Popgroep zoon Mieux werkt tegen zichzelf in Ziggo Dome

Wat was het? Niet aan de muzikanten die hun spelletjes speelden met Verve. Niet de drang om zanger Camil Meiresonne te overtuigen en niet naar de evenwichtige opstelling en verlichting, waardoor een prachtig schaduwpatroon ontstaat. Desalniettemin was het debuut van zoon Mieux in Den Haag in Ziggo Dome, Amsterdam, op vrijdagavond niet de triomf die leek.

De populaire zoon Mieux speelt op vele festivals en in concertzalen, en ook in heel Europa. Hun nummers, die vaak de neiging hebben om te discussiëren, duwen, hebben een weelderig geluid en hebben een constructie van hoge kwaliteit ontvangen, met reizen naar saxofoon- of percussie-solo’s. Van zoon Mieux is bekend dat ze hun grote concerten hebben, zoals in AFA’s levenAmsterdam, zorgvuldig ontworpen in 2023. In AFAS was ‘kleur’ ​​de inspiratie, een verwijzing naar hun doorbraakhit ‘multicolor’ (2022), en de discosfeer werd onderstreept met glitter en glamour.

Nu, op de eerste avond van twee verkochte concerten in Ziggo Dome, waren de muzikanten grotendeels in zwart gekleed en het podium was vaak donker. De uitvoering werd geopend met de A Capella ‘Will Pt.1’ terwijl de bandleden langzaam zichtbaar werden, wijd opgezet op het podium. De schemering was behoorlijk mysterieus. Daarna was de presentatie een tijdje statisch. De muzikanten speelden geconcentreerd, Meiresonne bleef op zijn plaats, en zelfs de schitterende ‘1992’ ontvingen weinig impuls. Pas toen Meiresonne zich vanaf het podium in de hal waagde tijdens ‘Niets’ durfde halverwege de grote Y-vormige catwalk, dynamiek ontstond.

‘Divisie’

Even later, daar, alleen, zit hij vast in een lichtstraal, evenals op zijn eigen eiland. Hij praat met het publiek over ‘divisie’ en hoe muziek mensen kan samenbrengen. Het is een subtiel moment en verrassend wanneer vier snaren naast hem opdoemen, en violistische Maud Akkermans komt een prachtig tegenstander van ‘zwaar water’ zingen.

Het concert is gebouwd rond het nu bekende repertoire Van de eerste twee albums van de groep en een reeks singles. De nieuwste twee singles, ‘hebben een klein geloof’ en ‘vrij voor een andere dag’, klinken kalm en breken met de eerdere stijl.

Hoewel het publiek steeds uitbundiger wordt, heeft de band gekozen voor bezuinigingen en ernst, die met moeilijkheid wordt afgeschud. Het nieuwe ‘Have a Little Faith’ biedt een mooie instrumentatie van met elkaar verweven gitaargas, maar de melodie is plat. Bijvoorbeeld, op deze avond wervelt zoon Mieux tussen de nieuwe, bescheiden stijl en de dansbangers die ze ook in het repertoire hebben. De band lijkt zichzelf te stoppen.

Meiresonne is hard aan het werk om de kamer tot goed in de uitvoering te porren. Pas wanneer een koor van 12 personen op het podium verschijnt ter ondersteuning van het onweerstaanbaar verheffende ‘This Is the Moment’, en het zittende publiek is opgestaan, bewegen zangeres en muzikanten spontaan over het podium, waarin gitarist Niels de Maa als een derwish ronde beurt . Dan verspreidden de koorleden zich losjes op het podium, en Meiresonne doet wat hij in een teksten beloofde: ‘Ik zal dansen zoals niemand kijkt’.

Om te delen





Mail de editors