuurde oases die met elkaar verbonden waren en zich rond versterkte steden als Tayma bevonden.

De ontdekte stad, genaamd Al-Natah, levert het bewijs van een duidelijke scheiding, binnen forten en steden, van woon- en begrafenisgebieden. De site omvatte een gebied van 2,6 hectare en werd tussen 2400 en 2000 voor Christus tot 1500 en 1300 voor Christus bewoond door 500 individuen. De Khaybar-oase werd omgeven door een 15 km lange stenen muur om de bescherming ervan te garanderen.

Het onderzoek werd uitgevoerd door de Koninklijke Commissie voor AlUla in samenwerking met het Franse Agentschap voor de Ontwikkeling van AlUla (AFALULA) en het Franse Nationale Centrum voor Wetenschappelijk Onderzoek (CNRS).

De afdeling Archeologie, Collecties en Conservering van de commissie beheert een van de grootste archeologische onderzoeksprogramma’s ter wereld als onderdeel van haar missie om de status van AlUla als een vooraanstaande bestemming voor cultureel erfgoed te verhogen.

De Khaybar-oase, gelegen aan de rand van het vulkanische veld Harrat Khaybar, ontstond op het kruispunt van drie valleien in een zeer dor gebied. De overblijfselen van de stad werden ontdekt aan de noordelijke rand van de oase, duizenden jaren lang begraven onder lagen basaltrots.

Het onderzoeksteam identificeerde de archeologische vindplaats in oktober 2020, maar het onderscheiden van de structuren en de indeling van de stad bleek een uitdaging. In februari 2024 gebruikte het team veldonderzoek, diepgaand onderzoek en beeldvorming met hoge resolutie om meer details bloot te leggen van wat eronder lag. Verwacht wordt dat toekomstige opgravingen een nog duidelijker inzicht in de locatie zullen opleveren.

De studie biedt een eerste kijk op het leven in Al-Natah, waar de bewoners in traditionele woningen met meerdere verdiepingen woonden, waarbij ze de begane grond doorgaans gebruikten voor opslag en de bovenste verdiepingen voor woonruimte. Tussen de woningen liepen smalle paden die naar het stadscentrum leidden. Bewoners begroeven hun doden in graven en gelaagde torens, wat een hoge sociale status betekende door waardevolle voorwerpen zoals aardewerk of metalen werktuigen zoals bijlen en dolken op te nemen.

Het stadsleven werd gekenmerkt door bekwaam vakmanschap, waarbij de bewoners aardewerk maakten, het verhandelden, met metaal werkten en hun kleding versierden met kralen. Hun dieet, voornamelijk gebaseerd op schapenvlees, lamsvlees en granen, weerspiegelde een coöperatieve levensstijl, waarbij de gemeenschap de muren versterkte met behulp van droge stenen en klei.

Naast Charloux en AlMushawh droeg ook historicus Saifi Alshilali, geboren in Khaybar, bij aan de ontdekking. De nieuwe bevindingen vormen een aanvulling op een reeks onderzoeken die in 2018 zijn gestart en die de geschiedenis van het oude AlUla en Khaybar onderzoeken, waaronder enorme stenen constructies die bekend staan ​​als mustatils, steenvallen, uitgebreide grafwegen die nederzettingen en weilanden met elkaar verbinden, en steencirkels die als woningen worden gebruikt.

Gezamenlijk laten deze onderzoeken zien dat de samenlevingen uit de bronstijd op het noordwestelijke Arabische schiereiland geavanceerder waren en meer verbonden waren met de wijdere regio dan eerder werd aangenomen.

RCU begeleidt momenteel 10 archeologische projecten, waaraan 100 archeologen en specialisten werkzaam in AlUla en Khaybar bijdragen.

Deze nieuwe ontdekking versterkt de rol van AlUla en Saoedi-Arabië als mondiaal knooppunt voor archeologisch onderzoek en culturele dialoog. Het wordt aangekondigd onmiddellijk na het AlUla World Archaeology Symposium 2024, waar archeologen en experts op het gebied van cultureel erfgoed van over de hele wereld samenkwamen.

Met als thema ‘Vooruitgaan: verleden, heden en toekomst in de archeologie en het erfgoed van mobiele gemeenschappen’ onderstreepte het symposium de groeiende rol van AlUla in de mondiale archeologische gemeenschap.