Het “Framework” is het eens met de facties om de escalatie te stoppen, met uitzondering van “groepen”

Bagdad/Tamim Al-Hassan

Al-Mada hoorde uit politieke bronnen over een ‘sjiitisch onvermogen’ om de bombardementen op Israël door sommige facties te stoppen vanwege het ‘Iraanse besluit’.
Achter de schermen weigeren deze groepen zich te houden aan het Iraakse “politieke en religieuze” sjiitische besluit.
In de media zoeken de Iraakse facties naar een “uitweg” om de toespraak van de Najaf-autoriteit en de overeenkomst van het “coördinatiekader” om niet betrokken te raken bij de Libanese oorlog te omzeilen.
Deze groepen leggen verschillende ‘interpretaties’ op aan de verklaring van ‘religieuze autoriteit’ om het slaan van ‘raketten’ en ‘drones’ te rechtvaardigen.
Dit komt op een moment dat regeringswoordvoerder Bassem Al-Awadi de weigering van Irak aankondigde om de status van de hoogste religieuze autoriteit te ondermijnen.
Al-Awadi zei gisteren in een verklaring: “De Iraakse regering verwerpt in de krachtigste bewoordingen elke schade aan de status van onze autoriteit, die de waardering en het respect geniet van het hele Iraakse volk, de Arabische en islamitische wereld en de internationale gemeenschap. ”
Hij waarschuwde voor het gevaar van deze pogingen “gebaseerd op een racistische intellectuele achtergrond en grondslagen die de heiligheden van volkeren diep minachten, wat de uitbreiding van de cirkel van agressie aanmoedigt en de internationale vrede en veiligheid blootstelt aan een reële bedreiging.”
Dinsdagavond publiceerde de rechtse Israëlische zender 14 een foto van de hoogste religieuze autoriteit in Irak, Ali al-Sistani, naast een lijst met mogelijke moorddoelen.
Deze ontwikkelingen vinden plaats te midden van de verwachting dat Irak zal worden onderworpen aan aanvallen als reactie op de moord op Israëlische soldaten “voor de eerste keer” tijdens “factiemarsen” op de Golan vorige week.
Bronnen binnen het “coördinatiekader” waren het er in een interview met Al-Mada over eens dat wat er in de media circuleert over de associatie van “sommige facties met het Iraanse besluit” correct is.
Het lijkt er volgens de bronnen op dat “de regering en het coördinatiekader niet in staat zijn de acties van deze groepen te stoppen” die Irak in een oorlog meeslepen.
De facties die betrokken zijn bij wat bekend staat als het “Iraakse Islamitische Verzet” weigeren “te luisteren naar de woorden van de Najaf-autoriteit of de coördinatieraamovereenkomst”, aldus deze bronnen.
De bronnen zeggen dat deze groepen “gecommitteerd zijn aan het principe van de eenheid van de arena’s die het tempo van Iran reguleren.”
Ze voegde eraan toe: “Maar wanneer er sterke en effectieve Israëlische aanvallen plaatsvinden, reageren deze groepen direct zonder voorafgaande toestemming van Teheran of zijn landen te verkrijgen, in overeenstemming met het vorige principe (eenheid van de arena’s in Jemen, Syrië, Irak, Libanon en Iran). .”
Dit standpunt is duidelijk in tegenspraak met het besluit van de Najaf-autoriteit, volgens wat de Iraakse regering en het ‘coördinatiekader’ zeggen, dat de aanpak van de crisis in de regio beperkte via slechts drie routes, exclusief het leger.
Deze drie sporen zijn: politiek, hulp en media, aldus Basem Al-Awadi, de regeringswoordvoerder.
Desondanks blijven de “fracties” Israël aanvallen en gisteren kondigden zij de aanval aan op “vier vitale doelen” diep in de Palestijnse gebieden en de Golan.
Ze zei in verklaringen: “Als voortzetting van onze aanpak van verzet tegen de bezetting en het steunen van ons volk in Palestina en Libanon, en als reactie op de bloedbaden die vandaag (woensdag) door de usurperende entiteit zijn gepleegd tegen burgers, waaronder kinderen, vrouwen en ouderen. onze strijders bombardeerden met drones een essentieel doelwit in het zuiden van de bezette gebieden, en een ander in het noorden, en twee cruciale doelen in de bezette Syrische Golan.’
Het zogenaamde ‘Iraakse Verzet’ bevestigde dat ‘operaties in steeds sneller tempo vijandelijke bolwerken blijven vernietigen’.
Dit is de zevende keer dat de Iraakse facties aanvallen op de Palestijnse gebieden hebben aangekondigd, sinds de moord op Hassan Nasrallah eind september vorig jaar.
Vorige week kondigde Israël de moord aan op twee soldaten en de verwonding van meer dan twintig anderen tijdens ‘Iraakse marsen’ op de Golan, terwijl de facties probeerden te ‘ontwijken’ nadat ze een verklaring over die aanvallen hadden uitgezonden.
Volgens deskundigen, analisten en hints van de regering dreigen deze aanvallen Irak bloot te stellen aan een ‘Israëlische reactie’.
