Berlijn, Duitsland
AP
–
Birkenstocks: ze zijn alomtegenwoordig in de zomer, comfortabel en zeer Duits. Soms zien ze er chic uit en Soms armoedig. Maar kunnen deze sandalen als kunst worden beschouwd?
Dat is de vraag die Duitse federale rechtbank donderdag worstelde, en het oordeelde dat ze gewoon comfortabel schoeisel zijn.
Birkenstock, met hoofdkantoor in Linz Am Rhein, Duitsland, en zegt dat zijn traditie van schoenbereiding teruggaat tot 1774, heeft een rechtszaak aangespannen tegen drie concurrenten die sandalen verkochten die erg op die van zichzelf leken.
De schoenenfabrikant beweerde dat zijn sandalen “auteursrechtelijk beschermde werken van toegepaste kunst zijn” die mogelijk niet worden nagebootst. Volgens de Duitse wet genieten kunstwerken sterkere en langdurige bescherming van intellectuele eigendom dan consumentenproducten.
Het bedrijf vroeg om een bevel om te voorkomen dat zijn concurrenten copycat -sandalen maken en bevelen hen te herinneren en te vernietigen die al op de markt zijn. De beklaagde bedrijven werden niet geïdentificeerd in de rechtbankverklaring.
Voordat het hoogste gerechtshof van Duitsland voor civiele processen in donderdag woog, was de zaak gehoord bij twee lagere rechtbanken, die het niet eens waren met de kwestie.
Een regionale rechtbank in Keulen erkende aanvankelijk de schoenen als werken van Applied Art en verleende de bevelen, maar het hogere regionale rechtbank van Keulen heeft de bevelen in hoger beroep vernietigd, meldde het Duitse persbureau DPA.
Het hof van beroep zei dat het niet in staat was om artistieke prestaties vast te stellen in de wijd ingepakte, grote sandalen.
Het federale rechtbank van justitie koos de kant van het hof van beroep en verwierp de zaak. In zijn uitspraak schreef het dat een product niet auteursrechtelijk beschermd kan zijn als “technische vereisten, regels of andere beperkingen het ontwerp bepalen.”
“Voor de auteursrechtbescherming van een werk van toegepaste kunst – zoals voor alle andere soorten werk – moet het ontwerpniveau niet te laag zijn”, schreef de rechtbank. “Voor auteursrechtbeveiliging moet een ontwerpniveau worden bereikt dat individualiteit onthult.”
