Nederland

Dictators houden van een interieur vol marmer en goud. Wat was de smaak van Assad?

Zou er iets spannends voortkomen uit de ontmanteling van het paleis van de Syrische dictator Bashar al-Assad? Na de val van het regime van Saddam Hoessein bleek bijvoorbeeld dat de Iraakse dictator een voorliefde had voor schilderijen met bijna naakte superhelden die tegen mythische beesten vechten. Bij de tepels van de vrouwen dansten de vlammen omhoog en bij de mannen waren het Wodansers met golvend blond haar. Het geheel was een mix van sciencefiction kunst in zachte porno in felle kleuren, waarbij je vooral nieuwsgierig was naar het ‘waarom’ in plaats van naar het ‘wat’.

Een van de badkamers in het paleis van de Iraakse dictator Saddam Hoessein in Basra.
foto van Simon Walker

Hoe zit het met de smaak van Assad? In 2020 gingen de geruchten dat hij het schilderij had geschilderd De Plons busje David Hockney op een veiling van Sotheby’s Londen voor het equivalent van bijna 28 miljoen euro had gekocht, maar dat bleek niet te kloppen. Het had gekund, want het Assad-stel deed veel online boodschappen in Londen – zijn vrouw groeide op in Engeland. En De Plons is een semi-figuratief schilderij en wie de afbeeldingen ziet van wat er in het paleis aanwezig is, zal opmerken dat de Assads vooral semi-figuratieve kunst hadden, al is het de vraag of ze een Hockney wel hadden kunnen waarderen.

De inrichting en uitrusting van een dictator zeggen veel over leiderschap. Wie naar Assads ‘volkspaleis’ kijkt, ziet veel marmer, glimmende meubels, glaswerk en goud. Op afbeeldingen Inwoners van Damascus namen deze week veel tassen af ​​van Dior en Louis Vuitton. En er was een enorme hoeveelheid auto’s: Lamborghini’s, Aston Martins en Ferrari’s. Van de Ferrari F50 Er zijn er slechts 349 gemaakt, één exemplaar werd vorig jaar bij Sotheby’s verkocht voor 5,2 miljoen euro.

Het was niet verwonderlijk dat er veel juwelen werden gevonden. Het bleek in 2012 e-mails van Assad dat zijn vrouw Asma, terwijl de Syrische burgeroorlog in volle gang was, veel handgemaakt meubilair had gekocht in boetieks in de Londense wijk Chelsea, en dat tienduizenden euro’s werden uitgegeven aan gouden sieraden, edelstenen en kristallen. ingelegde 15 cm hoge hakken die zo 4.000 euro kosten. De macht van de Assads ligt volgens schattingen ruim boven de 1 miljard euro.

Een rebel doorzoekt souvenirs van Bashar al-Assad in een van de kamers van het ‘volkspaleis’.
foto van Amr Abdallah Dalsh

Over de rand van vulgair

Dictatoriale paleizen blinken vaak uit in bling-bling en uiterlijk vertoon. Sommigen polijsten alles met goud en kristal, wat soms ver over de rand van vulgair gaat. De Filippijnse dictator Marcos en zijn vrouw hadden zoveel roze porselein op gouden pilaren in een kamer met rode en groene fluwelen gordijnen, dat hun inrichting onsmakelijk te noemen was. Hetzelfde geldt voor de interieurs van de vorige en toekomstige Amerikaanse president Donald Trump en zijn, met een snufje goud, nep-renaissancemeubilair en zijn 58 slaapkamers tellende ‘paleis’ Mar-a-Lago in Florida.

Een portret van de Filippijnse president Ferdinand Marcos in een van de kamers van het presidentiële paleis.
FotoPeter Charlesworth

Normaal gesproken willen dictators niet de geschiedenis ingaan met een reputatie van slechte smaak. De Sovjetleiders Lenin en Stalin kregen in de geschiedenisboeken tamelijk sobere interieurs toegewezen die pasten bij het communistische ideaal. Of het nu waar was of niet, Lenins huis ging de geschiedenis in als één huis met een zwarte vleugel en een boekenkast. Een beeld dat in schril contrast staat met Poetins sprookjeskasteel met een ijshockeystadion in de ‘kelder’.

Ook liet Hitler enkele boeken zien en in zijn Berghof, het chalet waar hij naar eigen zeggen zichzelf kon zijn en alles naar eigen smaak kon inrichten, hingen landschapsschilderijen in Caspar David Friedrich-stijl en waren porseleinen beeldjes te zien die in die jaren in de mode waren. Het was een beetje vreemd dat hij een kussen met een gestreept dessin op een bank met een bloemmotief plaatste, maar alles gaf aan dat hij voor de Beierse stijl ging.

Een Syrische familie poseert voor een foto in de hal van het ‘volkspaleis’.
foto van Hussein Malla

Kameelzadel vol juwelen

Dictators hebben dat wel gedaan, zo blijkt Dictatorstijl van Peter York – een grote liefde voor details. Ook bij Assad is dit het geval: naast een voorkeur voor Engelse meubelen zijn er ook veel meubelen met ingelegd hout en ivoor. Er is veel verfijnd glaswerk en naast wat porselein was er ook een collectie serviesgoed uit de Chateau collectie van Villeroy & Boch, waarin een bijbehorende theepot zat met de Syrische vlag erop. De New York Times konden de kamer inkijken met geschenken van wereldleiders die de Assads de moeite waard vonden om te behouden, zoals een kameel van ruim 60 centimeter met een zadel vol juwelen (herkomst onbekend), of een ‘gouden Saudisch kasteel’ in een grote groene doos.

De Assads wilden in alles ruimte en grandeur uitstralen. Hun paleis en interieur doen het meest denken aan dat van de Roemeense dictator Nicolae Ceaușescu en zijn vrouw Elena. Beide dictators hadden een grote voorkeur voor Carrara-marmer. Het gebouw van Ceaușescu was na het Pentagon het grootste gebouw ter wereld. Assad’s is ontworpen door de Japanse architect Kenzo Tange en heeft naar schatting… 1 miljard dollar kosten. Net als van het Roemeense echtpaar waren er van beide Assads meerdere portretten aanwezig, dus niet alleen van Bashar al-Assad, maar ook enkele van Asma al-Assad. Die schilderijen waren veel groter dan het gesigneerde portret uit 2002 van de Britse koningin Elizabeth II en haar echtgenoot, dat ook in het paleis werd gevonden.

Het uit 2002 gesigneerde portret van de Britse koningin Elizabeth II en haar echtgenoot werd ook in het paleis gevonden.
foto van Amr Abdallah Dalsh





Related Articles

Back to top button