TITEL: De perfecte buurman
Sectie: Amerikaanse documentaire concurrentie
Directeur: Geeta Gandbhir
Logline: Een schijnbaar klein buurtgeschil in Florida escaleert in dodelijk geweld. Politie bodycam -beelden en onderzoeksinterviews hebben de gevolgen blootgelegd van de “stand -je grond” -rechten van Florida. In een normale Amerikaanse buurt zag één vrouw snel een conflict als een aanval die de aandacht van de politie vereiste. Het vervelende gedrag van een lokale “Karen” (Susan Lorincz) wordt langzaam onthuld als iets donkerder en verschrikkelijk. Regisseur Geeta Gandbhir vertelt dit unieke Amerikaanse verhaal door de kunstzinnige presentatie van real-life beelden waarmee de omstandigheden voor zichzelf met angstaanjagende duidelijkheid kunnen spreken.
Verkoopagent: Berichtfoto’s
Panelleden: Sam Pollard (producent), Geeta Gandbhir (directeur), Pam Dias (onderwerp).
Key Quotes:
Ajike (Owens) was een alledaagse moeder en dat is de sleutel hier, ze was een alledaagse moeder met vier mooie kinderen. Dit geschil ontstond over kinderen die samen speelden in deze hechte gemeenschap. Om dit te hebben gebeurd, is tragisch, het is verwoestend en het is iets dat iemand van ons had kunnen overkomen, voor elk gezin. Het was belangrijk dat het verhaal werd verteld omdat het zoveel lagen ontvouwt. Je hebt een hechte gemeenschap. Je hebt kinderen. Je hebt de kwestie van racisme. Je hebt politieprotocaal. Je hebt kinderen die hun onschuld hebben verloren. Er zijn zoveel aspecten aan het verhaal dat het net was verteld. – Pam Dias, moeder van moordslachtoffer Ajike Owens
De film zorgt ervoor dat de kijker hun eigen vragen heeft over wat er in het hele verhaal tussen de politie en Susan en Ajika gebeurde en ik denk dat dat echt belangrijk is om te begrijpen. Het is op die manier erg genuanceerd en degenen onder ons als publiek kunnen weggaan en de complexiteit van dit verhaal zien. Het feit dat de politie met Susan te maken had met kinderhandschoenen … Als ze een zwarte vrouw was geweest, zou het een andere take zijn geweest, hoe ze haar benaderden en hoe ze met haar omgingen. – Sam Pollard
Een paar maanden later kwamen de bodycamerabeelden voor ons beschikbaar. … We hebben het in handen gekregen en ik ging er oorspronkelijk doorheen om te proberen het juridische team te helpen bij het bedenken van enkele stukken die ze voor media konden gebruiken, maar toen ik het konden bekijken, het feit dat het twee jaar van beelden was, het feit dat Susan Had geroepen voor twee jaar herhaaldelijk betekende dat ze in die periode in de gemeenschap waren en ik realiseerde me dat we de kracht hadden om de camerabeelden van het lichaam op zijn kop om te draaien. Het wordt meestal gebruikt om gemeenschappen te onderzoeken, om de politie te verdedigen, maar we kunnen dat omdraaien en er een hulpmiddel van maken om deze prachtige gemeenschap te laten zien en wie ze waren vóór deze tragedie. – Geeta Gandbhir
Klik op de bovenstaande link om het interview te bekijken.
Deadline Studio bij Sundance gepresenteerd door Casamigos
