Een goede slagwerker heeft gevoel voor theater, zo bleek tijdens het TROMP Concours

Percussie omvat veel meer dan alleen muzikaal talent. Bij het Eindhovense slagwerkconcours TROMP scoor je vooral punten met optredens die ook visueel interessant zijn, zo bleek zondagmiddag.

De tweejaarlijkse TROMP Percussion is een internationaal festival en concours waar slagwerk een week lang in de spotlight staat, dit jaar voor het eerst onder de artistieke leiding van Dominique Vleeshouwers. De binnenstad van Eindhoven is het decor voor creatieve optredens – zoals een haarkam- en snaredrumoptreden in een kapsalon – en voor een belangrijk slagwerkconcours.

Achtentwintig jonge kandidaten komen van Texas tot Taiwan naar Muziekgebouw Eindhoven om deel te nemen; drie daarvan plaatsen zich voor de finale op zondagmiddag. Op hun programma: een verplichte compositie met begeleiding, plus een solostuk naar keuze.

Het verplichte werk is Kassaspeciaal voor deze editie gecomponeerd door Martin Fondse en David Dramm. Een wereldpremière dus, al zou je misschien beter kunnen zeggen: drie wereldpremières. De finalisten krijgen zoveel vrijheid in de partituur dat het werk geen twee keer hetzelfde klinkt. Een leuke puzzel voor het publiek om de gedeelde motieven in drie totaal verschillende versies te herkennen. Erg verfrissend, want met een eindprogramma van in totaal zo’n vier uur is het een behoorlijk lange sessie.

Kartonnen dozen

De bezetting van Kassa bestaat uit percussie-instrumenten en kartonnen dozen. Hoe deze er uit zien, en de volgorde van de verschillende onderdelen van het stuk, kan iedere kandidaat zelf bepalen. De finalisten worden op keyboards en elektrische gitaar begeleid door het duo Avenue Azure.

De Portugese finalist Miguel Traquina (derde prijs) hanteert een functionele opstelling: een paar identieke, rechthoekige dozen zijn als een aanrechtblad om hem heen gerangschikt. Je kunt er uiteraard op trommelen – in het midden, op de rand, aan de zijkanten – maar Traquina gebruikt ze bijvoorbeeld ook als klankkast voor een duimpiano, of om interessante geluidseffecten te produceren. Geluiden die je nog nooit uit een kartonnen doos hebt gehoord, zoals kikkerachtig gekras, of een soort snaarachtige knal die in een zigzagbeweging over het oppervlak wrijft.

Runner-up SeongYeon Kong (Zuid-Korea) pakt de titel Kassa het meest letterlijke en het meest visuele. Als een zakenvrouw met werktas en koffie-to-go komt ze al bellend het podium op en neemt plaats achter een kartonnen bureau. De poten, de ladekast, zelfs het pennenbakje: alles is van karton en er wordt op getrommeld. Erg vermakelijk hoe ze zich verdiept in haar rol als verveelde kantoorbediende. Ze krabt ritmisch op een klembord en typt verwoed.

Theatraliteit wordt gewaardeerd door zowel het publiek als de vakjury: de winnaar van de wedstrijd is de in China geboren Yuan Xia, die zich onder controle van een krijgskunstenaar door zijn bananenkistinstrumentarium beweegt. Xia krijgt veel gelach als hij geheel ritmisch een kartonnen bord in stukken slaat in de vorm van een smiley.

Zo zie je maar: een goede percussionist verstaat de kunst van het theater. Puur muzikaal gezien is Traquina’s optreden het meest fascinerend: hij tovert het rijkste kleurenpalet uit zijn karton – slechts goed voor een derde prijs.

Toch komt het de liefhebbers van melodieus slagwerk zondag aan niets te kort: in de gastoptredens van oud-finalisten bewijst Gabriel Michaud waarom hij in 2022 terecht concourswinnaar werd. Een chaconne voor luit van Sylvius Leopold Weiss, maar gespeeld op marimba met een geweldig gevoel voor balans en dynamiek. Slagwerk kan ook klein en poëtisch zijn, zei artistiek leider Vleeshouwers ooit in deze krant – en zo is het ook.

Om te delen





E-mail de redacteur