Mode met een hoog octaangehalte met een speelse, ecologische twist
In een gewone Parijse marktstraat op een gewone regenachtige herfstdag was de opwindende show van Stella McCartney op maandag allesbehalve. De gasten snakten naar adem toen de motregen ophield, de wolken uiteen gingen en de zon vlak voor de show opkwam – misschien een hemelse metafoor voor McCartney’s optimistische en op de natuur geïnspireerde optreden.
Hier zijn enkele hoogtepunten van de confectieshows lente-zomer 2025 in Parijs:
McCartney’s straattarief
De ontwerpen waren oogverblindend en combineerden sprankeling, humor en scherp maatwerk om een disco-ready gevoel van plezier vast te leggen.
VIP’s als Natalie Portman, Greta Gerwig en Paris Jackson konden het niet laten om met hun voeten te tikken te midden van de meest aanstekelijke soundtrack van Paris Fashion Week tot nu toe. Modellen met slimme kapsels die theatraal zwaaien, die doen denken aan Gerwigs eigen film, Barbie, voegen nog een speels element toe aan het spektakel.
Het maatwerk van Savile Row werd opnieuw vormgegeven in echte Stella-stijl: jacks met sterke schouders gecombineerd met slanke blazers en overdreven riemlussen, terwijl volumineuze broeken en brutale boxerculottes het geheel speels hielden. Dit is geen nieuw terrein voor McCartney, die vaak klassieke kleermakerskleding herwerkt met een voorsprong.
Krijtstreeppakken kregen een glamoureuze upgrade met strakke satijnen lijnen en glinsterende loodvrije kristallen, gecombineerd met cropped sportieve truien – nog een van haar kenmerkende combinaties van high fashion met een gemakkelijke sfeer.
Vloeiende draperingen waren een andere catwalkster, van asymmetrische zijden jurken die de zwaartekracht tarten tot veganistische leren rokken die over zichzelf heen gevouwen kunnen worden. Crèmekleurige bomberjacks met vleugelachtige uitsnijdingen en doorschijnende jurken zorgden voor een etherische flair.
Wolkachtige creaties waren een showstopper.
“We hadden een aantal van deze wolken in de gebreide kleding (gemaakt van) een garen dat is gemaakt van gerecyclede plastic flessen, wat verbazingwekkend is”, zei McCartney backstage.
Vogelmotieven namen letterlijk en figuurlijk een vlucht. Duiven geschilderd op zijde en op origami geïnspireerde details waren visuele lekkernijen – die teruggrijpen op McCartneys jarenlange boodschap om te onthouden om de natuur te beschermen.
krant ‘Stella Times’ en Helen Mirren
McCartney’s show begon toen Helen Mirren een ‘Save What You Love’-manifest uitsprak – meer een directe klap dan een vriendelijk pleidooi. Geïnspireerd door Jonathan Franzens ‘Het einde van het einde van de aarde’ klonk de stem van Mirren, die aandrong op actie voordat het te laat is. Vogels, die aan het verdwijnen zijn, waren het symbool, een herinnering aan wat er op het spel staat als we onze zaken niet op orde krijgen.
De gasten kregen ook allemaal een krant die voor de show was gemaakt en die op humoristische wijze de ‘Stella Times’ werd genoemd, waarin een ironische, maar serieuze boodschap over duurzaamheid werd verwoord. McCartney’s advies aan lezers om positieve actie aan te moedigen: “Lees! Omdat ik denk dat mensen niet meer lezen.” En “krijg een exemplaar van onze krant. Ik geef je alle informatie die je moet weten. Wees bewuster, wees nieuwsgieriger en ontdek de feiten van de mode om meer de toekomst van de mode te zijn.”
McCartney loopt al lang voorop op het gebied van milieubewuste mode. Ze was een van de eerste ontwerpers die duurzaamheid bepleitte, lang voordat het op de radar van iemand anders stond. Omdat mode een van de grootste vervuilers ter wereld is, waren haar 91% bewuste materialen en diervrije productie een ander teken dat de ontwerpster de boodschap serieus neemt.
