“Er is niets bij ons gekomen”, zegt Inhaler -zangeres (en zoon van Bono) Elijah Hewson

‘Eh … ik heb mijn vader niet-niet-niet-niet-shelang niet gezien. Om eerlijk te zijn, heb ik geen idee wat hij doet of waar hij is. Het enige dat ik weet is dat hij erg goed is in het maken van baby’s. “

Oefening. Dat was natuurlijk niet de bedoeling.

Het idee was onschuldig: laten we de andere drie bandleden van de Irish Rock Sensation Inhaler vragen wat hun vader doet voor de kost, en of dat hun eigen carrière heeft beïnvloed. Die kwestie wordt normaal gesproken uitsluitend gepresenteerd aan de zanger -gitarist van de band, Elia Hewson (25). Zoon van Paul Hewson, beter bekend als U2 Icon Bono.

Sinds de oprichting van inhalator blijft in 2012 de Eeuwige Fathing de zoon achtervolgen. Hoe vaak Hewson en de andere bandleden al hebben verklaard dat de meerderheid van hun (jonge) fans U2 meestal niet eens weten, of suggereren dat ze allemaal shows, belangrijke ondersteuningsprogramma’s uitverkocht (Arctic Monkeys, Kings of Leon, Noel Gallagher , Harry Styles), grote festivals (Pinkpop, Glastonbury) en tientallen miljoenen streams kunnen ook hun eigen kwaliteiten verschuldigd zijn, volgt het altijd die ene moordenaar: is dat ook niet vanwege je vader? In het Verenigd Koninkrijk wankelde een fel debat zelfs op over zogenaamde ‘Nepo Babies’ die rijden op de carrière van hun ouders.

Verontwaardiging

Vandaar de vraag, als een verscheidenheid: wat doen die andere vaders eigenlijk? En dan is de uitstorting van gitarist Josh Jenkinson (25) gewoon als een bom, hoewel hij zelf – net als de rest van de band – er graag om kan lachen. Hij heeft vrede met zijn verdwenen vader, verzekert hij verschillende keren. “Maak je geen zorgen, man. Het is oké.” Grijnzend: “Maar ik weet wel dat hij geen grote invloed heeft op de muziekindustrie.”

“Mijn vader is met pensioen, maar hij werkte voor Mars”, zegt drummer Ryan McMahon (25). “Als kind at ik veel te veel van die chocoladerepen. Bah.”

Hewson: “Je vader is Willy Wonka.”

McMahon: “Haha, toch! Maar helaas is het niet Gene Wilder! ”

Bassist Robert Keating (24): “Mijn vader is echt een nerd. Hij is een computerprogrammeur. Ik zou eigenlijk moeten vragen of hij ons meer Spotify -streams kan geven. “

“Kijk,” lacht Hewson: “Dat is echt nepotisme.”

De zoon is zo’n spiegelbeeld van zijn vader dat het lijkt alsof de jonge Bono uit 1985 is gemeld bij heden. “Het is waar dat mijn vader beroemd is. Dientengevolge kunnen mensen onze shows sneller komen bekijken, maar het zorgt er niet voor dat ze terug blijven komen. Ik ben geen Nepo -baby in de zin dat alles is opgekomen .

McMahon: “Anders zouden we waarschijnlijk veel groter zijn geweest.”

Keating: “Alleen de suggestie dat we nummers met hem zouden schrijven, is bizar voor mij: ik zou nooit die druk kunnen verwerken. Ik ben dolblij dat we dat zelf doen. “

Hewson: “Eén ding is altijd belangrijk voor ons geweest: heel hard werken. En hoewel er ongetwijfeld mensen zullen zijn die dat denken: we hebben niets als een geschenk ontvangen. ”

De vier bandleden verzamelden zich in het Hilversum -hoofdkantoor van platenmaatschappij Universal om te praten over hun derde album Wijd opendat ze later vanmiddag een groep fans zullen laten zien.

“Het voelt alsof het ons eerste album is”, zegt McMahon. Over het luidruchtige debuut Het zal niet altijd zo zijn (2021) die tijdens de Pandemie verscheen, waren min of meer alle geweldige hits uit hun vroege jaren. Omdat ze eindelijk konden presteren – na de lockdown – en dat wilden zoveel mogelijk doen, voltooiden ze de opvolger Cuts & kneuzingen (2023) In recordtempo, tussen talloze shows. Keating: “Het leek alsof we onszelf eindelijk weer mochten uitvinden.” McMahon: “Het was onze tijd om raar te worden. “

Dat besef, zegt Hewson, dankzij de samenwerking met de Britse topproducent en nummer Smid Tom Hull alias Kid Harpoon, die eerder Monsters -successen scoorde met Harry Styles, Miley Cyrus, Shakira en Rihanna. Maar de grap was dat hij niet de lopende hitfabriek bleek te zijn die de band hem aanvankelijk zag. McMahon: “We hadden niet opzettelijk een paar nummers voltooid. Toen we ze lieten horen, reageerde hij alleen met: ze zijn nog niet klaar, je moet dat eerst afmaken. “Hewson:” We hoopten natuurlijk dat hij daarmee zou helpen. Zoals: geef ons een hit! Maar hij zei onmiddellijk, Naah. ”

Caleidoscopisch

Zijn magie creëerde gewoon vrijheid, de zanger gaat verder. “Tom heeft ons geleerd om een ​​plaat te maken dan een totaal ander idee: veel meer als geheel in plaats van een verzameling losse nummers. Zijn ethos was: laten we gewoon maken wat we onszelf willen horen. Hij weigerde te praten over mogelijke singles en – Voor het eerst waren er geen managers of recordbazen toegestaan ​​in de studio.

Die houding van Wijd open Veel meer een caleidoscopische pop dan rockplaat gemaakt, met dertien nummers die regelmatig knipogen om te dansen uit de jaren tachtig. Hewson: “Tom heeft onze muziek veel meer groove gegeven.” McMahon. “Het ging allemaal heel spontaan. In ‘Billy (ja ja ja)’ riep hij een gekke percussie op van een modulaire synthesizer die hij zelf nauwelijks begreep. Ik ben blij dat we veel van zulke gelukkige ongevallen hebben gehouden.” Hewson: “Voor “Je huis” hij bedacht een evangeliekoor.

McMahon: “Het is absoluut een album waar we de rockpolitie achter ons kunnen krijgen.” Keating: “Voor puristen gaat het altijd over uitersten. We zijn geen jongensband, maar ook niet metallica. “Hewson:” Er zijn zoveel genres die we houden. We luisteren naar Joy Division, Stone Roses maar ook naar Prince. Ik denk niet dat er nog steeds regels in muziek zijn en zo ja, dan willen we ze breken. ”

Zijn vader denkt dat het sowieso een goed album is, zegt de zoon, die vroeger constant om zijn mening werd gevraagd. “Ik herinner me hoe ik ‘s ochtends in de keuken ontbeten was en hetzelfde nummer hoorde in veertig verschillende versies waarin ene woord was veranderd.” Wat vind je hiervan? “Vroeg hij altijd. Dat heeft natuurlijk mijn wonder over muziek gevoed .

Wijd open Van Inhaler is nu uit. Op 10/5 Live: Ziggo Dome, Amsterdam.

Om te delen





Mail de editors