Hoe modemerk Mizen het profiel verhoogt van de Japanse kimono -textielmakers

Tokyo – Shunsuke Teranishi wil nooit een modemerk creëren. In feite verwijst hij naar Mizen, het label dat hij ontwerpt en loopt met zijn vrouw en zakenpartner Chien-Tsu Teranishi, als een ‘project’.

“Het gaat niet alleen om design,” zei hij vanaf de tweede verdieping van Mizen’s vlaggenschip-boetiek in het luxe, modieuze district van Aoyama van Tokio. “Het verhaal achter de productie en het werk dat erin gaat, is even belangrijk. We willen dat delen met onze klanten en tegelijkertijd de producentenpartners ondersteunen waarmee we samenwerken. Het is als een bijeenkomst van vrienden.”

De vroege reizen van het paar in de mode -industrie volgden een pad dat niet ongewoon is bij veelbelovende jonge Aziatische ontwerpers, maar die uiteindelijk inspireerden om een ​​nieuwe manier te zoeken om kleding te maken en te verkopen. Shunsuke studeerde architectuur aan de Kyoto University voordat hij bij Yohji Yamamoto kwam als patroonmaker. Op 28 -jarige leeftijd verhuisde hij naar Milaan, werkte onder Stefano Pilati in Agnona en vervolgens voor Hermès als 3D -ontwerper, een rol die effectief een mix was van ontwerper en patroonmaker.

“Ik heb 12 jaar in Europa doorgebracht. Elk modebedrijf was op zoek naar een Japanse patroon, vooral degenen die van Yohji Yamamoto, Comme des Garçons of Issey Miyake kwamen,” zei hij. “De reden hiervoor is dat in Japan Ons wordt geleerd aan zowel ontwerpen als patroon, maar in Europa zijn deze banen zeer gescheiden. Ontwerpers zijn als beroemdheden geworden, terwijl de patrooners en anderen alle productie achter de schermen doen. ”

Chien-Tsu, die in Japan En Europa gaat door haar Engelse naam Molly, verhuisde ook naar Milaan na zijn afstuderen aan de modeschool in haar geboorteland Taiwan. Na het voltooien van een masterdiploma in modeontwerp van Instituto Marangoni, trad ze toe tot Agnona als Pilati’s persoonlijke assistent. Later verhuisde ze van Berlijn naar Parijs om te ontwerpen voor Carven en Shiatzy Chen.

Het echtpaar ontmoette elkaar niet alleen in Europa, maar het was ook gedurende deze tijd dat ze producenten van traditioneel Japans textiel begonnen te ontmoeten, die wanhopig – en vruchteloos – probeerden een plek voor zichzelf te snijden in wat Shunsuke de “modepiramide” noemt. Serendipiteus kwamen deze ontmoetingen rond dezelfde tijd dat hij gedesillusioneerd raakte met zijn eigen rol in de industrie.

“Ik realiseerde me dat ik in Hermès was of geen verschil maakte voor het merk. Ik wilde iets alleen doen, en toen ontmoette ik deze makers van ongelooflijke kimono -stoffen, en ik realiseerde me dat geen van ons in de piramide van de mode -industrie paste,” zei hij. “Het was op dat moment dat ik begon na te denken over mijn eigen waarde als Japanse persoon en ik besloot dat ik in plaats van een merk of trends te creëren, ik een nieuw waardesgevoel uit Japan wilde creëren.”

Het traditionele textiel dat in Japan wordt geproduceerd, worden algemeen beschouwd als een van de hoogste kwaliteit ter wereld, waarbij velen enkele maanden duren om met de hand te creëren in processen die nauwgezet ingewikkeld en arbeidsintensief zijn. Europese ontwerpers zijn zich hiervan op de hoogte, maar vinden ook Kimono -stoffen moeilijk om mee te werken, vanwege het feit dat hun breedte op ongeveer een kwart van wat ze gewend zijn.

