Hoe woede, rode wijn en spa-pauzes nieuwe series aanwakkerden

Rood haar. Roze bontjas. Witte helm. Groene tartan broek. Hijgend en puffend op een gammele oude fiets de heuvel op richting het arbeidsbureau.

Niet zo gracieus als ET op twee wielen, maar die eerste scène waarin het titulaire personage uit de sitcom Alma’s Not Normal van Sophie Willan werd geïntroduceerd, zorgde voor een onmiddellijke verbinding met een nieuw publiek.

Het is ruim vier jaar geleden dat Willans semi-autobiografische debuutserie ons opbeurde tijdens de lockdown-somberheid. Nu is de onstuitbare Alma (Willan), een ambitieuze arbeidersactrice uit Bolton wiens moeder Lin (Siobhan Finneran) worstelt met heroïneverslaving en geestelijke gezondheidsproblemen, terug.

Voor niet-ingewijden klinkt het uitgangspunt misschien somber, maar dat is niet het geval. Pathos is misschien nooit ver weg, maar humor staat altijd voorop.

Alma en haar beste vriendin Leanne (Jayde Adams) hebben haar krachten uitgeprobeerd als zowel escort als sandwich-artiest bij SubNGo in serie één en zijn op jacht naar banen, plezier en seks in de langverwachte tweede serie. Maar deze keer doemt ook kanker op als Alma’s oma Joan (Lorraine Ashbourne) een diagnose krijgt.

Veel aspecten van Alma’s leven weerspiegelen de ervaringen uit het echte leven van Willan, die werd opgevoed door haar grootmoeder Denise, tussen periodes in pleeggezinnen.

Willan wendde zich later tot sekswerk om de eindjes aan elkaar te knopen, maar daarvoor had ze de acteermicrobe opgelopen toen ze op vakantie was met Denise op Ibiza in een hoteldramaclub.

Ze sloot zich aan bij een theatergezelschap in Manchester en begon haar eigen gezelschap op te richten, voordat ze in 2017 de Caroline Aherne-beurs binnenhaalde, die nieuw komedietalent ontwikkelt. En Alma werd geboren.

Denise stierf aan kanker terwijl Willan de eerste serie van Alma en zij aan het filmen was droeg haar tweede Bafta-overwinning in 2022 op aan haar grootmoeder die dol was op zebraprints.

“De tweede serie was erg moeilijk om te schrijven, omdat sommige ervan dingen waren waar ik momenteel mee te maken had, en niet dingen die ik lang geleden verwerkte”, vertelt Willan aan de BBC.

“Ik denk dat wat mij altijd heeft geholpen het vinden van het politieke is. Zodra het politiek aanvoelt of (het) een cultureel, sociaal probleem is, word ik doodsbang en daarom is de komedie geweldig omdat het woede is. En liefde.”

Haar belangrijkste bugbeharers zijn ‘het geestelijke gezondheidszorgsysteem en het zorgsysteem en alle bezuinigingen daarop.

‘Ik wilde de staat ter verantwoording roepen. Ik wilde de impact op kwetsbare vrouwen laten zien.

“En wat er met mijn moeder gebeurt in (de show) is systematisch falen. En dan ook kanker op een meer persoonlijk (niveau)… iedereen ervaart het en we weten niet hoe we daarover moeten praten.”

Ze legt uit: “Ook al lijken we qua schrijven allemaal nogal narcistisch, eigenlijk kun je niet alleen maar over jezelf schrijven, het moet voelen alsof het over iets gaat dat groter is dan jij.”

Ze grapt dat uitstelgedrag vaak haar grootste vijand is. “Ik heb een jaar in een kuuroord gewoond!” ze giechelt. “Het was niet eens bewust, ik ging gewoon door het land en vermeed (schrijven).

“Daarom moet je de arbeidersklasse goed betalen. Ik krijg nu Ubers!”

Bij haar zelfzorg hoort ook Merlot, lacht ze.

