Justin Lin keert zich verfrissend terug naar indie -wortels

Het blijkt dat het hebben van “creatieve verschillen” met een grote Hollywood -studio en Vin Diesel wonderen kunnen doen voor je artistieke ziel.

Filmmaker Justin Lin kwam op een snelle weg naar de grote tijd toen zijn low-budget onafhankelijke functie Morgen meer geluk Gerichte raves bij de première van 2002 op de Sundance Filmfestival. Het lanceerde hem om een ​​reeks Hollywood -blockbusters te regisseren, waaronder verschillende inzendingen in de Fast & Furious franchise en de laatste Star Trek theatrale functieVoordat u 2023’s verliet Snel x terwijl het nog in ontwikkeling was.

Nu Hij is een cirkel rond Met dit krachtige low-budget indie-drama ontvangen op dezelfde manier zijn première op het fest. De film die momenteel op zoek is naar distributie, markeert een opvallende artistieke terugkeer naar vorm voor Lin; Ik hoop dat hij de drang blijft weerstaan ​​om dingen een tijdje op te blazen.

Gebaseerd op Alex Perry ‘ Buiten magazine Artikel “The Last Days of John Allen Chau”, de film toont het tragische verhaal van John Chau (Sky Yang), een 26-jarige Amerikaanse evangelische christelijke zendeling die een gevaarlijke reis heeft gemaakt naar het afgelegen North Sentinel Island, een beperkt gebied, een beperkt gebied van India, in de hoop zijn inheemse stammen te bekeren die zich resoluut hebben afgeschermd van de buitenwereld. Het eindigde niet goed voor hem. (Als het verhaal bekend klinkt, werd het ook verteld in de veelgeprezen documentaire van 2023 De missieMomenteel screening op Disney+.)

De problemen waarmee hij zou worden geconfronteerd, worden levendig duidelijk gemaakt in de schrijnende openingsscène van de film in 2018, waarin hij kano’s naar het eiland en probeert te communiceren met de inboorlingen van de kust, alleen om een ​​spervuur ​​van zeer nauwkeurig gerichte pijlen tegen te komen.

Verneden tot een flashback enkele jaren eerder, tijdens een verjaardagsbijeenkomst waar zijn gecompliceerde familiedynamiek wordt blootgelegd, inclusief het diepe verlangen van zijn vader Patrick (Ken Leung, Lost, zo welsprekend met zijn pijnlijke gezichtsuitdrukkingen als met zijn dialoog) dat Johannes in zijn voetsporen trekt en arts wordt. Maar de jonge man voelt een andere roeping in overeenstemming met zijn diepe geloof. Hij gaat naar Oral Roberts University en treint om een ​​zendeling te worden, overlevingsvaardigheden te leren in een bootcamp voordat hij naar het buitenland gaat, waar hij vrienden wordt met andere jonge zendelingen, waaronder de happy-go-lucky Chandler (Toby Wallace, De motorrijders).

Het scenario van Ben Ripley (wiens credits zijn omvatten Broncode en de Flatliners remake) mist af en toe verhalende duidelijkheid met zijn frequente flashbacks en verschuivende chronologie. Er is ook te veel nadruk op een subplot waarbij een Indiase politie -inspecteur (een zeer goede Radkhia Apte) betrokken is, die haar superieuren tartte om een ​​wanhopige poging te doen om John te vinden voordat hij terug naar het eiland kan gaan en schade aan de inboorlingen kan veroorzaken (door de inboorlingen (door Introductie van buitenlandse ziekten) of zichzelf. De film voelt een beetje overvol uit met incidenten, van de vader die wordt gearresteerd door federale autoriteiten voor het illegaal voorschrijven van pijnstillers aan Johns ongemakkelijke poging tot een romantische poging met een mooie jonge backpacker die resulteert in haar melding hem aan de autoriteiten.

Maar de dichtheid van de verhaallijn lijkt vergeven, omdat het belangrijk inzicht biedt in de psyche van zijn hoofdpersoon, wiens gepassioneerde behoefte om te verwoesten wordt behandeld op bewonderenswaardig niet-oordelende mode. Veel kijkers zullen ongetwijfeld aanvankelijk minachtend zijn voor de roekeloos gevaarlijke bezigheden van John, maar de film presenteert zijn innerlijke worstelingen zo empathisch dat tegen het einde alles wat je voelt, verdriet is voor een tragisch verloren leven.

Lin’s aanzienlijke filmmakingsvaardigheden zijn overal zichtbaar, niet alleen in de intense openingsreeks die publieksleden in hun stoelen zullen duiken (je bent dankbaar dat het niet in 3D is), maar ook aan het einde van de spookachtige montage – waarin John’s laatste ontmoeting met De inboorlingen, in abstracte termen weergegeven, zijn prachtig verweven met scènes waarin hij als kind in een carnaval verdwaalt voordat hij wordt gevonden en getroost door zijn opgeluchte vader.

Yang, eerder gezien in Zack Snyder’s Rebellen maan Films voor Netflix, verankert de film met zijn emotioneel en fysiek veeleisende prestaties (hij verloor 30 pond tijdens het filmen) die niet alleen de religieuze ijver van zijn personage toont, maar ook zijn gevoel voor plezier en goede humor. Het is een charismatische, sterrende beurt die veel welverdiende aandacht zou moeten krijgen.