Kolom | Mannen gaan niet naakt. Durven niet
Een beroemde vrouw in het kale of bijna blootgestelde wordt vaak gevonden. Maar een beroemde man zonder kleding? Gebeurt niet. Een bult in de broek is het maximum. De vrouwen kunnen de sensatie doen. Weet je nog, Justin Timberlake, die de voorkant van de Borst van Janet Jackson weghaalde tijdens een optreden in 2004? Hij was de rebel. Ze was op grote legde.
Nu weer Kanye ‘ye’ West en Bianca Censori op de rode loper van de Grammy Awards. Tegenover zijn kale ellebogen (korte mouwen! Vigen!) Ze liet haar ondergoedlichaam in een transparante jurk zien. Hij bleef veilig in zijn kleren, hij stopte zelfs zijn zonnebril. Niemand denkt daarover. De Heibel concentreerde zich op haar.
Hasm betreft altijd andere vrouw naakt. Het naakt van andere mensen is geen probleem. Waarom niet? Daar is het gewoon te zeldzaam voor. Zo zeldzaam dat afgelopen zaterdag in NRC Magazine Een zoekopdracht is begonnen naar fotografen die hun geliefden naakt hebben opgenomen. Omgekeerd gaat dat zowat een genre. Fotografen maken die foto’s ook goed, maar vertonen het lichaam van een geliefde man … nou nee.
In de tussentijd is gesuggereerd dat Bianca Censori is ingeschakeld in haar publieke naakt, of zelfs door Kanye West is gedwongen (voor wie het niet weet of nooit geïnteresseerd is, hij is een rapper en producent). Ja, dat zou hij leuk vinden, het zou zijn imago bevorderen, maar dat is een seksistische veronderstelling. Alsof censor, architect en gerenommeerde provocateur, te stom is om zoiets te bedenken. Alsof ze alleen uit haar kleren op haar man zou gaan en dan de moed heeft om haar de beste te geven: met haar terug naar een cohortcamera’s die haar bontjas verlagen, naakt staan, omdraaien, heen en weer verdrinken, terug verdrinken, verdrink en voort, poseren en dan vertrekken.
Er gebeurt hier iets anders. Ze durft. Hij is niet.
Wat censori deed was geen exhibitionisme zonder betekenis, het kan worden geïnterpreteerd als een commentaar op de uitbuitingscodes van de rode loper. Elke vrouw wordt daar gehouden om zichzelf bloot te stellen aan een menigte Geurders, die in het beste geval worden besteed aan het reduceren van haar tot haar uiterlijk en in het ergste om haar op te scheuren.
Censori valt normen aan en zet Kwezels op hun nummer. Naast haar gedrukte konijn schitterde ze als een onverschrokken performance-kunstenaar in de traditie van de beroemde surrealistische barones Elsa von Freytag-Loringhoven (1874-1927). Deze ‘Mamma Van Dada’ presenteerde zich als een levend kunstwerk en wordt beschouwd als de uitvinder van prestatiekunst. De opening van een evenement bezocht hen naakt, behalve voor sommige blikken. Ze presenteerde zichzelf op de straat gevonden, zelfs gekleed in levende vogels. Ze had geen probleem, Censori heeft geen probleem. Dat heeft de mensen die een probleem met hen hebben. En dat zouden ze voor zichzelf moeten weten.