Belgische vrouw loopt in 2024 elke dag marathon op wereldrecordbod | Sportnieuws

De 55-jarige liep in de loop van een jaar 15.444 kilometer (9.596 mijl).

Toen de Belgische ultraloper Hilde Dosogne op de laatste dag van 2024 eindelijk tot stilstand kwam, vond ze dat ze had gedaan wat ze nodig had om het wereldrecord te pakken als de eerste vrouw die een marathon liep. marathon elke dag van het jaar.

Vermoeid, maar schijnbaar nog lang niet uitgeput door het gewicht van het meedogenloze marathonlopen, kwam Dosogne uit het koude, grijze licht tevoorschijn om over de streep te komen terwijl een menigte collega-lopers een buitengewone prestatie vierden.

“Ik ben blij dat het voorbij is”, zei ze nadat ze dinsdag over de streep kwam en de laatste crash van velen achter zich liet toen ze tijdens haar laatste run in botsing kwam met een toeschouwer.

Naast de beloning voor haar doorzettingsvermogen om in één jaar minstens 15.444 kilometer (9.596 mijl) af te leggen, heeft de 55-jarige ook zo’n 60.000 euro ($62.438) ingezameld voor onderzoek naar borstkanker.

Nu komt het archiveren van GPS-gegevens, foto- en videobewijsmateriaal en onafhankelijke getuigenverklaringen die ze dagelijks moest verzamelen om aan de eisen van de Guinness World Records-organisatie te voldoen. Als het wordt goedgekeurd, zou het record over ongeveer drie maanden officieel van haar moeten zijn.

De 55-jarige zou zich aansluiten bij Hugo Farias, de Braziliaan die het mannelijke record van 366 dagen op zijn naam heeft staan, dat hij op 28 augustus 2023 in Sao Paulo, Brazilië, behaalde.

In de vrouwelijke categorie zou Dosogne een geheel eigen klasse zijn, aangezien het huidige record van Erchana Murray-Bartlett uit Australië op 150 dagen staat.

Eén ding is zeker: ze wil niet dat haar prestatie een lichtend voorbeeld wordt van gezond leven – eerder een van persoonlijk doorzettingsvermogen, aangezien ze moest vechten tegen de griep, COVID-19, ruim tien ongelukken, blaren en zelfs bursitis. Over het geheel genomen kregen de hersenen echter de zwaarste klappen.

“De mentale belasting is zwaarder dan de fysieke. Fysiek moet alles uiteraard in orde zijn. Anders kun je niet elke dag vier uur hardlopen. Maar het was mentaaler om elke dag aan de start te staan”, vertelde ze aan persbureau The Associated Press.

Dosogne kon het grootste deel van haar marathons afleggen op een vlak lusje rond een waterstrook, net buiten de universiteitsstad Gent, waar een stevige tegenwind haar zwaarste concurrent zou kunnen zijn.

Zelfs daar, zei ze, zou ze geen enkel statistisch risico nemen en in plaats van 42,195 kilometer per dag te lopen, zorgde ze ervoor dat ze 42,5 kilometer hardliep – gewoon voor de zekerheid.

Dosogne zou willen dat ze haar dagen op dezelfde manier had kunnen verlengen.

Als bio-ingenieur bij een chemisch bedrijf begon ze vooral vroeg, zodat ze elke middag een marathon kon inplannen. En omdat ze niet elke dag op topsnelheid kon rennen, hield ze zich aan een gemakkelijke 10 km/u (6,2 mph), waardoor ook vrienden en getuigen mee konden rennen.

De enige keer dat haar dochter Lucie het gevoel had dat ze het misschien niet zou halen, was de dag dat ze na 27 km (16,7 mijl) crashte, met een ontwrichte vinger naar de spoedeisende hulp moest worden gebracht en daar veel te veel tijd doorbracht om te mogen finishen. de marathon volgens de verordening. De oplossing? ‘Ze begon weer helemaal opnieuw,’ zei Lucie.

“Het is nog steeds een beetje krom”, zei Dosogne.