De Nederlandse jazzprompt Ian Cleaver ging naar New York: ‘Hier word je dieper tot de kern van de jazz’

Als een jonge Nederlandse jazzbelofte die in New York woont, die meters in de jazzfasen maakt, in de voetsporen van de groten. Dat is Leven de droomrechts? Jazz -trompetspeler Ian Cleaver (28) van Amsterdam – heldere, enthousiaste toon en een nostalgisch verlangen naar jazz uit de jaren vijftig en jaren zestig – is zeker niet de eerste Nederlandse jazzmuzikant die een tijdje probeert.

Er waren die tijdens hun jazzstudie, die in een kelderkamer zonder ramen pet, leefde van 15 dollar per dag, verlangde snel terug naar huis. Maar er zijn ook genoeg die, ondanks het feit dat New York een grote, individualistische stad is, al jaren muzikale inspiratie heeft gevonden, zoals de saxofonisten Ben Van Gelder en Tineke Postma en ook bassist Joris TEEPE – is al meer actief in nieuw Dertig jaar York.

De noodzaak om op de scherpste op de snede te spelen is hoog, merkt Ian Cleaver ook op. Het is ochtend in New York en hij is in zijn slaapkamer. Met Gedempte -stem: “Ik wil mijn huisgenoten niet storen, ze slapen nog steeds.” Het draait de laptopcamera om. Vanuit zijn raam heeft hij een prachtig uitzicht op Broadway, de lange diagonaal die Manhattan door zijn Harlem -district splitst naar de Bronx. Achter hem is zijn eregalerij voor inspiratie: jazzfoto’s van muzikanten zoals Dizzy Gillespie, Duke Ellington en Louis Armstrong.

De reden voor dit gesprek is dat Ian Cleaver een record heeft gemaakt over welke traditie en vernieuwing naadloos fuseren. Daarover later meer. Eerst vertelt hij hoe hij er altijd van droomde om als tiener in New York te wonen en te werken. “Ik ben altijd zo gefascineerd en geobsedeerd door jazz dat ik er altijd meer van wil leren.” In New York heeft hij het idee om de kern van Jazz dieper te bereiken. “Waar de muziek over gaat en hoe het tot stand is gekomen.” Bovendien, zegt hij, zijn er nog steeds veel levende legendes om mee te spelen of lessen te krijgen thuis, “zoals saxofonist George Coleman of jazzdrummer Al Foster.”

Wat hem speciaal aantrekt, is hoe groot de rol van muziek is in het leven van New York. Dat bijvoorbeeld met zijn trompetzaak op zijn rug, hij op straat wordt benaderd – “Oh man, je speelt de trompet. Ik heb Miles Davis in de jaren 80 zien spelen en het veranderde mijn leven. En waar speel je? “

“Je voelt oprechte interesse. Muziek maakt hier meer deel uit van het dagelijkse leven, ik heb het idee. Is een concert een speciale gelegenheid in Nederland, hier in New York zijn er veel per avond, in één keer.” Hij ervaart ook “een Een beetje dieper begrip van muziek, mensen kennen de muziekgeschiedenis. “” Als gevolg hiervan worden muzikanten ook een diepere laag. “

Jazz Juniors

Zijn Britse vader had nog steeds een trompet van zijn schooldagen. Trumpet -lessen ontvingen de jonge Ian, die opgroeide in Amsterdam, van tante Greet, vanaf de leeftijd van vijfde in Fanfarevereniging Onze Genoenden in de Jordaan. Rond de leeftijd van tien hij Jozz Juniors, het jeugdorkest van Peter Guidi – de gerenommeerde Super Jazz -leraar die veel jonge jazzmuzikant in zijn bigbands heeft getraind.

Zijn vrijgezel bereikte Cleaver in het Amsterdam -conservatorium. New York, sinds hij negentien was, ging er voor het eerst naartoe als winnaar van de Princess Christina -competitie. “Ik kom hier terug, dat wist ik.”