Het Federale Hof heeft onlangs gereageerd op de interpretatie van de uitdrukking “volledige soevereiniteit” in de grondwet, die wijst op escalerende ongerustheid in Irak.
Ze zei in een verklaring dat de uitdrukking ‘het behoud van de eenheid van Irak betekent en geen enkele actie onderneemt die de soevereiniteit ervan zou schaden’.
Wat bekend is geworden als de Israëlische ‘bank van doelen’ in Irak, is in de media verspreid, waartoe ook factielocaties behoren, en zou zich kunnen uitbreiden om vitale faciliteiten aan te vallen, zoals havens en olielocaties.
Hoe rechtvaardigen facties aanvallen?
In de media proberen de facties hun standpunt te rechtvaardigen door ‘verschillende interpretaties’ te geven aan de verklaring van de autoriteit, die dagen vóór de ‘moord op Nasrallah’ werd uitgegeven, om de wapens op te nemen.
Een van de fractieleiders zegt dat de toespraak van de autoriteit ‘de Libanese hulp niet beperkt tot hulp en politiek’.
Kazem Al-Fartousi spreekt in “Kata’ib Sayyid Al-Shuhada” dat de uitdrukking “alle mogelijke inspanningen doen” genoemd in het woord van de Najaf-autoriteit “raketten en marsen” betekent, zoals vermeld in de beschrijving van de leider in een televisie-interview .
In de verklaring van 23 september, gepubliceerd op zijn website, riep de Hoge Autoriteit, Ali al-Sistani, op tot “alle mogelijke inspanningen om deze aanhoudende barbaarse agressie te stoppen en het Libanese volk te beschermen tegen de verwoestende gevolgen ervan.”
Hij riep gelovigen op om “alles te doen wat bijdraagt ​​aan het verlichten van hun lijden en het veiligstellen van hun humanitaire behoeften.”
Op basis hiervan hield het ‘coördinatiekader’ op dezelfde dag dat de toespraak van Najaf werd uitgezonden een bijeenkomst in het huis van Nouri al-Maliki, de leider van de rechtsstaat, en werd de verklaring beschouwd als een ‘routekaart’. en opende vervolgens de “deur voor donaties” voor Libanon.
Eergisteren zei de regering dat “de officiële standpunten van Irak uitsluitend worden uitgedrukt door de regering”, die verantwoordelijk is voor “het evalueren van de hoogste belangen van het Iraakse volk.”
De regering benadrukte, volgens een verklaring, haar afwijzing van “voorstellen van verraad gericht tegen onze broeders en hen beledigend.”
De Hezbollah Brigades hadden de Arabische landen, met name Egypte en Saoedi-Arabië, beschuldigd van het helpen van Israël in de oorlog.
Een sjiitische bron en een andere onderzoeker in politieke zaken vertelden Al-Mada dat de facties “op zoek zijn naar winst” uit deze operaties om Israël aan te vallen.
Er wordt verwacht dat als Irak erin slaagt “de wapenstilstand te kalmeren”, dit zal resulteren in een nieuwe politieke kaart, nadat de oorlogsstorm in de regio voorbij is, terwijl de “fracties” vrezen daarvan uitgesloten te worden.
Maandag had het ‘coördinatiekader’ op onaangekondigde wijze de gevolgen van de oorlog besproken.
Opnieuw werd met “unanieme consensus” besloten om zich aan de routekaart van Najaf te houden, terwijl twee facties, waaronder de Hezbollah Brigades, volgens lokale media bezwaar maakten.
‘Raamovereenkomst’
Rahim Al-Aboudi, een leider in de Al-Hikma-beweging onder leiding van Ammar Al-Hakim, een van de meest prominente leiders van het ‘coördinatiekader’, onthult ‘het coördinatiekader dat met de verzetsfracties is overeengekomen om de situatie te kalmeren en een einde aan de oorlog”, terwijl hij van mening was dat het vertrek van sommige facties uit de “overeenkomst” geen invloed heeft op het alomvattende besluit om de escalatie te stoppen.
Al-Aboudi vertelde (Al-Mada) dat “de regering toegewijd is aan de (staatsbestuur) coalitie en het (coördinatiekader) dat haar inspanningen op drie assen zullen plaatsvinden: diplomatiek, logistiek en media richting Gaza en Libanon, en wat gebeurt er in de regio.”
Hij legde uit dat deze paden “door de (verzetsas) waren overeengekomen tijdens bijeenkomsten tussen de leiders van het (Raamwerk) en het (verzet)”, waarmee hij aangaf dat deze overeenkomst “door niemand anders kan worden gewijzigd dan via grondwettelijke paden, via de regering”. en het parlement.”
Met betrekking tot de redenen voor de aanhoudende stakingen van de facties ondanks de ‘overeenkomst’, zei Al-Aboudi: ‘Soms zijn er reacties, maar deze tellen niet mee voor het alomvattende besluit dat kwam in het licht van de toespraak van de referentie.’
De leider van Al-Hikma wees erop dat “Irak weigert een slagveld te worden en dat het de vrede en stabiliteit in de regio ondersteunt”, waarbij hij erop wees dat Irak “niet betrokken wil worden in wat de usurperende vijand wil, de oorlog uitbreiden en de economieën en de soevereiniteit van grote landen als Iran schaden.”