Een beetje verliefd op Ramses Shaffy (1933-2009), op zijn energie, zijn laissez-faire, zijn liedjes – dat is iets van deze tijd. Het overkwam acteur Maarten Heijmans – een halve eeuw jonger – toen hij tien jaar geleden ‘Ramses’ speelde in de gelijknamige vierdelige dramaserie. Een Gouden Kalf, een internationale Emmy Award en een liedjesalbum met band en een theatertournee volgden. Shaffy bleef dood, maar bij Maarten Heijmans was zijn levensgevoel, dat over de plinten klotste, weer net zo levendig.
Dit najaar onderneemt Heijmans opnieuw een liedjestournee, die hem langs 19 Nederlandse theaters zal brengen. Deze keer reikt zijn blik verder dan Shaffy. Het Nederlandse cabaretrepertoire biedt zoveel dat meer aandacht verdient, van de gruizige grandeur-in-het-kleine van Maarten van Roozendaal (1962-2013) tot de luchtige tragedie van Peter van Rooijen en de virtuoze taalverzinsels van Theo Nijland.
Heijmans verruilde zijn begeleidingsband voor Kamerata Zuid, een 15-koppig strijkorkest dat de avond opwarmt met Holsts Jupiter (uit de orkestsuite De planeten) en liet alle nummers bewerken door de jonge componist Enrico Ferri, eveneens gevestigd in Tilburg. Verrassend vond het Goudse publiek, maar dat de combinatie van lichte liedjes met een strijkersensemble uitstekend werkt blijkt ook al jaren uit bijvoorbeeld de crossover-uitjes van Amsterdam Sinfonietta.
Intiem
Gouda maakte het Heijmans vrijdagavond niet gemakkelijk. Een halflege zaal, een nogal timide en wat ouder publiek – waarom zou je als artiest niet extatisch de zaal in rennen, of kwijlend en geil over het podium rennen? Maar Heijmans en zijn charisma die van het podium spat, zetten het lot (en het publiek) moeiteloos schaak met soepele danspasjes. “Half leeg? Ik noem dit intiem!”
En het werd intiem – daarbij geholpen door de liefde als verbindend thema van de gekozen liedjes. De grote trekpleister was een herontdekking van een Shaffy-nummer, dat voor het eerst sinds 1971 weer in dit programma te horen is: ‘You can’t deny me’. Parlando, lyrisch, reflecterend; ja, zo kennen we Shaffy van ‘I drink’, of ‘If you seduce me’. Onmisbaar? Daar kun je over discussiëren. Het heeft in ieder geval niet de mythische evergreen-factor van de meezingklassieker ‘Sing-Fight-Cry-Pray-Laugh-Work En Admire’ – hier gepresenteerd als stille toegift, zonder meezingen.
Het is verbazingwekkend hoeveel pratende, rappende, scat- en zangstemmen er in het lichaam van Maarten Heijmans leven. Nederlands met een Frans accent? Hij zet zijn keel in de juiste positie, bleek in ‘Fuck off met je Panache’. Bij Heijmans klinkt dat rauwer dan het origineel, net als het geestige ‘Goon’ van Maarten van Roozendaal. En Michael Jackson, of zo zoete aardappelstem van Kermit de Kikker ? Heijmans heeft ze allemaal in huis.
Niet alle covers werken even goed, maar de in één keer gezongen bezetting van anderhalf uur voert je wel mee in een hele mooie mix van melancholie en levensvreugde. Een hoogtepunt is het humoristisch-wellustige ‘Business Time’ van Flight of the Chonchords. Daar is Heijmans in zijn element als entertainer, verleider en podiumbeest.
