Van kunstnagels tot pleisters
Christine, lerares mbo, getrouwd en moeder van twee kinderen, had ooit haar nagels in topconditie. Althans, voor een moment. “Vlak voor de eerste lockdown heb ik kunstnagels laten zetten door een nagelstyliste. Gewoon om te proberen. Maar toen het land op slot ging, kon ik ze niet verwijderd krijgen. Die dingen zaten vast op hun plaats: als ik ze eraf trok, gingen mijn eigen nagels mee. Om iets te kunnen plukken, begon ik aan de huid rond mijn nagels te trekken.”
Toen ze eenmaal weer haar eigen nagels had, keerde de oude gewoonte snel terug. “Vanaf dat moment begon ik weer te bijten. Mijn rechterhand ziet er verschrikkelijk uit. Het is bijna een sport om mijn grenzen te blijven verleggen, maar vaak ga ik er ver overheen. Soms moet ik pleisters aanbrengen om het bloed tegen te houden. De nagel van mijn middelvinger is nu zo kort dat ik er ’s nachts wakker van lig.”
