Experts dringen aan om de door oorlog verscheurde erfgoedsites van Syrië te herstellen

Experts keren terug naar de door oorlog verwoeste erfgoedsites van Syrië, in de hoop de basis te leggen voor het herstellen van hen en het herleven van het toerisme, waarvan ze zeggen dat het een broodnodige boost zou kunnen bieden aan de gedecimeerde economie van het land na bijna 14 jaar oorlog.
Eenmaal bloeiende bezienswaardigheden zoals de oude stad Palmyra en het Medieval Crusader Castle of Crac des Chevaliers blijven littekens door jaren van conflicten, maar lokale toeristen keren terug naar de locaties, en natuurbeschermers hopen dat hun historische en culturele betekenis uiteindelijk internationale bezoekers terug zal trekken, De Associated Press rapporteerde.
Palmyra was ooit een belangrijke hub voor het oude Silk Road -netwerk dat de Romeinse en Parthische rijken met Azië verbonden. Gelegen in de Syrische woestijn, staat het bekend om zijn 2.000 jaar oude ruïnes uit het Romeinse tijdperk. Het wordt nu gemarkeerd door verbrijzelde kolommen en beschadigde tempels.
Vóór de Syrische opstand die in 2011 begon en al snel escaleerde in een brutale burgeroorlog, was Palmyra de belangrijkste toeristische bestemming van Syrië en trok Ayman Nabu ongeveer 150.000 bezoekers aan, vertelde Ayman Nabu, een onderzoeker en expert in ruïnes tegen de Associated Press. Nagesynchroniseerd de “bruid van de woestijn”, zei hij: “Palmyra revitaliseerde de steppe en was vroeger een wereldwijde toeristische magneet.”
De oude stad was de hoofdstad van een Arabische cliëntstaat van het Romeinse rijk die in de derde eeuw kort zijn eigen koninkrijk rebelleerde en uitgehouwen, geleid door koningin Zenobia.
In recentere tijden had het gebied donkere associaties. Het was de thuisbasis van de gevangenis van Tadmur, waar naar verluidt duizenden tegenstanders van de heerschappij van de Assad -familie in Syrië werden gemarteld. Isis heeft de gevangenis afgebroken nadat hij de stad had gevangen.
ISIS -militanten vernietigden later de historische tempels van Palmyra van Bel en Baalshamin en de boog van Triumph, beschouwden ze als monumenten voor afgoderij en onthoofden een oudere antiquiteitengeleerde die zijn leven had gewijd aan het toezicht op de ruïnes.
Tussen 2015 en 2017 verschoof de controle over Palmyra tussen ISIS en het Syrische leger vóór de troepen van Assad, ondersteund door Rusland en Iran-uitgelijnde milities, heroverde het. Ze vestigden militaire bases in de naburige stad, die zwaar beschadigd werden gelaten en grotendeels werd verlaten. Fakhr al-Din al-Ma’ani Castle, een 16e-eeuws fort met uitzicht op de stad, werd hergebruikt door Russische troepen als een militaire kazerne.
Nabu, de onderzoeker, bezocht Palmyra vijf dagen na de val van de voormalige regering.
“We zagen uitgebreide opgraving binnen de graven,” zei hij en merkte een aanzienlijke vernietiging op door zowel ISIS als Assad regeringstroepen. “Het (Palmyra) museum bevond zich in een betreurenswaardige staat, met ontbrekende documenten en artefacten – we hebben geen idee wat er met hen is gebeurd.”
In het theater, het tetrapylon en andere ruïnes langs de belangrijkste Colonnaded Street, zei Nabu dat ze vele illegale borten documenteerden die sculpturen onthulden, evenals diefstal en smokkel van funeraire of tomB-gerelateerde sculpturen in 2015 toen ISIS de controle over de site had. Terwijl zeven van de gestolen sculpturen werden opgehaald en in een museum in Idlib werden geplaatst, werden 22 anderen gesmokkeld, voegde Nabu eraan toe. Veel stukken zijn waarschijnlijk in ondergrondse markten of particuliere collecties beland.
In de ondergrondse graven van de stad worden islamitische verzen op de muren gekrabbeld, terwijl gipswandschilderingen, sommige afbeelden van mythologische thema’s die de diepe culturele banden van Palmyra benadrukken met de Grieks-Romeinse wereld.
“Syrië heeft een schat van ruïnes,” zei Nabu, en benadrukte de behoefte aan behoudsinspanningen. Hij zei dat de interim-administratie van Syrië, geleid door Hayat Tahrir al-Sham, heeft besloten te wachten tot na de overgangsfase om een ​​strategisch plan te ontwikkelen om erfgoedsites te herstellen.
Matthieu Lamarre van de wetenschappelijke, educatieve en culturele organisatie van de VN zei dat het bureau sinds 2015 had: “ondersteunde op afstand de bescherming van het Syrische culturele erfgoed” door satellietanalyses, rapporten en documentatie en aanbevelingen aan lokale experts, maar het heeft geen werk verricht ter plaatse.
