Wereldleiders, de bazen van ‘s werelds grootste bedrijven en een aantal beroemdheden kwamen deze week samen in het kleine Zwitserse bergstadje Davos voor het jaarlijkse World Economic Forum.
Aan de andere kant van de Atlantische Oceaan begon president Donald Trump aan zijn politieke comeback als nieuwe Amerikaanse president.
“Niets zal ons in de weg staan”, verklaarde hij, terwijl hij beloofde een einde te maken aan de “achteruitgang” van Amerika.
Tegen het einde van de bijeenkomst werd president Trump rechtstreeks vanaf de webcam van het Witte Huis binnengestraald om zijn boodschap van wereldheerschappij rechtstreeks aan de mondiale elite over te brengen.
Terwijl hij het publiek charmeerde en bijna verleidde met een geloofwaardig beeld van een bloeiende Amerikaanse economie die op het punt stond nieuwe technologische hoogten te bereiken, dreigde hij tegelijkertijd met dreigingen met tarieven voor degenen die er niet voor kozen hun fabrieken naar de VS te verplaatsen.
Biljoenen dollars aan tarieven voor het Amerikaanse ministerie van Financiën voor bedrijven die vanuit buitenlandse fabrieken naar de Amerikaanse markt exporteren.
“Uw voorrecht”, zei hij, met een glimlach die niet misplaatst was in een Godfather-film. En dan voor een van zijn eigen mensen, Brian Moynihan, het hoofd van de Bank of America, een opmerkelijk publiekelijk geselen waarin hij de kredietgigant ervan beschuldigt veel van zijn conservatieve aanhangers te hebben ‘debanked’.
Hij mompelde onhandig over het sponsoren van het WK.
In deze eerste week van zijn tweede termijn knikten de meeste mensen in Davos mee, omdat ze nog niet kunnen bedenken wat ze anders moeten doen.
Twee werelden kwamen met elkaar in botsing toen de ‘America First’-president als een 9 meter lange interplanetaire keizer naar binnen werd gestraald in het kloppende hart van de op regels gebaseerde internationale economische orde.
Het is één ding dat erop wijst dat handelstekorten een probleem zijn voor uw binnenlandse electoraat. IHet is iets heel anders om op een internationalistisch forum te suggereren dat Canada een bondgenoot van de G7 isword een staat van uw natie, waardoor het publiek naar adem snakt, en niet alleen bij de Canadezen.
Het adres was qua ontwerp charmant en aanstootgevend. Er was wortel en stok voor de rest van de wereld.
Terwijl de afgevaardigden de mix van bedreigingen, uitnodigingen en soms lof in zich opnamen, leken velen te proberen te beslissen hoeveel Trump het mondiale handelssysteem zou kunnen schaden, terwijl ze inschatten hoe ver zijn Amerika vooruitgaat in deze door technologie aangedreven AI-hausse.
Davos was deze eerste week de alternatieve pole van de tweede termijn van Trump.
Er zat een samenhang in zijn agenda waar hij alle middelen voor moest gebruiken de energieprijzen omlaag te brengen, onder meer door druk uit te oefenen op de Saoedi’s voor olie.
Dit zou volgens hem niet alleen helpen de inflatie te verlagen, maar ook de Russische oorlogskas aan oliedollars leegmaken om de oorlog in Oekraïne met economische middelen te helpen beëindigen. Het staakt-het-vuren in het Midden-Oosten heeft Trump in deze kringen al enige geopolitieke geloofwaardigheid opgeleverd.
Christine Lagarde, David Miliband en John Kerry schuifelden de gang binnen. Verschillende bankchefs kwamen op het podium bijeen om de president te prijzen en vervolgens lichtjes te ondervragen.
Waar het op neerkwam was dit: meent president Trump wat leek op bedreigingen voor het mondiale economische systeem? Het antwoord zal de komende vier jaar en daarna weerklinken.
Het antwoord klonk als een absoluut ja. Dit betekent echter niet dat het gaat werken.
Enkele vooraanstaande Amerikaanse CEO’s vertelden me dat ze zich voorbereidden op vergeldingstarieven die op hun exporten zouden worden toegepast. Hun veronderstelling was dat de liefde van de president voor een stijgende aandelenmarkt zijn toepassing van tarieven zou beperken.
Maar niemand weet het echt. Er valt in ieder geval veel te winnen. Hij heeft zich al teruggetrokken uit de Wereldgezondheidsorganisatie.
Op de promenades werd gefluisterd dat zijn bondgenoten van Project 2025 suggereerden dat de VS zich ook uit het IMF en de Wereldbank zouden terugtrekken.
De rest van de wereld heeft wel een tegenwicht, zodra zij besluit weer op te staan na de wervelwind van Trump.
De Canadezen geven nu informatie over hun vergeldingstarieven. In gesprekken met zowel de Britse zakensecretaris als de EU-minister van Handel, Jonathan Reynolds En Handelsleider van de Europese Unie, Maros SefcovicIk bespeurde een verlangen naar een rustige dialoog.
Beiden voeren soortgelijke argumenten aan in een poging Trump van bredere tarieven te weerhouden.
De heer Reynolds vertelde me dat, aangezien de VS geen tekort op de goederenhandel met Groot-Brittannië heeft, er geen tarieven nodig zijn.
De heer Sefcovic zei dat de VS ook echt moeten nadenken over hun dienstenoverschot.
Maar beschouwen zij de bedreigingen aan het adres van de G7- en NAVO-bondgenoten Canada en Denemarken (over Groenland) niet ronduit onaanvaardbaar en net zo absurd als Frankrijk dat Louisiana terugclaimt? Sefcovic wilde niets op de spits drijven.
Diplomaten maken lijsten van Amerikaanse goederen die Europa nu kan kopen om de ‘overwinningen’ voor president Trump aan te tonen, van wapens tot gas tot de magneten in windturbines.
Het zou voor de rest van de G7 zinvol kunnen zijn om samen te werken aan vergeldingsmaatregelen tegen de tarieven, om de geesten van het Congres en de concurrerende facties binnen het hof van Trump te concentreren.
Er zijn geen tekenen dat dat gebeurt.
Het Amerikaanse tech-suprematieverhaal, belichaamd door de broligarchie – iwaaronder Amazon-oprichter Jeff Bezos, Meta-baas Mark Zuckerberg, Apple-leider Tim Cook en Google-chef Sundar Pichar – had deze week de hoogste plaatsen bij de inauguratie.
Hoewel de VS een grote voorsprong hebben op Europa, is hun positie tegenover China onzekerder.
Een van de gesprekken in Davos was het goed presterende, veel goedkopere AI-model van DeepSeek, gemaakt in China. De voorspelling dat de techbros in het hof van Trump stroken uit elkaar zouden scheuren, begon binnen enkele uren uit te komen, in plaats van maanden.
Terwijl de meeste, maar niet alle, hier in Davos nogal verleid klonken door het door technologie gedreven optimisme van Trump, zien sommigen in Europa ook een unieke kans om toponderzoekers aan te trekken die misschien niet echt gecharmeerd zijn van de richting die ze inslaan. van de Amerikaanse politiek. Het werd openlijk gesuggereerd door Christine Lagarde, hoofd van de Europese Centrale Bank.
Anderen zochten troost in het feit dat Europa niet langer te maken heeft met de enorme groene subsidies van Biden, waardoor er weer een gelijker speelveld voor Europa ontstaat.
President Trump verandert de voorwaarden van de wereldhandel. De reactie van de rest van de wereld hierop is net zo belangrijk als wat de regering-Trump zelf besluit.
