George Folsey Jr., de filmredacteur en producer die samenwerkte met de regisseur Johannes Landis op films als Dierenhuis, De Bluesbroers, Komt naar Amerika En Een Amerikaanse weerwolf in Londenis overleden. Hij was 85.
Folsey stierf zondag in Los Angeles aan complicaties door een longontsteking, zijn zoon, collega-filmredacteur Ryan Folsey (Cabinekoorts, Renfield), verteld De Hollywood-verslaggever.
Zijn vader was George J. Folsey, de beroemde dertienvoudig Oscar-genomineerde cameraman wiens credits onder meer De Kokosnoten (1929), Dierencrackers (1930), Duizenden juichen (1944), Ontmoet mij in St. Louis (1944), De klok (1945), Groene Dolfijnstraat (1947), Adamsrib (1949), Zeemeermin van een miljoen dollar (1953), Zeven bruiden voor zeven broers (1954) en Verboden planeet (1956).
George Folsey Jr. was ook redacteur van Shawn Levy’s Goedkoper per dozijn (2003) en De Roze Panter (2006) en die van Eli Roth Herberg (2005) en Herberg: Deel II (2007).
Na het knippen van Landis’ regiedebuut, Schlock (1973), Folsey redigeerde de Landis-helm De Kentucky Fried-film (1977), Dierenhuis (1978), De Bluesbroers (1980) en Komt naar Amerika (1988), dat hij ook produceerde.
Hij diende ook als producer bij Landis’ Een Amerikaanse weerwolf in Londen (1981), Handelsplaatsen (1983), Michael Jacksons iconische videoclip uit 1983 voor ‘Thriller’, Twilightzone: de film (1983), In de nacht (1985), Spionnen zoals wij (1985) en Drie Amigo’s! (1986).
Tijdens het filmen van Landis’ segment voor Schemeringzoneacteur Vic Morrow, 53, en twee kindacteurs, My-Ca Dinh Le, 7, en Renee Chen, 6, kwamen om bij een helikopterongeluk op 23 juli 1982, tijdens een scène uit de Vietnamoorlog die zich laat in de nacht afspeelde.
In mei 1987 werden Folsey, Landis en drie anderen vrijgesproken op beschuldiging van doodslag tijdens een proces van negen maanden, dat 93 dagen getuigenis omvatte.
“De jury kwam aan het einde van het proces naar buiten, gaf een persconferentie en zei: ‘We zagen dit als een ongeluk, en we begrijpen niet waarom je mensen vervolgde voor een ongeluk’”, herinnerde hij zich in een toespraak. recent interview met producer-auteur Kevin Goetz voor de Dood de boodschapper niet podcast.
George Joseph Folsey Jr. werd geboren in Los Angeles op 17 januari 1939. Terwijl zijn moeder, Angele, huisvrouw was, besteedde zijn vader – die begon als kantoorjongen van Paramount mede-oprichter Adolph Zukor in Astoria, Queens – het grootste deel van zijn carrière bij MGM.
“Het was een genoegen om hem op zijn sets te bezoeken”, zei hij. “Ik ontmoette Judy Garland, Mickey RooneyLana Turner en Ester Williamsop wie ik vreselijk verliefd was. Het was een prachtige manier om op te groeien.” Hij zei dat Williams hem zwemles gaf in het familiezwembad van hun huis in Brentwood.
Hij bezocht St. Paul the Apostle, Loyola High School en Pomona College en kreeg een baan bij KABC-TV in Los Angeles, waar hij ongeveer vijf jaar lang documentaires en nieuwsverhalen maakte. Vervolgens stapte hij over naar MGM en kreeg de opdracht om de Oscarwinnende filmredacteur Henry Berman te assisteren.Grote Prijs), die met zijn vader had gewerkt.
Hij redigeerde een aflevering van NBC’s De Apen in 1967 en een documentaire uit 1968 over kunstschaatser Peggy Fleming, waarvoor zijn vader een Emmy won, en vervolgens de documentaire uit 1970 maakte Elvis: Zo is het. Over de functie uit 1972 Glazen huizenhij was filmredacteur, cameraman (naast zijn vader), cameraman en producer.
Folsey was op de set toen Morrow en de twee kinderen uit Vietnam werden vermoord. Hij vertelde Goetz dat hij de vader van een van de jongens naar zijn moeder had gereden om haar te vertellen wat er was gebeurd, en hij hield een lofrede op de begrafenis van Morrow.
Op Handelsplaatsenhij zei dat hij de titel had bedacht – die heette oorspronkelijk Zwart en wit – en diende ook als directeur van de tweede eenheid. In de film wordt zijn naam genoemd wanneer Louis Winthorpe van Dan Aykroyd zijn jas aan een begeleider overhandigt en zegt: “Goedemorgen, Folsey.”
Zijn productiecredits omvatten ook die van Jonathan Lynn Aanwijzing (1985), Peter Bogdanovitsj Het ding dat liefde heet (1993), Howard Deutsch Chagrijniger oude mannen (1995) en Scott Spiegels Herberg: Deel III (2011).
Goetz noemde hem een ’fixer’ van films, waarop Folsey antwoordde: ‘De truc is dat als je een film gaat repareren, er veel mensen binnenkomen en zeggen: ‘We gaan gewoon het huis opruimen.’ En dat is zonder twijfel het ergste wat je kunt doen, omdat je de regisseur, de redacteur, iedereen vervreemdt. Zij kennen de film beter dan jij… dus ik zou proberen vriendschap met ze te sluiten en ze te helpen.’
Zijn vader, die kort voor zijn dood op 90-jarige leeftijd in 1988 de Lifetime Achievement Award van de American Society of Cinematographers ontving, werkte tijdens zijn opmerkelijke carrière van 1919 tot aan zijn pensionering in 1976 aan ongeveer 160 films.
Naast zijn zoon laat Folsey zijn vrouw Belinda achter; dochter Erin; schoonzoon Doug; schoondochter Erica; en kleindochters Lucia, Chloe en Hazel.
