De VS zullen moeite hebben om Azië over chips aan te gaan

Luister naar dit artikel

De VS hebben in de loop der jaren “de bal laten vallen” op chipproductie, waardoor China en andere Aziatische hubs vooruit kunnen stomen. Dat zei Gina Raimondo, die destijds de Amerikaanse handelssecretaris was, in een interview met mij in 2021.

Vier jaar later blijven chips een slagveld in de US-China-race voor technische suprematie, en de Amerikaanse president Donald Trump wil nu een zeer complex en delicaat productieproces turberen dat andere regio’s tientallen jaren heeft geduurd om te perfectioneren.

Hij zegt dat zijn tariefbeleid de Amerikaanse economie zal bevrijden en banen naar huis zal brengen, maar het is ook het geval dat sommige van de grootste bedrijven al lang worstelen met een gebrek aan geschoolde werknemers en producten van slechte kwaliteit in hun Amerikaanse fabrieken.

Dus wat zal Trump anders doen? En gezien het feit dat Taiwan en andere delen van Azië de geheime saus hebben bij het maken van high-precisie chips, is het zelfs mogelijk voor de VS om ze ook te produceren, en op schaal?

Halfgeleiders staan ​​centraal in het voeden van alles, van wasmachines tot iPhones en militaire jets tot elektrische voertuigen. Deze kleine wafels van silicium, bekend als chips, werden uitgevonden in de Verenigde Staten, maar vandaag is het in Azië dat de meest geavanceerde chips worden geproduceerd op fenomenale schaal.

Het maken van ze is duur en technologisch complex. Een iPhone kan bijvoorbeeld chips bevatten die zijn ontworpen in de VS, vervaardigd in Taiwan, Japan of Zuid -Korea, met behulp van grondstoffen zoals zeldzame aardes die meestal in China worden gedolven. Vervolgens kunnen ze naar Vietnam worden gestuurd voor verpakking en vervolgens naar China voor assemblage en testen, voordat ze naar de VS worden verzonden.

Het is een diep geïntegreerd ecosysteem, een dat zich de afgelopen decennia heeft ontwikkeld.

Trump heeft de chip -industrie geprezen, maar bedreigde deze ook met tarieven. Hij heeft de industriële leider, Taiwan Semiconductor Manufacturing Company (TSMC) verteld, het zou een belasting van 100% moeten betalen als het geen fabrieken in de VS zou bouwen.

Met zo’n complex ecosysteem en felle concurrentie moeten ze in staat zijn om hogere kosten en beleggingsoproepen op de lange termijn te plannen, veel verder dan de regering van Trump. De constante veranderingen in het beleid helpen niet. Tot nu toe hebben sommigen de bereidheid getoond om in de VS te investeren.

De belangrijke subsidies die China, Taiwan, Japan en Zuid -Korea hebben gegeven aan particuliere bedrijven die chips ontwikkelen, zijn een grote reden voor hun succes.

Dat was grotendeels het denken achter de US Chips and Science Act, die wet werd in 2022 onder president Joe Biden – een poging om de vervaardiging van chips opnieuw te versterken en toeleveringsketens te diversifiëren – door subsidies, belastingkredieten en subsidies toe te wijzen om de binnenlandse productie te stimuleren.

Sommige bedrijven zoals ‘s werelds grootste chipmaker TSMC en’ s werelds grootste smartphonemaker Samsung zijn belangrijke begunstigden van de wetgeving geworden, waarbij TSMC $ 6,6 miljard aan subsidies en leningen voor planten in Arizona ontvangt, en Samsung ontvangt naar schatting $ 6 miljard voor een faciliteit in Taylor, Texas.

TSMC kondigde nog eens $ 100 miljard in de VS aan met Trump, bovenop $ 65 miljard toegezegd voor drie fabrieken. Diversificatie van chipproductie werkt ook voor TSMC, waarbij China herhaaldelijk dreigt de controle over het eiland te nemen.

Maar zowel TSMC als Samsung hebben geconfronteerd met uitdagingen met hun investeringen, waaronder stijgende kosten, moeite met het werven van geschoolde arbeid, bouwvertragingen en weerstand van lokale vakbonden.

“Dit is niet alleen een fabriek waar u dozen maakt”, zegt Marc Einstein, onderzoeksdirecteur bij marktinformatiebedrijf Counterpoint. “De fabrieken die chips maken, zijn zulke hightech steriele omgevingen, ze duren jaren en jaren om te bouwen.”

En ondanks de Amerikaanse investering heeft TSMC gezegd dat het grootste deel van de productie in Taiwan zal blijven, vooral de meest geavanceerde computerchips.

Tegenwoordig produceren de planten van TSMC in Arizona hoogwaardige chips. Maar Chris Miller, auteur van Chip War: The Fight for the World’s Most Critical Technology, betoogt dat “ze een generatie achter de geavanceerde in Taiwan zijn”.

“De schaalvraag hangt af van hoeveel investering wordt gedaan in de VS versus Taiwan”, zegt hij. “Vandaag heeft Taiwan veel meer capaciteit.”

De realiteit is dat het tientallen jaren heeft geduurd voordat Taiwan die capaciteit opbouwde, en ondanks de dreiging van China die miljarden uitgeven om de dapperheid van Taiwan in de industrie te stelen, blijft het gedijen.

TSMC was de pionier van het “gieterijmodel” waar chipmakers ons ontwerpen namen en chips voor andere bedrijven vervaardigden.

