In de Milan Fashion Week -catwalk debuteert van 3 jonge ontwerpers

Milaan – Wanneer de modeweek nadert, begint de haast om tickets te beveiligen voor de populairste shows in de stad. Maar samen met getuige te zijn van de onthulling van de laatste inspanningen van gevestigde merken en buzzy ontwerpers, zijn er tal van nieuwe talenten om te leren kennen.

Dit seizoen hebben drie ontwerpers die niet nieuw zijn in de Milaan -scene, maar tot nu toe van de (roem) radar bleven landingsbaan debuteert: Francesco Muranodie onlangs werd onthuld als een van de halve finalisten van de LVMH -prijs van 2025; Giuseppe di Morabitowiens naamgenoot merk de financiële steun van stijlkapitaal in 2023, en Galib Gassanoffdie zijn solo -projectinstelling lanceerde na mede -oprichting Act n.1 met Luca Lin in 2016 en het merk verlaten in 2023.

Ze toonden drie verschillende versie van vrouwelijkheid en show enscenering. Dit is hoe hun debuut verliep:

Francesco Murano

Februari was een mijlpaalmaand voor Francesco Murano.

Het jonge Talent in Milaan werd onthuld als een van de 18 halve finalisten van dit jaar LVMH -prijs voor jonge modeontwerpers met een verzameling die hij naar de landingsbaanzijn eerste, een paar weken later, tijdens Milan Fashion Week.

Backstage voor de show, Murano was zichtbaar energiek, maar nooit opscheppen, over zijn prestaties, die ook beroemdheden -aantekeningen hebben opgenomen, waaronder die van Beyoncé in 2020 toen de ontwerper vers van school was.

De herfstcollectie werd onthuld in de reserve ruimtes van Fondazione Sozzani in Milaan, de betonnen, rauwe en witte doos -inrichting waardoor het publiek zich uitsluitend kon concentreren op de precisie van Murano’s creaties, drapeer en wellustig – zijn blauwdruk – toen het kwam om avond te dragen, scherp en slank in de kleermakers.

Hun juxtapositie onderzocht het idee van evenwicht, zoals in de universele ervaring van het vinden van je centrum temidden van botsingstroepen en synchroon met de sculpturale techniek van de chiasmus die door polykleitos in het oude Griekenland is verdedigd, een van de voortdurende inspiraties van Murano.

Het gebruik van vooringenomenheid en draperende verbeterde beweging op pure en bochtige MIDI-jurken gewikkeld op het lichaam, mock-neck tops die trappen op de romp en dramatische strapless jumpsuits met wortelbroeken en volumineuze tops. Sommige modellen droegen een stalen bol in hun handen, een poëtische knipoog naar het seizoensgebonden thema. De draperende creaties werden afgewisseld met slanke maatwerk, waaronder een leren pak met cinched in de taille, Corset-achtige, en een wollen versie met vierkante schouders.

Giuseppe di Morabito

Di Morabito hield zich niet in. Voor Zijn eerste show Hij had Amelia Gray als openingsmodel en Ameca als gastster. Wie is Ameca? Alleen de meest geavanceerde humanoïde robot ter wereld, die interactie had met de cast tijdens de show, die een van de boeziest inhoud van sociale media van de week biedt.

In de visie van Di Morabito is Ameca niet alleen een gimmick, maar zijn alter ego – een eenzame denker, die de wereld observeert terwijl chaos zich ontvouwt. Als ontwerper zei hij dat hij heeft geprobeerd hetzelfde te doen, waardoor de aandoening in de schepping werd om onlangs een levensveranderend evenement te ervaren.

Maar de dualiteit van de menstech was niet de enige die de aandacht trok tijdens de show. De collectie zelf onderzocht de spanning tussen sterkte en kwetsbaarheid door te spelen met pantserachtige metalen schilden en vloeistofafgraden, cocooning harige texturen en blitse nummers. Deze zullen zeker de lijst met beroemdheden die het merk dragen, uitstrekken en die al bevatten, zoals Selena Gomez, Sabrina Carpenter, Kylie Jenner en FKA Twigs.

Zelfs in zijn knikjes naar mannelijk maatwerk straalden de line -up unapologetische verleidelijkheid uit en glamour^e en 18^e Century-echoing crinolines. Deze werden geflankeerd door de pure textuur van geroosterde stukken en het sensuele draperen van leerscheiding en de kristallen in je gezicht jurken de afgestudeerde Istituto Marangoni afgerond met zijn line-up met.

Instelling door Galib Gassanoff

Galib Gassanoff bewoog in een volledig tegenovergestelde richting en achtervolgde niet de glitter noch viraliteit – alleen puur vakmanschap.

In een (te) langzame show opgevoerd in het weelderige Bagatti Valsecchi Museum, vierde de ontwerper zijn wortels. Geboren in Azerbeidzjan maar opgroeien aan de rand van Tbilisi, in Georgia, Gassanoff bedacht Instelling als een ruimte voor persoonlijke zelfexpressie maar ook als een sociaal-artistieke organisatie. Zeker, zijn ultieme doel is om het project uit te breiden met bewegingskunst, muziek, activisme, samenwerkingen en, bovenal, het beschermen van de ambachten van zijn land dat het risico loopt verloren te gaan, ter ondersteuning van de generatieoverdracht door lokale gemeenschappen van vrouwen te betrekken bij het maken van zijn collecties.

De lokale weeftechniek en handgemaakte aanpak zijn belangrijke elementen van het merk, die Gassanoff lanceerde vorig jaar en tot nu toe weergegeven via nichepresentaties.

Zijn catwalk debuut Gebouwd op zijn fascinatie voor schoenveters, een van de bouwstenen van de instelling, die hij heeft ingezet om franjes Halterneck-tops of enkel-lange rokken te maken. Hij hield met de hand van hen met behulp van een techniek die is gereproduceerd uit de tapijttraditie van zijn land om bustiers, volledige rokken en de laatste militair groene jurk te vormen.

In overeenstemming met zijn borderline-couture-benadering, bedekte hij andere opvallende nummers in gerafelde texturen, zoals te zien in een gebeeldhouwde witte jurk en een charmante balrok die was gecombineerd met een eenvoudig zwart coltrui voor maximale impact.

Gassanoff, voornamelijk met deadstock -stoffen die zijn hersteld van het productieproces van grote modemerken, kan ook rekenen op de ondersteuning van lineappelle om enkele lederen stukken in het bereik te introduceren. Het andere hoofdtextuurelement werd aangeboden door geruite stoffen die hij veranderde in jassen en rokken.

“Opgroeien in mijn kleine landelijke stad, hadden we geen toegang tot glanzende tijdschriften of modeboeken. Mijn referenties zijn tapijten geweest en de sjaals en dekens waarmee mijn oma zich gebruikte om zichzelf te bedekken, ‘zei de ontwerper.