“Europeanen weten dat Japanse stoffen beter zijn, maar ze willen dat ze breder zijn. Dit is een zeer ontwerpgerichte manier van denken,” zei Shunsuke. “Maar met Mizen denken we na over hoe we kunnen ontwerpen om het vaartuig en de bestaande technieken te ondersteunen. Als we dat kunnen doen, zal dit de situatie voor producenten over de hele wereld verbeteren, niet alleen in Japan.”

De Teranishis verlieten Europa en vestigden zich in 2018 in Japan. Ze werken sindsdien met een kleine groep van iets meer dan een dozijn zorgvuldig geselecteerde Kimono -textielmakers, oorspronkelijk onder het label Arlnata, dat in 2022 werd omgekeerd als Mizen.

“De Kimono -markt krimpt, dus iedereen denkt na over wat te doen, maar we zijn selectief over welke producenten we werken. Het moet mensen zijn die geïnteresseerd zijn om iets nieuws te doen,” zei Shunsuke. “Europese luxemerken zoals Armani of Louis Vuitton kunnen samenwerken met Kimono-textielmakers, maar het zal slechts voor het ene seizoen zijn. Aan de andere kant zijn we alleen geïnteresseerd in het creëren van langdurige relaties die de producenten echt ten goede komen.”

De stoffen die Mizen in zijn ontwerpen gebruikt, duren tussen drie maanden en een jaar om te produceren, wat betekent dat het niet altijd mogelijk is voor het merk om twee collecties per jaar uit te schakelen. In plaats daarvan zeggen de ontwerpers dat het merk meer overeenkomsten deelt met de auto -industrie dan met andere modemerken. “We kondigen nieuwe stukken en collecties aan wanneer ze klaar zijn,” zei Shunsuke.

Capes zijn een van de kenmerkende stijlen van Mizen, die nu vijf keer zijn bijgewerkt met lichte aanpassingen, elke keer met behulp van de stoffen die klaar en beschikbaar zijn op dat moment. Deze vertegenwoordigen ook een van de grootste uitdagingen van het merk: het combineren van kimono-zijde met hoogwaardige breisels. Aangezien de Kimono -stoffen niet hebben, maar de breisels van nature strekken, lijkt puckering onvermijdelijk. Maar Shunsuke gebruikte zijn ervaring in 3D -ontwerp om een ​​soort leidingen te maken die de twee samen met een volledig platte naad bindt, terwijl hij ook een contrasterend ontwerpelement toevoegt.

Bomber -jassen zijn een ander nietje en hebben een van het meest innovatieve gebruik van de smalle kimono -stoffen van het merk. Ze wikkelen zich om het lichaam, verticaal aan de voorkant en horizontaal aan de achterkant, waardoor unieke naads ontstaan ​​die opzettelijk lijkt, in plaats van het product van noodzaak.

Maar de rode draad onder alle ontwerpen van Mizen zijn de hoogwaardige stoffen. Tweed-achtige textiel geweven van lichtgewicht zijden linten, zeer gedetailleerde en handgemaakte batiks, en zelfs stoffen met smalle reepjes handgesneden abalone shell die allemaal veel in de klassiek elegante maar moderne stukken van het merk voor zowel mannen als vrouwen bevatten.

“Mizen vertegenwoordigt de kruising van vorm en materiaal,” zei Shunsuke.

Op het label van elk kledingstuk bevindt zich niet alleen het eigen logo van Mizen, maar ook de naam van de workshop die de stof maakte, een ander voorbeeld van de toewijding van de Teranishis om producenten te ondersteunen.

In de toekomst is het paar van plan hun concept nog verder te nemen, lokale winkels te openen op de plaatsen waar Mizen -textiel wordt gemaakt. Ze stellen voor dat deze winkels niet alleen kleding zullen verkopen, maar ook meubels, sieraden en andere regionale handwerk.

“Omdat we de namen van de textiel ateliers op de tags hebben, weten onze klanten waar ze vandaan komen, maar ze hebben nog steeds geen kans om de workshops te bezoeken. We hopen dat deze winkels zullen helpen de kloof tussen producenten en consumenten te overbruggen,” zei Molly.