Siobhan Finneran, bekend van rollen in hitseries als Downton Abbey, Happy Valley en Benidorm, speelt de moeder van Alma, een vaak wanhopige maar grappige, boze en vasthoudende vrouw die vastzit in de draaideur van de gezondheidszorg terwijl ze probeert van de heroïne af te komen.

“Ik vind het geweldig dat ze geen bewerkingsknop heeft”, zegt Finneran over Lin.

“En de enige mensen die ik ken die daarmee wegkomen zijn peuters of… (mensen) ouder dan 80. Ze verliezen min of meer het vermogen om te bewerken. En dat vind ik leuk aan haar omdat het heel rauw en heel eerlijk is. .”

Ook Ashbourne is in de ban van haar karakter, dat een stoer uiterlijk heeft maar levenslust – en luipaardprint.

“Ik wou dat ik een beetje op Joan leek. Ik nodigde iemand uit om de Manchester-vertoning te zien (van de eerste twee afleveringen van serie twee). Ze had kanker gehad en ze zei: ‘Lorraine, waarom heb je het me niet verteld.” ging over kanker?’

‘En ik dacht eigenlijk: het gaat over kanker. Natuurlijk is dat zo. Maar het is bijna belangrijker dat het over Joans geest gaat… en de manier waarop ze ermee omgaat en ertegen vecht.’

Maar hoewel Joan en Lin familiale krachten zijn om rekening mee te houden, is Alma’s relatie met haar beste vriendin Leanne misschien wel de hoeksteen van de show.

Willan en Adams ontmoetten elkaar voor het eerst tijdens cabaret in 2015.

“De eerste keer dat Sophie mij zag, zong ik Time to Say Goodbye in een Asda-uniform”, lacht Adams. die in 2022 deelnam aan Strictly Come Dancing.

“En ze zag me op een manier waarop niemand anders in de branche me heeft gezien. Sophie en ik zijn echte bezzies. En het aantal keren dat we op de Veuve Clicquot zijn geweest… omdat we er nu zin ​​in hebben. Werken klassemensen mogen normen hebben!”

Leanne is zelfverzekerd, optimistisch en een grafter. Een kracht om rekening mee te houden.

“Sophie schreef Leanne met mij in gedachten”, legt Adams uit.

“Ze is zoals ik hoop dat mensen mij zien, maar als je in de arbeidersklasse zit, reageer je vaak niet op dingen zoals mensen uit de middenklasse dat doen. Dus als ik het woord ‘nee’ krijg, dan doe ik dat.” Ik heb zoiets van: ‘Nou, waarom niet?’

“Mijn carrière liep op rolletjes, wat absoluut briljant is, maar het is ook mentaal. En in die periode had ik de kracht in deze persoon die ze voor mij had geschreven.

“En om door ten minste één persoon in deze branche gezien te kunnen worden zoals ik werkelijk ben, in plaats van zoals mensen mij waarnemen, omdat… ik bijna 1,80 meter lang ben en ik ben bijna zes voet breed.

“Ik kan niet verontschuldigend zijn, want ik zie eruit als een verontschuldigende giraffe! Het heeft me gewoon echte kracht en stabiliteit gegeven.”

Toneelschrijver en scenarioschrijver James Graham riep onlangs op tot meer kansen voor de arbeidersklasse in de tv-industrie.

Het houden van de MacTaggart-lezing op het Edinburgh TV Festival in augustushij haalde cijfers aan waaruit blijkt dat slechts 8% van de mensen die momenteel bij de televisie werken, uit de arbeidersklasse komt.

Graham, die het toneelstuk Dear England en TV’s Sherwood schreef, noemde klasse ‘de minst favoriete diversiteits- en representatiecategorie van iedereen’ en zei dat er meer aandacht moet worden besteed aan sociale mobiliteit.

Ashbourne zegt tegen Willan: “Ik denk niet dat er zoiets op tv is. Ik denk dat je een briljant rolmodel bent voor mensen met een uitdagende of diverse achtergrond. En je neemt geen genoegen met ‘nee’. Je wilt het beste en jij verdient het beste.”

Alma’s Not Normal is vanaf maandag 7 oktober te zien op BBC Two (om 22:00 uur BST) en op iPlayer.