Manuel García-Rulfo speelt een gewelddadige man op zoek naar liefde in Netflix’s ‘Pedro Páramo’
Manuel García-Rulfo maakte zichzelf geliefd bij het wereldwijde publiek als de krachtige advocaat Mickey Haller in Netflix’ hitserie-bewerking van ‘The Lincoln Lawyer’. Nu concentreert de Mexicaanse acteur zich op een nieuwe hoofdrol die hetzelfde publiek kennis zal laten maken met de roman ‘Pedro Páramo’ uit 1955, die algemeen wordt beschouwd als een klassieker uit de Latijns-Amerikaanse – en specifiek Mexicaanse – literatuur.
De roman, geschreven door Juan Rulfo, die werd beschouwd als een voorloper van het magisch realisme, vertelt het verhaal van Juan Preciado, die na de dood van zijn moeder terugkeert naar het afgelegen dorp waar hij werd geboren, op zoek naar zijn vader, Pedro Páramo. . Maar wanneer hij aankomt, ontmoet Preciado een letterlijke spookstad, waar hij een reeks mysterieuze personages ontmoet – sommige levend, andere al lang dood – en leert over de meedogenloze zoektocht van zijn overleden vader naar rijkdom en macht.
In de nieuwe film geregisseerd door de viervoudig Oscar-genomineerde Mexicaanse cameraman Rodrigo Prieto (‘Killers of the Flower Moon’, ‘The Wolf of Wall Street’) speelt García-Rulfo Páramo, een gewelddadige man die op zoek is naar de liefde die hij ooit kende. als kind. Het was een emotionele onderneming voor de acteur, die in een interview voorafgaand aan de première van woensdag op Netflix onthulde dat hij actief op zoek was en auditie deed om de titulaire rol te spelen, gebaseerd op de roman van Rulfo.
‘Er staat een regel in het boek die zegt: ‘We zijn allemaal zonen van Pedro Páramo.’ Dat is zo, zo mooi en zo representatief, want voor mij betekent dat dat we allemaal zonen van Mexico zijn. Ik denk dat elk land of elke gemeenschap is opgebouwd uit bloed, corruptie en oorlogen”, vertelde García-Rulfo (43) aan NBC News. “Onlangs zei een van de acteurs het zo mooi: in Mexico weten we niet of we een feest of een begrafenis vieren – en dat is wat het boek is. We zijn allemaal zonen van dit Mexico dat zo complex en gewelddadig is, maar tegelijkertijd prachtig.”
En voor degenen die nieuwsgierig waren naar het feit dat de acteur en de auteur een achternaam delen: ja – de overleden schrijver is een ver familielid. Garcia-Rulfo vertelde het Spaanse tijdschrift Hola Op school werd hem altijd gevraagd of hij familie was als de klassieke roman ter sprake kwam.
Zoals veel kinderen die opgroeiden in Spaanstalige huishoudens en landen, herinnerde García-Rulfo zich dat hij op de middelbare school ‘Páramo’ moest lezen, maar hij vond de niet-lineaire aard van het boek moeilijk te begrijpen. Maar als fan van Rulfo’s veelgeprezen verzameling korte verhalen ‘El Llano en Llamas’ merkte García-Rulfo dat hij in de loop der jaren ‘Páramo’ opnieuw bezocht en er meer van ging begrijpen. Toen hij de rol kreeg, riep García-Rulfo de hulp in van academici om dieper in te gaan op de kernthema’s van het boek, liefde, patriarchaat en sterfelijkheid.
“Tijdens de eerste ontmoeting die ik had met Rodrigo, de regisseur, zei ik tegen hem: ‘Je hebt veel ballen om deze film te maken’, omdat ze het al drie keer hadden geprobeerd, en ze faalden omdat het zo complex is met magie. … Hij deed een verbazingwekkend baan”, zei García-Rulfo. “Eerlijk gezegd heeft hij ervoor gezorgd dat het werkte, want wat hij deed is, zonder de complexiteit van alles over te nemen, het verteerbaar maken voor mensen. Ik denk dat in ieder geval mensen die het boek niet kennen, zodra ze de film zien, ze naar het boek zullen gaan, en dat is geweldig.
Lezers van ‘Páramo’ weten dat het titulaire personage wordt afgebeeld als een tiran. Maar voor hun aanpassing zei García-Rulfo dat hij en Prieto meer geïnteresseerd waren in het laten zien dat de diepgewortelde problemen van het personage voortkwamen uit zijn eigen opvoeding en zijn hartverscheurende onvermogen om contact te maken met de liefde van zijn leven, Susana San Juan.
We zijn allemaal zonen van dit Mexico dat zo complex en gewelddadig is, maar tegelijkertijd prachtig.”
Manuel García-Rulfo over “Pedro Páramo”
“Hij verlangt zo graag naar deze liefde dat als hij die niet heeft, hij alles vernietigt”, zei García-Rulfo over Páramo. “Het is een van die dingen die zeggen: ‘Als ik niet gelukkig kan zijn, zal niemand gelukkig zijn.’ Ik denk dat je dat in de film wel kunt voelen. Hij is niet helemaal een tiran. Hij is nog maar een kind, hij is een dromer, en hij is verliefd op deze persoon. Maar hij kan haar hart en haar liefde niet hebben, en dat is zijn dood.”
