Heeft Prins Harry echt zijn roddelstrijd gewonnen?

De schikking tussen Prins Harry en News Group Newspapers is een dramatische ommekeer waarbij veel op het spel staat. Maar het is rechtszaaldrama zonder de rechtbank.

Het team van Prins Harry noemde de deal die het proces stopzette een ‘monumentale overwinning’, waarbij een niet nader genoemd bedrag aan ‘substantiële schadevergoeding’ en een ‘ondubbelzinnige verontschuldiging’ werd ontvangen.

Ze zeggen dat hij gelijk heeft gekregen, maar zullen er diep van binnen ook gemengde gevoelens zijn over het niet krijgen van zijn dag in de rechtszaal? Was dit werkelijk het ‘doodmaken van de draken’ van de roddelpers, zoals hij had gevierd na een eerdere overwinning toen hij in de rechtbank getuigenis had afgelegd tegen Mirror Group Newspapers?

Mede-eiser Lord Tom Watson bracht hulde aan Prins Harry’s vasthoudendheid bij het zo lang voortzetten van deze zaak en prees zijn “moed en verbazingwekkende moed”.

Terwijl zij zich aan de andere kant van de geschrapte zaak bevinden, zegt NGN dat de overeenkomst “een grens trekt onder het verleden” en verwerpt zij de beweringen die in de rechtbank zouden zijn gedaan over een doofpotoperatie van het bedrijfsleven.

Wanneer NGN £1 miljard heeft uitgegeven aan eerdere claims, zouden ze kunnen denken dat alle extra uitgaven aan het buiten de rechtbank blijven ook voor hen een overwinning was.

Waarom sloot Prins Harry nu een deal?

Het lijkt een verandering ten opzichte van Prins Harry die onvermurwbaar was dat dit over “verantwoording” ging.

“Het doel is verantwoording afleggen. Zo simpel is het”, vertelde Prins Harry vorige maand tijdens een media-evenement in New York, over waarom hij de strijd aanging met de Murdoch-pers.

‘De omvang van de doofpotoperatie is zo groot dat mensen het met eigen ogen moeten zien’, zei hij.

Hij was zich volledig bewust van de financiële risico’s die dergelijke civiele geschillen met zich meebrachten, maar leek vastbesloten door te gaan, niet alleen voor zichzelf, maar ook voor de 1.300 eisers die volgens hem een ​​schikking hadden getroffen, maar “geen gerechtigheid” hadden.

‘Accountability’ werd opnieuw genoemd in een verklaring die werd voorgelezen namens Prins Harry en Lord Watson.

“De tijd voor verantwoording is aangebroken”, maar dit betekende dat het Parlement en de politie werden opgeroepen om voort te gaan met wat zij noemden de “onwettige activiteit die nu eindelijk wordt erkend” en “de meineed en doofpotaffaires die gaandeweg plaatsvinden”.

Er was een soortgelijke oproep voor een vervolg toen Prins Harry won van de kranten van de Mirror-groep, maar er was geen onmiddellijk teken van actie.

Misschien had het geen verrassing moeten zijn dat er een deal was.

Er is altijd een enorme druk geweest om tot een schikking te komen, omdat de curve van het burgerlijk recht zo sterk in die richting buigt.

Zelfs als een eiser een zaak wint, kan hij uiteindelijk de kosten van zijn tegenstanders betalen, als de schadevergoeding lager is dan hem is geboden.

De juridische kosten en schade die in deze zaak op het spel stonden, hadden £ 10 miljoen kunnen bedragen. Dat is voor iedereen een grote pokerhandbeslissing. Plus het onbekende gevaar van wat er zou kunnen gebeuren in de rechtszaak en welke vragen Harry mogelijk tegenkwam in de getuigenbank. Het kan zijn dat zijn zaak te laat is uitgesloten of dat zijn claims zijn afgewezen.

De psychologische kaarten zouden allemaal op elkaar zijn afgestemd om een ​​deal te sluiten. Heeft iedereen een prijs? Zelfs als ze worden gezien als de laatste man die overblijft?

Wat betreft het bedrag aan schadevergoeding dat aan Prins Harry is betaald, of wat hij met het geld zou kunnen doen, is dat niet openbaar gemaakt.

Maar wat het team van Prins Harry heeft aangegrepen is de enorme omvang van de verontschuldigingen – en beschouwt het als een “ineenstorting” van de ontkenningen van de NGN.

Ze zouden kunnen betogen dat zelfs als hij de strijd voor de rechtbank had gestreden en had gewonnen, er niets meer te winnen zou zijn.

Dit is altijd een heel persoonlijke strijd geweest voor Prins Harry, de strijd met de roddelbladen die zowel zijn jeugd als zijn volwassen leven raakt. Het is dus veelbetekenend dat de verontschuldiging een erkenning omvat van een “ernstige inbreuk” op het “privéleven van Diana, prinses van Wales”.

Dat zou meer voor hem kunnen betekenen dan welke financiële deal dan ook.

Het team van prins Harry herhaalde ook de bewering dat “the Sun, de vlaggenschiptitel van het Britse media-imperium van Rupert Murdoch, zich inderdaad schuldig heeft gemaakt aan illegale praktijken”.

Dit verwijst naar de vermelding in de verontschuldiging van “onwettige activiteiten uitgevoerd door privé-detectives die voor de zon werken”.

In de verklaring van NGN wordt benadrukt dat dit geldt voor de activiteiten van externe privé-detectives, ‘niet door journalisten’ op de Zon.

Maar het verkleint een deel van de kritische afstand die er was tussen wat er was gebeurd bij de sluiting van News of the World en de Sun.

Hoewel de verklaring van het team van Prins Harry degenen bekritiseert die een ‘giftige cultuur’ in delen van de media, vroeger en nu, voorzitten, en de bewering over een bedrijfsdoofpot herhaalt, zijn dit aanvalsregels van een rechtszaak die nu nooit zal plaatsvinden .

NGN verwerpt de beweringen van doofpotaffaires en vernietiging van bewijsmateriaal. Maar de algemene toon van de reactie is opluchting na de discussies over oude veldslagen, en dat dit nu een streep trekt onder al deze geschillen over de voorpagina’s van tientallen jaren geleden.

“Inderdaad heeft de rechter in zijn opmerkingen aan het einde van de zitting duidelijk gemaakt dat deze zaken waarschijnlijk de laatste zijn die voor de rechter komen”, aldus NGN.

De bomzaak waarin Prins Harry zou getuigen tegen zijn kwelgeesten in de roddelbladen is voorbij voordat het begon. Wie zal daar uiteindelijk meer blij mee zijn?