Robbie Williams onthult waarom biopic ‘Better Man’ hem aan het huilen maakte
Wanneer je je een muzikale biopic van een legendarische singer-songwriter voorstelt Robbie Williamseen CGI-chimpansee in de hoofdrol is geen voor de hand liggende keuze. Echter, Beter mensin handen van schrijver-regisseur producent Michaël Gracey (De grootste showman), ziet dat de spreekwoordelijke ‘performende aap’, gespeeld door Jonno Davies, de sleutel wordt tot een aangrijpend verhaal over ontmenselijkende beroemdheden. Zoals Williams het zegt: “Het is een heel bijzondere goocheltruc. Het maakt jullie allemaal tegelijkertijd ongevoelig en gevoelig. We hebben een diepe empathie en compassie voor dieren, veel meer dan voor mensen.”
In 1990 werd Williams op 16-jarige leeftijd beroemd in de Britse boyband Take That. Beter mens documenteert zijn vroege gezinsleven, zijn strijd met beroemdheden en verslaving en zijn reis naar herstel en oplossing, op de klank van zijn eigen muziek. Hier gaat Williams in op zijn gevoelens over de film, zijn carrièreherinneringen en wat hij graag op het scherm ziet.
Mijn verhaal op het scherm
(Take That bandgenoot) Mark (Owen) nam vorige week contact op en zei: ‘Hé, Rob, ik en de jongens zijn allemaal in de stad. Kunnen we een screening zien van Beter mens?” En ik dacht: ‘Ja. Ik zou het leuk vinden als je dat doet.” Wat ik natuurlijk zou doen, maar ik ben ook doodsbang omdat onze relatie zo ingewikkeld en zo genezen is dat terugkeren naar de plaats van de misdaad en praten op de manier waarop ik als 17-jarige praatte, ongetwijfeld oude gevoelens zal oproepen. wonden voor mensen. (Mijn ex-vriendin) Nicole (Appleton) ging vorige week kijken met Natalie, haar zus. Ik heb ze allemaal direct na de film gefacetimed en we huilden allemaal samen. Ik weet niet hoe Liam (Gallagher) zich zal gedragen in de film. Het zal interessant zijn. Waar ik me het meest zorgen over maak, is mijn vader, omdat hij een cruciaal onderdeel is van die film. En wat in de film niet overkomt, is hoe charismatisch en charmant en geweldig het is om bij mijn vader te zijn.
Mijn eerste tv-les
Ons eerste optreden op tv was op BSkyB, en ik denk dat ongeveer 100 mensen in Groot-Brittannië destijds waarschijnlijk satellietschotels in huis hadden. We waren in de Granada Studios in Manchester en Michaela Strachan was de gastheer. Het was overweldigend en beangstigend. Ik was me er al van bewust dat mijn plek in de band niet veilig was. En het toenmalige management had mij ervan bewust gemaakt dat ze niet tevreden waren met mijn vooruitgang, dus ik was doodsbang. Normaal gesproken ben je tijdens een optreden gewoon doodsbang vanwege faalangst, en dan ben je opgewonden omdat er iets spannends is gebeurd. Maar ik was blij om op tv te zijn en ook verdrietig dat mijn levensonderhoud en mijn toekomst in gevaar waren.
Het beste advies dat ik ooit heb gekregen
Voor mij was dit volkomen logisch. Zijn omarm de waanzin. Het heeft mijn kijk op mijn werk en wat ik doe veranderd. Je probeert jezelf te beschermen en zo veel controle te hebben over wat er met je gebeurt, deze overweldigende rotzooi die gebeurt, je verzet je er zo vaak tegen. En sinds ik mijn werk als een baan zie en sinds ik kinderen heb en papa gaat werken, en sinds ik de waanzin heb omarmd, is mijn leven een stuk beter geworden en ben ik zo dankbaar. Ik ben zo dankbaar dat ik ben wie ik ben, dat ik heb wat ik heb en dat ik ervaar wat ik ervaar. En het trieste is dat ik ondanks al mijn pracht en praal geen enkele vreugde ervoer. Nu is er een hoop vreugde en een hoop opwinding. Ik mag mijn plek in de wereld opeisen, me er prettig in voelen en ervan genieten. En dat is een enorm geschenk.
Het deel dat ik altijd al wilde
Toen ik opgroeide, dacht ik dat ik acteur zou worden. En Ik heb per ongeluk auditie gedaan voor een boyband en stapte in. Sindsdien speel ik de rol van een popster. Dit ben ik, alsof ik mijn scriptschrijver ben. Ik regisseer de shitshow. Maar dat gezegd zijnde, feitelijk acteren, dat wil ik niet doen. Dat hele gedoe over: “En nu fotograferen we vanuit een andere hoek.” Ik zet gewoon vijf stappen en ga rechtsaf en we moeten die op drie verschillende manieren naar zondag schieten en we gaan het doen tot vanmiddag drie uur. Wanneer mag ik dingen gaan zeggen? Dat is 5% van uw baan. De rest is verdomd saai.
