Doc gaat in Gaza -protesten in Columbia

Op 17 april 2024, onder de duisternis van de vroege ochtend, vestigde een groep studenten van Columbia University Camp op Butler Lawn, een grasveld in het midden van de campus. Ze gooiden tenten, verzamelden voorzieningen en legden zelfgemaakte tekenen uit die de kleine patch een ‘bevrijde zone’ verklaarden. Volgens studenten die zijn geïnterviewd in de voortstuwende nieuwe documentaire van Kei Pritsker en Michael T. Workman Het kampementenCampusorganisatoren hadden een verzoek ingediend voor de administratie om van Israël af te stoten, maar hun verzoeken werden genegeerd en deelname aan vreedzame protesten gecriminaliseerd. Ze moesten iets nieuws proberen, om het voor de universiteit moeilijker te maken om hun zorgen te verwerpen.

Vrijgegeven door Watermeloenfoto’s en executive geproduceerd door Macklemore,, Het kampementen Schrijft hoe studenten in Columbia afgelopen voorjaar een verreikende en invloedrijke solidariteitsbeweging ontstoken. Hun kampement inspireerde collega’s op universiteitscampussen in de Verenigde Staten en over de hele wereld om bij Palestijnen in Gaza te staan ​​en administraties aan te sporen van wapenfabrikanten. De demonstratie heeft ook een non-stop discussie aangezet door bepaalde politici en sommige leden van de media, die weken doorgebracht met het denigreren van studenten, hun motieven in twijfel trokken en hen beschuldigde van antisemitisme.

Pritsker en Workman volgen nauwlettend vier cruciale kampement deelnemers in hun stevige, fly-on-the-wall film: Mahmoud Khalil, een Palestijnse student die werd gekozen als hoofdonderhandelaar tussen kampementactivisten en universitaire beheerders; Sueda Polat, een eerstejaars afgestudeerde student op het moment dat zich voor het kampementen organiseerde voor Palestina op de campus; Grant Miner, een Joodse afgestudeerde student en president van de Columbia Student Workers Union; en Naye Idriss, een Columbia -aluin dat nog steeds organiseert voor Palestina.

Hun getuigenissen dienen als een aangrijpende mondelinge geschiedenis van de demonstraties en bieden ook een informatieve context voor de jarenlange door studenten geleide afstotingscampagne van de universiteit. De DOC duikt ook in de fascinerende geschiedenis van protestbewegingen in Columbia, met een gesprek met alumni die in 1968 deelnamen aan anti-Vietnam-oorlogsprotesten, wat ook resulteerde in de bezetting van verschillende universitaire gebouwen.

Watermeloenfoto’s, die de op de shortlistische film van Oscar verspreidden Van grond nulgehaast om vrij te geven Het kampementen In de VS na zijn wereldpremière bij CPH: Dox nadat Khalil op 8 maart door ICE -agenten was gearresteerd en Miner op 13 maart door Columbia werd verdreven. Hoewel het ministerie van Buitenlandse Zaken probeerde zijn studentenvisum in te trekken, is Khalil een wettige permanente inwoner en wordt hij zonder enige strafrechtelijke aanklachten vastgehouden. Een rechter oordeelde onlangs dat Khalil zou kunnen worden gedeporteerd, maar zijn zaak is nog steeds aan de gang en heeft aanzienlijke kritiek aangetrokken omdat het Dus duidelijk schendt het eerste amendement. Miner was een van de bijna twee dozijn studenten die door Columbia waren bestraft voor hun betrokkenheid bij de demonstraties van afgelopen voorjaar.

Deze recente gebeurtenissen hebben gemaakt Het kampementenAl belangrijk voor het documenteren van een impactvolle protestbeweging, zelfs Timelier. Het maakt deel uit van een kader van recente films die de inzet van dit bepalende conflict overbrengen. Terwijl Geen ander land En Van grond nul Bevestig de realtime impact van Israëls ongecontroleerde aantasting op de Westelijke Jordaanoever en geweld in Gaza, Het kampementen onthult hoe het probleem is uit het afspelen van Stateside. De Doc observeert studenten die onderling en met hun instellingen worden gevormd en moedige vormen van gesprekken stimuleren.

