Hoe ‘dove woede’ en 70s thrillers het drama van William Mager inspireerden

“Elke dag, als doof persoon, wordt je herinnerd aan je doofheid”, zegt William Mager, schrijver van de nieuwe BBC -thriller -reünie.

Deze herinneringen kunnen variëren van het krijgen van medische afspraken zonder beschikbare tolk tot uitgesloten van belangrijke beslissingen over je eigen leven, zegt hij.

“Al die dingen kloppen na verloop van tijd en genereren een gevoel van onrecht”, zegt Mager, die die kunstenaar toevoegt Christine Sun Kim Beschrijft dit gevoel als “dove woede”.

Het is een gevoel gedeeltelijk gedragen uit de frustratie en isolatie van leven in een gehoorgerichte wereld.

Deze woede, naast een liefde voor thrillers uit de jaren 70, heeft het nieuwe drama van Mager geïnspireerd.

De tweetalige thriller beschikt over zowel Britse gebarentaal (BSL), met ondertitels en gesproken Engels. Het grootste deel van de cast in de reünie is doof of gebruiken BSL in hun rol.

De vierdelige serie, uit de producenten van de adolescentie, vertelt het verhaal van Daniel Brennan (Matthew Gurney), een dove man op een reis van wraak na een decennium in de gevangenis te hebben doorgebracht.

Mager, een levenslange fan van de jaren 70 -thrillers, zegt dat hij zijn eigen “twist” wilde zetten op films als Get Carter and the Outfit (met “intimiderende mannen in coole kleding” op een missie van wraak) door ook op de dove ervaring te putten.

“De reünie begint als die klassieke thrillers, maar belandt op een heel andere plaats”, zegt de schrijver.

Terwijl hoofdpersonage Brennan op een man jaagt die alleen bekend staat als Monroe, worden kijkers zich bewust van een pijnlijk geheim dat hij heeft verstopt en de worstelingen waarmee hij rechtvaardigt om gerechtigheid te vinden in een gehoorgerichte wereld.

De voogd de uitvoeringen in de show “Outstanding” genoemd en de schakelaar tussen ondertekende en gesproken taal “volkomen naadloos”, terwijl de onafhankelijke Zegt dat reünie “in veel opzichten een baanbrekende show” is.

Uiteindelijk zegt Mager dat hij kwesties wilde aanraken die uniek zijn voor de dove gemeenschap in het programma, en kansen bieden aan dove creatieven.

Mager zegt dat communicatie een centraal thema van reünie is en het drama laat zien hoe elk personage ermee worstelt.

Een belangrijk voorbeeld is een scène waarin Brennan’s dochter Carly pijnlijke informatie moet doorgeven aan haar moeder en vader die meestal door professionals zou worden doorgegeven, vanwege een gebrek aan tolken.

“Helaas is dat nog steeds de realiteit vandaag”, zegt Mager, die zijn vrouw uitlegt, dit onlangs heeft meegemaakt, die voor haar moeder moest interpreteren bij een ziekenhuisafspraak, omdat een tolk niet was geboekt.

Mager zegt dat dit laat zien hoe dove mensen vaak moeten vertrouwen op iemand anders die ze uiten om begrepen te worden.

“Dat kan moeilijk zijn voor een dove persoon om afstand te doen van die controle over wat ze tegen iemand anders zeggen”, zegt hij.

Een ander ding dat Mager de aandacht op wilde vestigen, waren geletterdheidspercentages bij dove kinderen.

Een belangrijk plotpunt in de reünie is dat Brennan niet in staat is om in het Engels te lezen of te schrijven, wat, in combinatie met het falen van de gevangenis om tolken te boeken, betekent dat hij belangrijke brieven van zijn dochter mist en zijn casusdetails niet volledig heeft uitgelegd.

“Dove kinderen blijven vaak achter bij hun horende tegenhangers in het onderwijs, met name (in) lezen en schrijven,” zegt Mager.

De schrijver voegt eraan toe dat dit naar zijn mening deels te wijten is aan taalgebrek, het gevolg van dove kinderen die niet toegang krijgen tot de taal die ze vanaf jonge leeftijd het meest op hun gemak zijn.

Volgens Simon Want, van de National Deaf Children’s Society, worden veel dove kinderen belemmerd voor toegang tot een goede opleiding.

Mager zegt dat het een “vreugde” was om de acteurs zowel doof te zien en te horen zijn script tot leven brengen.

Op de set werkte Dove First Assistant Director Sam Arnold samen met het horen van eerste assistent -directeur Alex Szygowski om de aanwijzingen door te geven aan de cast en crew.

En het horen van acteurs Anne-Marie Duff en Lara Peake leerden te ondertekenen voor hun rollen.

“Ze zijn allemaal fantastisch. Mijn favoriete ding over het maken van reünie is geweest om het oprechte enthousiasme en de opwinding (van) de cast en crew te zien,” zegt Mager.

De schrijver voegt eraan toe dat hij hoopt dat de serie “een deur opent” voor dove creatieven, zowel voor als achter de camera.

“Ik hoop dat de deur lang genoeg open blijft voor meer mensen om er doorheen te gaan en creatieve en vervullende carrières te vinden”, zegt hij.