Een gijzeling op een drukke brug is een goed idee (voor een film)

Je rijdt op een mega-drukke brug, 60 meter boven een rivier en plotseling klinken er hevige ontploffingen waardoor de brug in tweeën splijt. Opeens heb je te maken met een gijzeling op die nogal bijzondere plek. Is een gijzeling op een brug een goed idee? Nee natuurlijk niet, maar in een film kun je er wel wat mee.

Die situatie in de Amerikaanse stad Boston en wat er vervolgens gebeurt, is aan de orde in de film Aftermath die morgen in de Nederlandse bioscopen draait. Metro zag ‘m al voor de Filmrecensie van de Week. In de recensierubriek en dus ook in de bios zien we flink wat geweld deze weken, met de vorige keer al het goed bezochte Patsers dat bol staat van geknal in Antwerpen.

No-nonsense actie bij gijzeling op een brug

In Aftermath bevinden we ons als kijker – zo voelt het tenminste – middenin een gijzeling op de Tobinbrug in Boston. De film speelt zijn bijna in z’n geheel op die brug zelf af en de gijzeling, nog in het donker ook, duurt maar enkele uren. Ga daar maar eens ruim anderhalf uur mee vullen. Dat lukt wonderwel. Regisseur Patrick Lussier heeft zo’n beetje alles uit de kast (en cast) gehaald wat je bij een gijzeling op een brug maar kunt bedenken. Een ‘no-nonsense actiefilm’ noemen de Amerikaanse makers het zelf. Wat je maar no-nonsense noemt.

De twee hoofdrolspelers in Aftermath zijn voormalig soldaat Eric Daniels (Dylan Sprouse) en zijn tienerzusje Madeleine (Megan Stott). De twee zijn op weg voor een avondje bioscoop, maar belanden in die totale nachtmerrie van de gijzeling op die Tobinbrug die wordt gerenoveerd en waardoor het er filerijden is.

Reden van de gijzeling

Dit is er aan de hand: de gijzeling van al die automobilisten is een actie van en groep zwaarbewapende terroristen. Ze noemen zichzelf revolutionairen ‘die de waarheid weten’, dit – volgens hen – in tegenstelling tot het Pentagon en alle andere domme mensen. Eén van de gegijzelden is Samantha ‘Doc’ Brown (Dichen Lachman), een gevangene die door de politie van A naar B wordt gebracht. En deze ‘Doc’ moeten de revolutionairen nou net hebben. Zij zou als getuige voor de rechter hebben beweerd dat meerdere Amerikaanse soldaten onschuldige burgers zonder toestemming hebben afgeslacht. De gijzeling op de brug moet ervoor zorgen dat deze zwartgemaakte soldaten worden vrijgepleit en vrijgelaten.

Dat zal allemaal wel, veel interessanter is natuurlijk hoe Aftermath zo’n gijzeling en de eventuele oplossing en overmeestering van de flinke groep gijzelnemers laat zien. Dat iedereen direct z’n telefoon moet inleveren bijvoorbeeld en dat de handen van al die gegijzelden met tiewraps aan hun stuur worden vastgebonden (slim, daardoor hoeft de regisseur de meesten amper in beeld te brengen).

Eric schiet als ex-soldaat in ieder geval meteen in de actiestand als hij doorheeft wat er speelt en bang is dat mensen van 60 meter hoogte het water in gaan springen. Natúúrlijk lukt het hem om zijn handen los te krijgen en de communicatie-apparatuur inclusief telefoon van een van de gijzelnemers te pakken te krijgen. Kijk, daar kan hij wat mee. Al zitten beelden van een eerdere uitzending met het leger hem in de weg.

Is Aftermath ongeloofwaardig of niet?

Weten of het Eric lukt de gijzelnemers te overmeesteren? Dat moet je bij dit spektakel over de gijzeling zelf maar gaan zien natuurlijk. Hij moet in elk geval al zijn skills inzetten om iedereen levend van de brug af te krijgen. Zelfs zijn zusje (goed gespeeld door de jonge Megan Stott) moet hij inzetten. „Want”, zo klinkt het uit mond van de leider van de nietsontziende revolutionairen (Mason Gooding), „anders worden er hier in Boston nog wekenlang lijken uit de rivier gevist”.

Is dit Aftermath ongeloofwaardig? Nou en of, van heel vaak tot volstrekt. Een tiener van 16 die tijdens de gijzeling bijvoorbeeld op die ene telefoon ziet dat „de situatie in heel Amerika trending is” en dat wel cool vindt? Dat gaat een beetje ver natuurlijk. Maar goed, het is een film hè. Dan mag dat. Al met al is het maken van een verhaal over een gijzeling op een brug wel een goed idee geweest voor anderhalf uur vermaak in de bios. Een must-see? Nee, dat is Aftermath nou ook weer niet.

Beoordeling uit 5: 3

Noot: halfje extra voor de originaliteit.

De komende tijd praten we je in Metro’s Filmrecensie van de Week (altijd op woensdagavond) in ieder geval bij over het op voorhand interessante Ik Zal Zien (met Aiko Mila Beemsterboer als levenslustige meid die door een vuurwerkongeluk haar zicht verliest).

Elixer: over macht, leven en dood en het grote geld van Big Pharma (daar gaan mensen iets van vinden)

F*ckulteit serie over grensoverschrijdend gedrag: #Metoo of… Metoedeloe?

Reacties