Pritsker en Workman Open Het kampementen Met een compilatie van nieuwsankers die kritiek hebben op het kampementen en beeldmateriaal uit Gaza voordat de vier belangrijkste deelnemers van de DOC introduceren. Polat, Khalil en Miner stellen zichzelf voor, praten over hun respectieve geschiedenis van het organiseren van Palestina op de campus en reflecteren op de verschillende manieren waarop de universiteit roepen om desinvestering van het studentenlichaam negeerde. Terwijl Polat een kort overzicht biedt van de schenking van Columbia en de raad van bestuur, en voorbeelden citeert van de administratie die ervoor kiest om in het verleden van specifieke landen af ​​te stoten (zoals Zuid -Afrika), kan deze thread realistisch het onderwerp zijn van zijn eigen documentaire.

De verklaring van Polat geeft net voldoende context om kijkers te helpen de inzet van de door studenten geleide desinvesteringscampagne te begrijpen. Toen de campusorganisatoren besloten om Butler Lawn te bezetten, vonden ze dat dit de enige manier was om de aandacht van de administratie echt te trekken. Een deel van wat fascinerend is Het kampementen is hoe Pritsker en Workman huidige activisten plaatsen in de geschiedenis van studentenbewegingen van Columbia. Ze interviewen Jamal Joseph, een aluin dat hielp bij het organiseren van de bezetting van Hamilton Hall in 1968 om te protesteren tegen de Vietnam -oorlog, en omvatten archiefbeelden van die demonstratie. Dit zijn vergelijkbaar, zo niet hetzelfde, afbeeldingen als opgenomen in delen van de epische documentaire van Paul Cronin Een tijd om te roerendie de anti-oorlogsacties van Columbia-studenten in de hand hebben geleverd.

Net als de demonstranten uit 1968, bezetten de kampementstudenten ook een gebouw. Dagen in hun actie, sloop sommige organisatoren Hamilton Hall binnen en hernoemde het Hind’s Hall daarna De prijs is opgezetEen zesjarig Palestijns meisje dat werd gedood door het Israëlische leger in Gaza. In audio -opnames van haar en noodoproepoperators, waarvan sommige worden gespeeld Het kampementenRajab is te horen dat iemand haar komt redden.

Om de invloed van de protesten van Columbia te tonen, verbreden Pritsker en Workman slim de reikwijdte van de DOC om beelden van andere universitaire kampementen op te nemen. Interviews met Maya Abdallah, een Palestijnse student aan UCLA, geven een ander perspectief op hoe demonstraties elders in het land werden ontvangen.

Het kampementen neemt een schrijnende wending zodra de filmmakers universitaire reacties op de studentenberoepen waarnemen die zich over campussen verspreiden. Scènes van Joodse studenten in Columbia dragen kippa’s versierd met watermeloenen (symboliserend solidariteit met Palestina), leidende collega-demonstranten in gebed of liedjes, en Palestijnse organisatoren die workshops voor het delen van vaardigheden aanbieden, maken plaats voor politieagenten in New York City, gekleed in militaire uitrusting, rollend naar de campus met hun tanks en zware artillerie. Ze vernietigen het kamp en arresteren de studenten. Bij UCLA gooit de politie rookbommen in menigten en stoot de demonstranten met rubberen kogels.

Deze momenten weerspiegelen de protesten van Columbia uit 1968, waarin de universiteit ook met geweld reageerde. Dat het gebruik van een gemilitariseerde politie op demonstranten in het afgelopen decennium zo gemeengoed is geworden, zou alle Amerikanen betrekking moeten hebben, vooral omdat de Trump -regering blijft handelen op manieren die beschermde rechten schenden. Het kampementen is niet alleen cruciaal voor het vastleggen van de real-time verrekeningen van een beweging, maar bij het blootleggen van de gevolgen van deze reactie.