Ridend op een golf van Silicon Valley-startups zoals Apple, Qualcomm en Intel, was TSMC in staat om te concurreren met ons en Japanse reuzen met de beste ingenieurs, zeer bekwame arbeid en kennisuitwisseling.

“Kunnen de VS chips maken en banen creëren?” vraagt ​​de heer Einstein. “Natuurlijk, maar gaan ze chips naar een nanometer krijgen? Waarschijnlijk niet.”

Een reden is het immigratiebeleid van Trump, dat mogelijk de komst van bekwaam talent uit China en India kan beperken.

“Zelfs Elon Musk heeft een immigratieprobleem gehad met Tesla-ingenieurs”, zegt de heer Einstein, verwijzend naar Musk’s steun voor het H-1B-visumprogramma van de VS dat bekwame werknemers naar de VS brengt.

“Dat is een knelpunt en er is niets dat ze kunnen doen, tenzij ze hun houding ten opzichte van immigratie volledig veranderen. Je kunt niet zomaar uit het niets magisch zijn.”

Toch is Trump verdubbeld op tarieven en een handelsonderzoek naar de sector van de nationale veiligheid bestelt.

“Het is een sleutel in de machine – een grote sleutel”, zegt de heer Einstein. “Japan baseerde bijvoorbeeld zijn economische revitalisering op halfgeleiders en tarieven waren niet in het businessplan.”

De impact op langere termijn op de industrie, volgens de heer Miller, is waarschijnlijk een hernieuwde focus op de binnenlandse productie in veel van de belangrijkste economieën van de wereld: China, Europa, de VS.

Sommige bedrijven zouden naar nieuwe markten kunnen zoeken. De Chinese technologiegigant Huawei breidde zich bijvoorbeeld uit naar Europa en opkomende markten, waaronder Thailand, de VAE, de VAE, Saoedi -Arabië, Maleisië en vele landen in Afrika in het licht van exportcontroles en tarieven, hoewel de marges in ontwikkelingslanden klein zijn.

“China zal uiteindelijk willen winnen-het moet innoveren en investeren in R&D. Kijk naar wat het deed met Deepseek”, zegt de heer Einstein, verwijzend naar de door China gebouwde AI-chatbot.

“Als ze betere chips bouwen, gaat iedereen naar hen toe. Kosteneffectiviteit is iets wat ze nu kunnen doen, en kijk uit, het is de ultra-hightech fabricage.”

In de tussentijd kunnen nieuwe productiehubs ontstaan. India heeft veel belofte, volgens experts die zeggen dat er meer kans is dat het geïntegreerd wordt in de chip -supply chain dan de VS – het is geografisch dichterbij, arbeid is goedkoop en onderwijs is goed.

India heeft een bereidheid aangegeven dat het open staat voor chipproductie, maar het staat voor een aantal uitdagingen, waaronder landverwerving voor fabrieken en water – chipproductie heeft het water van de hoogste kwaliteit nodig en veel ervan.

Chipbedrijven zijn niet helemaal overgeleverd aan tarieven. De pure afhankelijkheid en vraag naar chips van grote Amerikaanse bedrijven zoals Microsoft, Apple en Cisco kunnen druk uitoefenen op Trump om alle heffingen op de chipsector om te keren.

Sommige insiders geloven dat intense lobbyen door Apple CEO Tim Cook de vrijstellingen hebben beveiligd voor smartphone-, laptop- en elektronische tarieven, en Trump heeft naar verluidt een verbod op de chips opgeheven die Nvidia kan verkopen als gevolg van lobbyen.

Specifiek gevraagd naar Apple Products op maandag in het Oval Office, zei Trump: “Ik ben een zeer flexibel persoon”, eraan toevoegend dat “er misschien dingen zullen komen, ik spreek met Tim Cook, ik heb Tim geholpen onlangs geholpen.”

De heer Einstein denkt dat het allemaal neerkomt op Trump die uiteindelijk probeert een deal te sluiten – hij en zijn administratie weten dat ze niet zomaar een groter gebouw kunnen bouwen als het gaat om chips.

“Ik denk dat wat de Trump -administratie probeert te doen, is wat het heeft gedaan met Tiktok’s eigenaar Bytedance. Hij zegt dat ik je niet meer in de VS laat opereren, tenzij je Oracle of een ander Amerikaans bedrijf een belang geeft”, zegt de heer Einstein.

“Ik denk dat ze hier iets soortgelijks proberen te fanden – TSMC gaat nergens heen, laten we ze gewoon dwingen om een ​​deal te sluiten met Intel en een stukje taart te nemen.”

Maar de blauwdruk van het ecosysteem van Azië halfgeleider heeft een waardevolle les: geen enkel land kan een chip -industrie alleen exploiteren, en als u geavanceerde halfgeleiders wilt maken, efficiënt en op schaal – het kost tijd.

Trump probeert een chipindustrie te creëren door protectionisme en isolatie, terwijl wat de chipindustrie in heel Azië toestond het tegenovergestelde is: samenwerking in een geglobaliseerde economie.

BBC Indepth Is het nieuwe huis op de website en app voor de beste analyse en expertise van onze topjournalisten. Onder een onderscheidend nieuw merk brengen we u nieuwe perspectieven die veronderstellingen uitdagen, en diepe rapportage over de grootste problemen om u te helpen een complexe wereld te begrijpen. En we zullen tot nadenken stemmende inhoud vertonen van over BBC-geluiden en ook IPlayer. We beginnen klein, maar denken groot, en we willen weten wat u denkt – u kunt ons uw feedback sturen door op de onderstaande knop te klikken.