Jamie Li bekritiseert de klikspangenenatie
Niemand is veilig meer. Van ouders tot kinderen, iedereen klapt op de assemblagelijn van de school. Kauwgom vastgelopen onder je tafel? Zeker dat een ‘belangrijke aankondiging’ diezelfde middag in de klasse E -Mail verschijnt.
Schandpaal
Er is deze dagen niet langer een beetje een fatsoenlijke bel. Minder dan een uur later wordt u afgebeeld met foto en allemaal als crimineel in de lokale buurt -app. Omdat, videodeurbel. Men zal een worst zijn dat het een kind van zes is dat voor het eerst onheil probeert. Niets, ‘ach zijn kinderen’, je zult in de pillow zijn. In het verleden zou je op zijn minst anoniem in de buurt kunnen wandelen. Nu ben je liever met BSN en vingerafdruk in de eerste app -groep.
Vloeken, pesten, ruzies uitlokken, schoppen, slaan, liegen en bedriegen: ik heb de vrienden van mijn kinderen de meest beschamende dingen zien eten. Toch zal ik daar niet snel een ouder over spreken. Wat kan je ermee omgaan? Klikken is voor zwakkers die op de fouten van andere mensen zijn. Ik ben nogal klaar voor mijn kinderen voor de ‘echte’ wereld, waarin klikken en Miepen je niet langer op mama zullen redden. Wilt u bovendien een goed voorbeeld geven. Want hoewel mijn handen jeuken om een blikje bagger te openen over de acties van inkies terreur Tijn, houd ik netjes tegen. Immers, immers, Snitches krijgen steken.