Bondskanselier Rachel Reeves zegt dat ze £20 miljard moet ophalen. Hoe zou ze het kunnen doen?

We zijn nog maar een paar weken verwijderd van de cruciale eerste begroting van de regering op 30 oktober en het is duidelijk dat bondskanselier Rachel Reeves van plan is geld in te zamelen.

Er zit een zwart gat in de overheidsfinanciën, zegt ze – gebaseerd op haar schijnbare ontdekking sinds haar aankomst in Downing Street 11 in juli, van een niet-gebudgetteerde overbesteding van £22 miljard in het lopende belastingjaar.

Of dit echt een nieuw ontdekt zwart gat is, is een kwestie van discussie. Hoe dan ook, aangezien mevrouw Reeves leningen heeft uitgesloten om de dagelijkse uitgaven te financieren, zal ze waarschijnlijk nog steeds de belastingen moeten verhogen om die uitgaven te kunnen betalen.

Dus als u in haar positie was, hoe zou u het dan kunnen verhogen? Laten we niet doen alsof dit een te precies spel is; we noemen het bedrag voor de eenvoud £20 miljard.

Dit cijfer is enigszins willekeurig. In werkelijkheid is de overbesteding dit jaar van weinig belang als het gaat om hoeveel extra belasting u volgend jaar of over vijf jaar nodig heeft. En je kunt je voorstellen dat de begroting vooral in de periode 2025-2026 en daarna last zal hebben van belastingverhogingen.

Hoe dan ook, als de begroting komt, zullen we een bijgewerkte economische voorspelling hebben, nieuwe projecties over hoe de overheidsinkomsten en -uitgaven eruit zullen zien, en mogelijk ook een nieuwe begrotingsdoelstelling. Er zal dus veel veranderen op 30 oktober.

Niettemin, als u bondskanselier zou zijn en de taak heeft om £20 miljard voor u te vinden, dan zou u waarschijnlijk graag de optie willen hebben om de tarieven van een van de vier grote belastingen te kunnen verhogen: de inkomstenbelasting, de btw, de nationale verzekeringen en de vennootschapsbelasting. belasting. Samen vertegenwoordigen zij tweederde van het totale geld dat de overheid ontvangt.

Hoe dan ook heeft de kanselier dergelijke belastingverhogingen in de verkiezingscampagne uitgesloten, en ze heeft heel duidelijk gemaakt dat ze haar beloften niet zal opgeven. Voor onze doeleinden zijn dergelijke belastingverhogingen dus duidelijk verboten.

Dat is een belangrijke beperking. Vergeet niet dat de conservatieve regering het afgelopen jaar de belastingen met £20 miljard heeft verlaagd door het tarief van de nationale verzekeringen te verlagen. Eén manier om geld in te zamelen zou simpelweg zijn om die bezuiniging ongedaan te maken en ons terug te brengen naar waar we vóór november vorig jaar waren.

Dus door een terugdraaiing van de bezuinigingen bij de Tory National Insurance uit te sluiten, heeft de bondskanselier ons spel van het vinden van £20 miljard veel meer… belastend gemaakt.

Maar zodra je al die belastingverhogingen opzij hebt gezet, zijn er nog meer potentiële routes om extra inkomsten te genereren waar we naar kunnen kijken.

Eén daarvan is door middel van vermogenswinstbelasting, die wordt geheven op de winst uit de verkoop van een actief dat in waarde is gestegen, zoals tweede huizen of aandelen die niet op individuele spaarrekeningen (ISA’s) staan.

Maar als het om de vermogenswinstbelasting gaat: “Ik denk niet dat dit meteen een enorme hoeveelheid geld zal opleveren”, zegt Judith Freedman, emeritus hoogleraar belastingrecht en belastingbeleid aan de Universiteit van Oxford. “Het levert misschien een paar miljard op, maar het levert je geen 20 miljard pond op.”

Een andere route is via de successierechten. Maar dit “werkt pas als je behoorlijk rijk bent”, zegt Dan Neidle, oprichter van de denktank Tax Policy Associates.

Samen brengen de vermogenswinstbelasting en de successierechten op dit moment minder dan £25 miljard per jaar op, dus om nog eens £5 miljard extra te krijgen zou er nog steeds een aanzienlijke verhoging van de belastingen nodig zijn.

Er zijn echter ook manieren waarop u geld kunt inzamelen via hogere nationale verzekeringen of inkomstenbelasting, zonder de nominale tarieven daadwerkelijk te wijzigen.

Als het om de nationale verzekeringen en de inkomstenbelasting gaat, staan ​​er veel grotere bedragen op het spel als de bondskanselier wil kijken naar de regels die de fiscale behandeling van pensioenpremies regelen.

Als u op dit moment uw inkomsten in een pensioen stopt, betaalt u voor de meeste mensen geen inkomstenbelasting over die inkomsten. En als werkgevers namens u bijdragen aan een pensioen, betalen zij daarover niet de werkgevers volksverzekeringen, zoals zij wel zouden doen als zij het u als salaris zouden geven.

Samen kosten deze extraatjes de schatkist ongeveer £50 miljard per jaar. Het grootste deel van dat voordeel gaat naar de hogere inkomens, die niet alleen meer in hun pensioenpotje stoppen, maar die vaak een hoger inkomensbelastingtarief inhouden dan de gemiddelde werknemer.

Het is een gebied dat rijp is voor hervormingen. De rechtse denktank, het Center for Policy Studies, heeft twaalf jaar geleden een radicale hervorming van het systeem voorgesteld. Een linkse kanselier zal geïnteresseerd zijn in de potentiële inkomsten die hier te vinden zijn.