Hij voegde eraan toe dat UNESCO mogelijkheden voor technische assistentie heeft onderzocht als de beveiligingsomstandigheden verbeteren. In 2019 zeiden internationale experts die door UNESCO werden bijeengeroepen, gedetailleerde studies zouden moeten worden uitgevoerd voordat de belangrijkste restauraties beginnen.
Andere historische locaties dragen de oorlogslittekens.
Crac des Chevaliers, een middeleeuws kasteel gebouwd door de Romeinen en later uitgebreid door de Crusaders, met de stad Al-Husn, met een heuvel in de buurt van de stad Al-Husn, met een vegen uitzicht, werd zwaar gebouwd door de kruisvaarders, zwaar gebombardeerd tijdens de Syrische burgeroorlog.
Op een recente dag zwierven gewapende jagers in het militaire uniform door het kasteelterrein naast lokale toeristen en namen ze selfies tussen de ruïnes.
Hazem Hanna, een architect en hoofd van de Antiquities Department van Crac des Chevaliers, wees naar de ingestorte kolommen en een toegangstrap die door luchtaanvallen werd uitgewist. Schade door luchtaanvallen in 2014 vernietigde veel van de centrale binnenplaats en de door Arabesque versierde kolommen, zei Hanna.
“Vertrouwen op de culturele achtergrond van de historische locaties van Syrië en hun archeologische en historische betekenis voor enthousiastelingen wereldwijd, hoop en verwacht ik dat wanneer de gelegenheid zich voordoet voor toeristen om Syrië te bezoeken, we getuige zullen zijn van een belangrijke toeristische revival,” zei hij.
Sommige delen van Crac des Chevaliers werden gerenoveerd na luchtaanvallen en de dodelijke aardbeving van 7,8 magnitude in 2023 die een breed gebied van naburige Türkiye en ook Syrië raakte, zei Hanna. Veel van het kasteel blijft echter in ruïnes.
Zowel Nabu als Hanna geloven dat restauratie tijd zal kosten. “We hebben getrainde technische teams nodig om de huidige toestand van de ruinsites te evalueren,” zei Nabu.
Meer dan 700 verlaten Byzantijnse nederzettingen genaamd Dead Cities, strekken zich uit over rotsachtige heuvels en vlaktes, hun verweerde kalkstenen ruïnes met overblijfselen van stenen huizen, basilicas, graven en colonnaded straten. Ondanks gedeeltelijke ineenstorting, gebogen deuropeningen, ingewikkelde gravures en torenhoge kerkgevels blijven bestaan, omringd door olijfbomen die diep in de geschiedenis wortelen.
Daterend uit de eerste eeuw, bloeiden deze dorpen ooit op handel en landbouw. Tegenwoordig schuilen sommige locaties nu ontheemde Syriërs, met stenen huizen die zijn hergebruikt als huizen en schuren, hun muren zwart gemaakt door vuur en rook. Afbrokkelende structuren lijden aan slecht onderhoud en zorgeloze herbestemming.
Plunderaars hebben de oude locaties verwoest, zei Nabu en liet gapende gaten achter op zoek naar artefacten. Lokale bezoekers snijden namen en berichten in eeuwenoude muren. Schapenbehuizingen stippelen de ruïnes, plastic puin die mengt met oude steen.
Moustafa Al-Kaddour, een lokale bewoner, keerde na acht jaar terug. Door de ruïnes te touren met familieleden die hij van Quneitra bracht, dacht hij na over jeugdherinneringen.
“Dit is waar we naar school gingen,” zei hij, wijzend in de verte. “In het midden van de klas vertrokken we en kwamen we hierheen om de ruïnes te zien.”
“Mijn gevoelens zijn niet te beschrijven,” vertelde Al-Kaddour, die ook zijn vader voor het eerst in jaren zag, aan de AP. “Mijn hersenen kunnen dat nog steeds niet begrijpen dat na acht jaar, door Gods wil, we het thuis hebben gekregen.”
Hij zei dat de Assad -troepen een militaire positie in het dorp hadden gevestigd en de ruïnes onderworpen aan zware beschietingen en geweervuur. Het gebied werd vervolgens gecontroleerd door oppositiejagers, die het gebied verbonden maakten voor de meeste Syriërs en internationale toeristen, in tegenstelling tot Palmyra, die nog steeds enkele bezoekers zag tijdens de oorlog.
De dode steden werden in 2011 aan de werelderfgoedlijst van UNESCO toegevoegd als een openluchtmuseum, zei Nabu. De provincie Idlib alleen organiseert “meer dan 1.000 erfgoedsites die verschillende tijdsperioden overspannen – ongeveer een derde van de totale ruïnes van Syrië,” voegde hij eraan toe.
Naast de bomaanslagen en luchtaanvallen hebben plunderen en ongeautoriseerd graven aanzienlijke schade veroorzaakt, zei Nabu, eraan toevoegend dat nieuwbouw nabij de ruïnes niet planning en het behoud bedreigt.
“Tienduizenden” van geplunderde artefacten blijven zonder papieren, zei hij. Voor degenen die gedocumenteerd zijn, stellen autoriteiten casusbestanden samen voor internationale circulatie in coördinatie met het directoraat van oudheden en musea om ze te vinden en hopelijk op te halen.