Met de Parijse Fashion Week werd het SS25-modespektakel van de afgelopen maand afgesloten. De Franse hoofdstad deed nog een laatste alles-in-één show die aan alle verwachtingen van de bezoekers van een modeweek voldeed. Hoogtepunten waren onder andere Alessandro Michele’s eerste Valentino-show, JW Anderson’s tienjarig jubileum bij Loewe, en een letterlijke vuurwerkshow tijdens de presentatie van Coperni in het Disneyland pretpark.
Maar ook buiten de grote podia had de Fashion Week veel te bieden. Vooral de relatief jonge merken – sommige al redelijk bekend, andere compleet nieuwkomers – proberen uit de schaduw van de grote namen te treden.
Fysieke digitalisering
Terwijl de wereld steeds sneller en vooral digitaler wordt, hebben enkele ontwerpers in Parijs deze component in hun collecties verwerkt. In plaats van 3D-ontwerpen plaatsten ze de hardware zelf in de spotlight.
Duran Lantink, die vorige maand de Karl Lagerfeld-prijs van het Franse luxegoederenconcern LVMH won, stuurde een vrij eenvoudig wit, mouwloos jurkje de catwalk op. Het opvallende aan deze look was echter het ronde scherm op buikhoogte, waarop de catwalk en de gasten op de eerste rij te zien waren. Het deed denken aan de Britse kinderserie Teletubbies, waarin de gelijknamige hoofdpersonages ook een scherm op hun buik hadden.
Maar het was niet alleen de Nederlandse ontwerper die zijn publiek voor een scherm zette. Ontwerper Alphonse Maitrepierre, bekend om zijn game-georiënteerde collecties en upcycling-benadering, toonde een top in de vorm van een computerscherm uit de vroege jaren 2000. Ook gebruikte hij elementen van een gamecontroller, verwerkt in de vorm van een armband of door knopdetails op een top en schoenen.
Zwemplezier
Van de thuisblijvers gingen we verder naar de actieve strandmeisjes en -jongens, die zich in hun beste zwemkleding hadden gehesen. Helemaal vooraan zwom Abra. Het merk, dat oorspronkelijk begon als Spaans accessoirelabel, heeft zich voor SS25 op Hawaï geïnspireerd. De populaire surfsport op de Amerikaanse eilandstaat kwam tot uiting in prints en looks die deden denken aan wetsuits. Natuurlijk mocht de klassieke Hawaïaanse bloem niet ontbreken. Zwemkleding was slechts sporadisch te zien, voornamelijk als print.
Duran Lantink lijkt zich ondertussen te hebben verdiept in historische zwemkleding. Hij liet zich inspireren door de gestreepte zwempakken van de jaren 1920, die verwerkt werden in verschillende stukken – van complete outfits tot bikini’s. Bovendien droegen enkele modellen zwembrillen.
Maitrepierre maakte slechts een kleine uitstap naar het nabijgelegen zwembad en presenteerde een look die bestond uit een wijde zwembroek en een T-shirt met dolfijnenprint.
Transparantie!
Terwijl de zwemmers eerder bedekt bleven, gaven andere merken een diepere inkijk. Het spel met transparante stoffen zoals tule en kant was te zien bij meerdere jonge merken.
Terwijl merken als Kiko Kostadinov en Luis De Javier vooral witte looks gebruikten, bracht Florentina Leitner kleur in het spel. De Oostenrijkse toonde in haar mystiek geïnspireerde collectie een turquoise jurk met een wijde rok en strikdetails. In de styling kozen enkele ontwerpers, zoals Leitner en Lantink, voor contrasten en combineerden ze transparante stukken met donkere broeken.
Zinloos!
Zoals al te zien was tijdens de Seoul Fashion Week begin september, speelden enkele van de meer experimentele merken met dimensies en brachten kleding in een nieuwe context.
Vooral de herinterpretatie van broeken was populair. Lantink veranderde een jeans in een rok, terwijl de Zweedse ontwerpster Ellen Hodakova Larsson, die in september de LVMH-grandprize won, een kostuumbroek in een jurk veranderde. De stukken van beide merken leken tweedimensionaal.
Bij Ottolinger ging het ondertussen om hoofd en kraag. Het Berlijnse label speelde met de plaatsing van kragen, wat de silhouetten een zekere asymmetrie gaf.
Meer is meer!
Merken gaven kleding ook een nieuwe context door ze te vermenigvuldigen en er nieuwe stukken van te maken. Het in Tokio gevestigde label Noir Kei Ninomiya speelde met verschillende objecten en accessoires zoals riemen en bretels, die werden omgevormd tot een jas en als onderdeel van een blazer werden gebruikt.
Lùchen gebruikte de vermenigvuldiging vooral als applicatie. Het New Yorkse label, opgericht in 2021 door Lu Chen, bracht een mix van paperclips en veren aan op een wijdvallende top. Hodakova zette deze trend naar een hoger niveau en gebruikte allerlei stukken, zoals leren laarzen, broeken, riemen, bontmutsen en knopen, om verschillende jurken te creëren.
Opgeblazen
De collecties van de jongere merken bewezen dat niet alleen traditionele modehuizen een grote show kunnen leveren. Ze toonden dat ze ook letterlijk dingen konden “opblazen,” zoals Ester Manas en Ottolinger lieten zien.
Het inclusieve label, dat in 2019 werd opgericht door Ester Manas en Balthazar Delepierre, plaatste een gigantische opblaasbare olifant aan het begin van de catwalk, passend bij de collectietitel “The Elephant In The Room”. Ottolinger (zie coverfoto) liet de modellen voor haar “Shark” collectie binnenkomen door de bek van een gigantische opblaasbare haai.
Anrealage-ontwerper Kunihiko Morinaga bewaarde de lucht voor zijn “Wind”-collectie, want de stukken waren opgevuld met lucht. De verschillende vormen en vullingen creëerden een grote verscheidenheid aan grote silhouetten.
Dit artikel is vertaald met behulp van een AI, bewerking door Caitlyn Terra .
FashionUnited gebruikt AI taaltools om het vertalen van (nieuws)artikelen te versnellen en de vertalingen te proeflezen om het eindresultaat te verbeteren. Dit bespaart onze menselijke journalisten tijd die ze kunnen besteden aan onderzoek en het schrijven van eigen artikelen. Artikelen die met behulp van AI zijn vertaald, worden gecontroleerd en geredigeerd door een menselijke bureauredacteur voordat ze online gaan. Als je vragen of opmerkingen hebt over dit proces, stuur dan een e-mail naar info@fashionunited.com.