Nu moet het gezegd worden: als het gaat om het uitpersen van meer belasting uit een bevolking, zijn er twee brede benaderingen die een bondskanselier kan volgen. We zouden ze de opportunistische en de economische kunnen noemen.

Het hulpmiddel is om te zoeken naar plaatsen waar u met een minimum aan gepiep geld kunt inzamelen. Bij deze benadering hoeft er niet veel logica te zitten in een belastingverhoging; het gaat erom het geld in verborgen hoekjes te vinden.

De economische benadering is iets anders. Het begint met het idee dat er meer en minder logische manieren zijn om mensen te belasten, en dat het belastingstelsel moet voorkomen dat bepaalde soorten activiteiten op willekeurige wijze worden uitgekozen.

In deze wereld wil je meestal voorkomen dat je bepaalde inkomsten of spaargelden zwaarder belast dan andere inkomsten of spaargelden, omdat dat waarschijnlijk oneerlijk zou zijn en de beslissingen van mensen zou vertekenen.

Daarom moet u een visie hebben op de manier waarop alle onderdelen van het belastingstelsel op elkaar inwerken. ‘Begrotingsneutraliteit’ is een uitdrukking die soms wordt gebruikt om een ​​systeem te beschrijven dat is ontworpen om op een zo vlak mogelijke manier te belasten.

En hoewel ons belastingstelsel duidelijk vol anomalieën en onlogische punten zit, delen economen, als het specifiek om pensioenen gaat, vaak een brede visie op wat een fiscaal neutraal belastingstelsel zou moeten proberen te doen.

Het basisprincipe is dat mensen één keer belasting moeten betalen, en niet twee keer, over pensioenen.

Dus ofwel geef je vooraf belastingvermindering op het geld dat mensen in hun pensioensparen stoppen, en vervolgens belast je het pensioeninkomen dat mensen genieten als ze oud worden. Of u geeft helemaal geen kwijtschelding vooraf en belast de inkomsten die naar een pensioenfonds gaan, maar u rekent geen belasting over het pensioen als het eruit komt.

Afgezet tegen deze neutraliteitsbeginselen is ons huidige systeem een ​​beetje een puinhoop.

Veel mensen krijgen een belastingvermindering van 40% over wat er in een pensioen gaat, en betalen 20% over wat eruit komt. Dat is niet logisch.

Bovendien wordt de Nationale Verzekering van werkgevers aan geen van beide kanten in rekening gebracht; en u kunt een belastingvrij bedrag ineens krijgen als u pensioen neemt, ook al kreeg u belastingvermindering over het geld dat u daaraan hebt bijgedragen.

Je hoeft al deze details niet te begrijpen om te zien dat een kanselier die extra belastinginkomsten wil, naar de pensioenpremies kan kijken en een boomgaard vol rijp fruit zal zien om te plukken.

En wat het zo overtuigend maakt, is dat de boomgaard er overvloedig uitziet, of je er nu naar kijkt door de bril van opportunisme of door de lens van economische logica.

Sir Edward Troup, een belastingadvocaat die bij het ministerie van Financiën heeft gewerkt, verwacht dat de kanselier op dit gebied actie zal ondernemen in de begroting.

“De vraag is hoe ver en hoe snel gaat ze?” zegt hij.

“Probeert ze echt wat geld te krijgen in de komende paar jaar – wat pijnlijk zal zijn – of introduceert ze een aantal hervormingen die langzaam op gang zijn gekomen en belastinginkomsten opbouwen van mensen die de komende vijf, tien, twintig jaar met pensioen gaan? 30 jaar?”

Ik vraag me ook af of de begroting zal proberen de onlogische aspecten van het systeem op te ruimen, of gewoonweg gaat over het binnenhalen van zoveel mogelijk geld.

Het is natuurlijk mogelijk dat er andere belangrijke belastingwijzigingen plaatsvinden dan die waar ik het over heb gehad. Meer dan één van de luisteraars van de premier schreef een voorstel voor een nieuwe belasting op de grondwaarde (een idee dat populair is bij de Groenen en soms bij de liberaal-democraten). Het zou voor deze begroting een stap te ver kunnen zijn, ook al vinden veel economen deze aantrekkelijk.

Belangrijk om op te merken is dat een belastingverhoging van £20 miljard aanzienlijk zal zijn voor de schatkist, maar historisch gezien zeker niet enorm is. Het komt neer op ongeveer £6 per week, voor elke man, vrouw en kind in het land, of £25 per week voor een gezin van vier.

Een andere manier om ernaar te kijken is dat NHS Engeland ongeveer 40 dagen per jaar aan de gang zou blijven. Of anders gezegd: £20 miljard is minder dan 1% van ons jaarlijkse nationale inkomen. En het gaat om ongeveer 1,7% van de totale overheidsuitgaven. Het is niet revolutionair, maar het is ook niets.

En we zullen tot 30 oktober moeten wachten om te zien welke aanpak Rachel Reeves precies kiest.

BBC InDepth is de nieuwe thuisbasis op de website en app voor de beste analyses en expertise van onze topjournalisten. Onder een onderscheidend nieuw merk bieden we u frisse perspectieven die aannames uitdagen, en diepgaande rapportage over de grootste problemen om u te helpen een complexe wereld te begrijpen. En we zullen ook tot nadenken stemmende inhoud van BBC Sounds en iPlayer presenteren. We beginnen klein maar denken groot, en we willen weten wat u ervan vindt. U kunt ons uw feedback sturen door op de onderstaande knop te klikken.