Tijdens een gesprek straalde García-Rulfo over de ‘magische’ ervaring van het tot leven brengen van Rulfo’s roman. “Iedereen was heel trots. Alle acteurs waren zo trots en zeiden precies dezelfde woorden als in de boeken”, zei hij. Maar hij gelooft dat het verhaal in de kern zal resoneren met meer dan alleen het Mexicaanse publiek: “Elke cultuur heeft zijn eigen geesten, zijn eigen fabels. We kanaliseren onze geschiedenis, onze problemen, onze vreugden via deze fabels over geesten en dergelijke, dus ik denk dat het heel universeel is, ook al is het heel, heel Mexicaans.
“Páramo” markeert het tweede Netflix-debuut in enkele weken tijd voor García-Rulfo, die zojuist een media-run voor het derde seizoen van “The Lincoln Lawyer” heeft afgerond. In dit veelgeprezen juridische drama, gebaseerd op de bestsellerreeks van Michael Connelly en gemaakt voor televisie door David E. Kelley, speelt García-Rulfo de rol van een strafrechtadvocaat die vaak werkt vanuit een Lincoln met chauffeur. Alle drie de seizoenen hebben de top 10-hitlijsten van Netflix bereikt in meer dan 80 landen, inclusief het meest recente seizoen naar verluidt 2,4 miljard bekeken minuten bereikt in de eerste volledige week van beschikbaarheid.
In overeenstemming met de manier waarop Mickey, de zoon van een Mexicaanse moeder en een Amerikaanse vader, in de boeken van Connelly is geschreven, hebben de uitvoerende producenten van deze verfilming niet alleen besloten een Mexicaanse acteur te casten, maar hebben ze ook manieren gevonden om naadloos meer van Mickey’s films te integreren. erfgoed in de serie, die zich afspeelt in Los Angeles, zonder het een centraal onderdeel van het verhaal te maken. (Matthew McConaughey speelde eerder Mickey in de film ‘The Lincoln Lawyer’ uit 2011.)
García-Rulfo wees er bijvoorbeeld op dat Mickey Spaans spreekt met zijn tienerdochter en enkele van zijn klanten; Mickey’s liefhebbende maar aanmatigende moeder, gespeeld door de legendarische Mexicaanse acteur Angélica María, verscheen in het tweede seizoen; en de schrijvers verwerkten een achtergrondverhaal over Mickey die opgroeide op een boerderij in Mexico. Aangezien het personage ook een liefhebber van foodtrucks is, zei García-Rulfo dat hij erop stond taco’s en tequila te eten in scènes waarin hij moest eten.
Die kleine culturele details hebben een extra laag van authenticiteit toegevoegd aan ‘The Lincoln Lawyer’, wiens succes volgens García-Rulfo te maken heeft met de toegankelijkheid van zijn hoofdpersoon. Hoewel hij misschien supersuccesvol is in de rechtszaal, moet Mickey een beladen persoonlijk leven en een geschiedenis van drugsverslaving doorstaan. “Ik wilde me echt concentreren op de kwetsbaarheid van het personage en hem heel menselijk maken en focussen op zijn fouten, in plaats van alleen maar een heel coole advocaat te spelen die alles kan”, zei García-Rulfo.
Mexico’s obsessie met Koreaanse series – en meer culturele nieuwsgierigheid
Hoewel de culturele identiteit van Mickey niet centraal staat, erkende García-Rulfo, die een behoorlijk deel van de drugsdealers heeft gespeeld, de betekenis van zijn vertolking van een Mexicaanse advocaat. Zoals veel Latino-acteurs zei hij dat hij projecten wil kiezen die hem persoonlijk aanspreken, maar hij voelt ook een verantwoordelijkheid om delen te kiezen die geen schadelijke stereotypen in stand houden.
“Soms heb ik nee gezegd tegen dingen waarvan ik denk – ook al zou ik ze graag doen omdat het leuk is en ik het werk leuk vind – omdat ze soms zo persoonlijk zijn, vooral wat er met Mexico gebeurt met het geweld,” García – zei Rulfo, eraan toevoegend dat hij de neiging heeft om geen echte criminelen te spelen die nog leven. “Het hangt ervan af hoe ze het verhaal vertellen – of ze ze proberen te verheerlijken, of ze ze proberen te vermenselijken.”
Idealiter, zegt García-Rulfo, wil hij dat Hollywood een punt bereikt waarop de race van een personage – en bij uitbreiding die van een acteur – geen belangrijk gespreksonderwerp meer is.
‘In plaats van: ‘Oh, hij is een Latino-advocaat’, is hij een advocaat, punt uit. In plaats van: ‘Oh, hij is een Mexicaanse acteur’, is hij gewoon een acteur. Ik denk dat de volgende stap is om het gesprek niet te voeren, begrijp je wat ik bedoel? zei hij. “We hebben nog een lange weg te gaan, maar ik denk dat de deuren zeker opengaan, niet alleen in de industrie, maar dat andere culturen andere culturen omarmen, wat ik prachtig vind.
“In Mexico zijn mensen geobsedeerd door deze Koreaanse series. Ik heb vrienden en familie die dat wel zijn geobsedeerd met de Koreanen of met de Turken”, vervolgde hij lachend. “Als ik vroeger een Zweedse of Koreaanse film wilde zien, moest je naar een festival of naar een specifiek theater, of soms kon je de film niet vinden om te huren. Het mooie van Netflix en deze platforms is dat alles beschikbaar is, en dat mensen niet bang zijn om ondertitels te lezen en iets met ondertitels te bekijken. Dus ik denk dat het niet alleen aan de Latino’s ligt, maar dat er iets is met mensen die steeds nieuwsgieriger worden naar wat andere landen te bieden hebben.”
