Diepzeemijnbouwbedrijf The Metals Company (TMC) gaat de Verenigde Staten om toestemming vragen om nikkel, kobalt, mangaan en koper van de internationale zeebodem te mogen halen. Daarmee heeft het misschien een achterdeurtje gevonden om daar snel mee aan de slag te kunnen, nu bij een internationaal overleg al jaren nauwelijks vooruitgang wordt geboekt.
TMC werkt samen met het Nederlandse offshorebedrijf Allseas en investeerde al meer dan een half miljard dollar. Toch mag het nog altijd geen vergunning voor mijnbouw aanvragen. Zonder inkomsten stapelt TMC verlies op verlies.
Op dit moment verblijven afgevaardigden van landen van over de hele wereld in de Jamaicaanse hoofdstad Kingston. Daar is de Internationale Zeebodemautoriteit gevestigd, waar een belangrijk overleg over diepzeemijnbouw plaatsvindt. Tot nu toe gingen de aanwezigen ervan uit dat alleen de Zeebodemautoriteit iets te zeggen heeft over het soort mijnbouw dat The Metals Company voor ogen heeft.
Op grond van een VN-verdrag heeft de Zeebodemautoriteit namelijk het beheer gekregen over alle stukken zeebodem die buiten de rechtsmacht van landen ligt. Het gaat om iets meer dan de helft van de wereldwijde zeebodem.
Around the Venue . Deelnemer conferentie. iisd Bodem heeft spirituele betekenis
Overleg over mijnbouwregels duurt al meer dan tien jaar en nog altijd is het niet rond. De landen moeten het nog eens worden over maatregelen om het milieu te beschermen, over het eerlijk verdelen van de opbrengst en over allerlei procedurele kwesties.
Er komen steeds nieuwe onderwerpen bij, zoals de bescherming van ‘cultureel erfgoed onder water’, waar bijvoorbeeld gezonken schepen onder vallen. Voor een aantal volkeren heeft de zeebodem bovendien een spirituele betekenis.
Ondertussen heeft TMC nagenoeg al het milieuonderzoek gedaan, wat leidde tot de ontdekking van vele nieuwe soorten bodemdieren. Nu het bedrijf zegt klaar te zijn en een vergunning voor commerciële mijnbouw wil aanvragen, wordt het in de wacht gezet.
Onder de aanwezigen in Kingston heerst brede consensus dat de Zeebodemautoriteit een vergunningsaanvraag pas in behandeling mag nemen als de regels af zijn. Gezien de snelheid waarmee de onderhandelingen plaatsvinden, kan dat nog wel even duren. Maar hoelang? Dat weet niemand. Eerdere streefdata werden niet gehaald.
Bureau van deelnemer van de conferentie met visvormig etui. iisd Klein eilandstaatje is overvallen
In de zonnige binnentuin van het vergadercentrum klinken vragen. TMC beroept zich op een bepaalde Amerikaanse wet, waar gaat die dan over? En wist Nauru hier wel van?
Om met dat laatste te beginnen: Nauru is een eilandstaatje rechtsboven Australië. Tot nu toe is het de belangrijkste partner van TMC. Met de economie op het eiland gaat het slecht. Nauru hoopt er dankzij inkomsten van diepzeemijnbouw bovenop te komen. In ruil voor politieke steun had TMC een dochterbedrijf op Nauru gevestigd. Iedereen ging ervan uit dat die onderneming als eerste met mijnbouw zou beginnen.
Wat de stap van TMC voor het eiland betekent is nog onduidelijk. De delegatie van Nauru was donderdagmiddag (lokale tijd) door het nieuws overvallen. Het bedrijf zegt zich aan de afspraak met het land te willen houden.
Maar het doel van die samenwerking met Nauru was om aan een vergunning te komen. Blijkbaar heeft TMC er geen vertrouwen meer in dat dit op korte termijn gaat lukken. En dan heeft TMC niets aan Nauru, want dat heeft zich aan de Zeebodemautoriteit gecommitteerd.
Voor de Verenigde Staten geldt dit niet: zij hebben het VN-Zeerechtverdrag nooit geratificeerd. Daarom heeft TMC nu zijn hoop gevestigd op een Amerikaanse wet uit 1980. Op grond daarvan is het Amerikaanse bedrijven toegestaan om in internationale wateren mijnbouw te doen, zolang er nog geen regels van de Zeebodemautoriteit zijn.
Diepzeemetalen kunnen de Verenigde Staten helpend
“In de Verenigde Staten ontbrak tot nu toe de politieke wil om de wet te gebruiken, maar deze nieuwe regering durft dat wel”, zei topman Gerard Barron van TMC in een online presentatie. Hij was niet aanwezig bij het overleg in Kingston.
De afgelopen maanden vertelde Barron al geregeld over zijn contacten met Amerikaanse overheden en politici. Volgens hem kunnen de diepzeemetalen de Verenigde Staten helpen om de industrie weer opnieuw op te bouwen en minder afhankelijk te worden van China. Hij hield investeerders voor dat die boodschap aanslaat. “Gelukkig hebben we nu toch de weg vooruit gevonden.”
TMC wil de vergunning in het tweede kwartaal van dit jaar aanvragen. Of de Amerikanen dan ook ‘ja’ zeggen is nog onduidelijk.
Van de Zeebodemautoriteit zijn 169 landen lid, waaronder Rusland, China en belangrijke bondgenoten van de VS. De Europese Unie is het 170ste lid. Naar verwachting spreken de landen vrijdag over de stap van TMC.
“Ik hoop dat ze hun rug recht houden”, zegt Emma Wilson van milieuorganisatie Deep Sea Conservation Coalition. “En dat ze zich niet door TMC laten intimideren om het proces te versnellen.”
Lees ook: Diepzeemijnbouwer wil Trump helpen in grondstoffenstrijd met China The Metals Company hoopt onmisbaar te worden voor de nieuwe regering-Trump. Ze presenteert diepzeemijnbouw als oplossing in de grondstoffenrace met China.