Cleavers beste vriend, saxofonist Gideon Tazelaar, die hij leerde kennen in Guidi’s Jazz Orchestra en met wie hij de jamsessies van saxofonist Benjamin Herman platte, het verhuisde eerst. Cleaver volgde. Maar zijn eerste uitwisseling als jazzstudent gestrand door de eerste lockdowns van de Pandemie. Hij vloog terug naar Amsterdam. In 2021 gebeurde het echt: een tweejarige meester ‘jazzperformance’ aan de Manhattan School of Music.

Binnenhalen

Op dat moment wist Cleaver: de jazztrainingscursussen zijn voor hark in jazzvaardigheden. De artistieke zoekopdracht is buiten. Het bewijs werd deze week uitgebracht in het opgenomen album van New York Garen! . Het is zijn eerste album als bandleider met voornamelijk zijn eigen composities, twee normen en een origineel van Joe Henderson. Opgenomen in de gerenommeerde Rudy Van Gelder Studio. Als er één plaats is, de heilige graal van jazz, waar veel legendarische jazzalbums vandaan komen, dan is dit het.

Het album is het resultaat van hoe goed hij zich voelt in de jonge levendige jazzgemeenschap dat hij nu zijn thuis noemt. Waar Excel in het basispakket staat – “Iedereen speelt op een hoog niveau.” Hij kent allemaal de muzikanten in zijn internationale kwintet van de scène.

Zijn jazz is duidelijk en speels en is zonder gedoe. Net als op de goed ontvangen plaat Deel 1 Die hij in 2021 uitbracht met Buddy Tazelaar – een klassieke alliantie van trompet en saxofoon in de frontlinie. Het verlangen naar de jazz van, uit de jaren vijftig en zestig, is niet te missen. “Van Bebop tot Hardbop, dat jazz is die erg complex, intuïtief en sterk is met volksmuziek. Het spreekt me aan dat er zoveel zou kunnen gebeuren op dit moment.”

Melancholieke swing-od

Tegelijkertijd raakt Cleaver zijn muziek tegen verhalen en invloeden van vandaag. Het is niet voor niets dat zijn bord wordt genoemd Garen!Een ‘geweven verhaal’ van zijn New York Jazz Adventure. Met uitzondering van de melancholische swing-ute (‘marijn’) op zijn overleden moeder.

En is alles dan leuk? Nee. Een nummer als ‘Gloria’ drukt de twijfels uit die soms bestaan. Wat doe ik hier? Wat doe ik tot nu toe van huis? “Zeker als ik nauwelijks een paar weken uitvoeringen heb, denk ik dat.” Maar het trekt altijd aan, hij weet het.

Ondersteuning van de Van den Endee Foundation kwam voor zijn tweejarige koers. Sindsdien is het een kwestie van zoveel mogelijk handelen. Spelen, spelen, spélen – van wijnbar tot bruiloft. “Dat moet je. Je pakt alles aan, iedereen doet dat. Ja ook de groten.” Een regelmatig optreden als muzikant in de Off-Broadway Daily Theatre Show Slaap niet meer Aangeboden beveiliging aan recent. “Ik speelde ongeveer tien keer per maand, dat was leuk. Het was een meeslepende Macbeth -productie: acteurs, muzikanten en het publiek liepen rond in een soort brullende jaren twintig filmset met een jazzbar.”

In de tussentijd heeft Cleaver een kunstenaarsvisum – een voorbeeld van bureaucratisch door vele hoepels waar je moet demonstreren met veel aanbevelingen dat je ‘toevoeging aan de kunstwereld’ bent. “Net op tijd“Hij grinnikt.” Vlak voordat Trump alles beperkt. “Hij is op de juiste plaats tot het einde van 2027.” Tegen die tijd zie ik of ik hier zal blijven of niet. ”

Het album Garen! Kan worden geluisterd naar alle streamingdiensten.

Om te delen





Mail de editors