Sacai’s ruwe constructie en deconstructie
Een gigantische houten structuur van een huis – alleen maar ruwe balken tentoongesteld – vormde het decor voor Sacai. Het was niet alleen een opvallende locatie, maar diende eerder als metafoor voor het ethos van Chitose Abe: deconstructie en reconstructie op de meest onverwachte manieren. Net als de kleding van Abe vertegenwoordigden de zichtbare balken een onvoltooide, maar toch krachtig architecturale kijk op vorm en structuur.
Een urban T-shirtjurk werd gecombineerd met een zwart leren jack met een gegolfde arm van schapenvlees, een detail dat vaker werd voorbehouden aan historische japonnen. Het was de belichaming van Abe’s dualiteiten: stadsfietser ontmoet historisch drama, mannelijk versmelt met het openlijk vrouwelijke.
Door de hele collectie heen stond de slimme samensmelting van ogenschijnlijk incongruente delen centraal. Een fris wit overhemd werd gecombineerd met een donkere plooirok, net onder de buste. Het was allemaal één kledingstuk, en deze mix was een voorbeeld van Abe’s inventieve benadering van het maken van patronen. Haar concept van hybridisatie – het combineren van kledingstukken zodat ze er van voren als één ding uitzien en van achteren iets anders – is meer dan een gimmick. Het is Abe’s baanbrekende manier om de essentie van wat mode kan zijn uit te dagen.
Een andere look was op het eerste gezicht eenvoud: een witte capuchon met capuchon. Maar op de echte Sacai-wijze was de achterkant voorzien van een vloerlange, slappe rokinzet, die wat alledaags had kunnen zijn, transformeerde in iets buitengewoons.
Volume en silhouetten waren ook in overvloed aanwezig, waarbij afgeplatte, hoekige vormen centraal stonden.
De bescheiden stukken – zoals de lange zwarte rok versmolten in een wit overhemd – waren emblematisch voor haar recente verkenning van zwart-wit en het verplaatsen van haar ontleedde kledingstukken naar hoger gelegen terrein.
Isabel Marant omarmt de sluwe geest van het Amazonegebied
Isabel Marant mengde Zuid-Amerikaans vakmanschap met de rauwe energie van een Amazone-krijger, waarbij haar ambachtelijke esthetiek volledig tot uiting kwam in een krachtige viering van vrouwelijkheid. Er is hier geen sprake van “stille luxe”. Marant is altijd niet bang geweest om nieuwe gebieden te verkennen, en dit seizoen waagde ze zich aan de tribalistische punkinvloeden van het begin van de jaren tachtig, en mengde deze naadloos met haar liefdesambacht.
De catwalk stond in vuur en vlam met zonsondergangtinten: roest, mauve, roze en paars golfden over rokken met kwastjes en jurken met knoopconstructie, wat de warmte van een Latijnse schemering opriep. Marant wordt gevierd vanwege het omarmen van authenticiteit, en hier liet ze haar erfgoed luid en trots zingen, met platte mocassinlaarzen en suède schooltassen die teruggrepen op de Boheemse geest die ze al tientallen jaren verdedigt.
De kracht van Marant ligt in haar vermogen om looks te creëren die toegankelijkheid combineren met durf, en de versieringen vertelden dit verhaal goed. Zware gouden armbanden sierden de polsen van de modellen terwijl ze in gevlochten en geborduurde zijden jurken rondliepen. De verweerde zwartgrijze denimblousons en de zwarte leren shorts met studs verraadden een rebelse inslag.
Dit seizoen markeerde een nieuw hoofdstuk in de evolutie van Marant, waarin ze zich nog verder verdiepte in vakmanschap: geborduurd leer, gestikt suède en ingewikkelde knopen die heel persoonlijk aanvoelden. De zware, luxueuze materialen werden in balans gebracht met slordige, ontspannen silhouetten. Er heerst hier een pretentieloos gemak, een herinnering dat de ontwerpen van Marant weliswaar een krachtig statement maken, maar ook gemaakt zijn om in geleefd te worden. Het gaat niet om luid om het luide, maar om een vrouw die zelfverzekerd in haar vel staat.