Mijn zwaarste carrière-ervaring
Twee uur lang een paniekaanval krijgen in het bijzijn van 75.000 mensen in Leeds 2006. Het veranderde mijn leven omdat het zo’n traumatische ervaring was dat ik ontwijkende maatregelen moest nemen. En vanaf dat moment ben ik, heel langzaam, de persoon die ik nu ben. Ik ging weg en ging met pensioen. Het was zo groot in mijn hoofd: dit maakt me kapot. Toen begonnen mijn hersenen zich tot Zwitserse kaas te wenden omdat ik geen doel had. En ik besefte: dit is de reden waarom mensen sterven als ze met pensioen gaan. Dus ik stelde mezelf een doel voor en mijn eerste doel was om erachter te komen hoe ik dit moest doen en ervan te genieten.
De films die mij aan het huilen maken
Ik kijk geen films waar ik van moet huilen. Ik blijf uit hun buurt, omdat Ik heb geen behoefte aan melancholie want zo voel ik het toch tussen mijn oren. Ik wil ontsnappen en dwaasheid. Dus alles wat me deprimerend zal maken, alles wat me verdrietig zal maken, alles wat me aan het huilen zal maken, vermijd ik alsof ik terugdeins voor een hete vlam. Door mijn ‘ismen’ ben ik daar toch. Waarom ga ik die straat in? Dat is waar ik uit probeer te ontsnappen. Geef mij Huisvrouwen van Orange County. Alle Huisvrouwen.
Het meeste plezier dat ik heb gehad op het werk
Ik moet zeggen dat het nu zover is Beter menshet is echt spannend. Ik voel me een nieuwe artiest die net getekend is. En de opwinding over wat deze nieuw gevonden wereld zou kunnen betekenen. En ik zou zeggen dat het meeste plezier dat ik op dit moment heb, is omdat ik misschien de kans krijg om nog een hap uit de appel te nemen en vreugde te ervaren en te ontlenen aan de geschenken die mij zijn gegeven. En het voelt alsof ik met een glinstering in mijn ogen denk dat dat wel eens gaat gebeuren.
De rol die ik zou willen spelen
Dr. Frank-N-Furter in De Rocky Horror-fotoshow. Dat stukje waar hij in de lift naar beneden komt en zijn bretels aan heeft. “Hoe gaat het met jou? Ik zie dat je mijn trouwe klusjesman hebt ontmoet.’ Omdat het leuk is en dwaas en donker en stom en groots en glorieus. Ik behoor niet tot die mensen die Othello of Hamlet moeten, willen of ooit zullen spelen. Maar zoals ik al eerder zei, ik wil niet vanuit drie hoeken de deur openen.
Het personage dat het meeste op mij lijkt
Ik denk dat het allemaal mensen zijn die ik zou willen zijn, en niet iets dat me aan mij doet denken. Danny Zuko had zoiets van: ik wil het zijn Dat. Ik wil leven in de jaren vijftig, zestig. Ik wil naar die school. Ik wil dat leven hebben. Ik wil er zo knap uitzien met die kaak. En dus weet ik niet of er personages zijn die zijn: oh, dat ben ik. Het zijn allemaal personages die ik wil zijn.
Mijn meest geciteerde teksten
Dat gebeurt niet. Niet voor een lange tijd. Er is nu geen bijeenkomst meer van fans buiten het hotel. Iedereen heeft kinderen of kleinkinderen. Ik denk dat ze de dwaasheid begrijpen om naar het hotel van een vreemde te gaan om liedjes voor hem te zingen. Ja. Dat gebeurt niet.
Mijn schuldige genoegen
Ik heb geen schuldige kijkervaring. Mijn kijken is mijn kijken. Ik zal je op dit moment vertellen dat ik erg blij ben dat er voetbalwedstrijden zijn, Premier League en Port Vale, divisie twee. Maar ik ben daar ongelukkig mee Grote broer zendt niet uit op zaterdag, en Getrouwd op het eerste gezicht is alleen op maandag, dinsdag, woensdag en donderdag. Met MAFSga ter zake en doe gewoon de Australische, want dat is de papa. Hun psychologische tests zijn niet zo streng, denk ik. Het is gewoon geweldig om menselijk gedrag en dubbelhartige acties te zien. Het is een soap en het is Shakespeariaans. Het is geweldig.
Wie zou mij spelen in mijn biopic
We hebben de perfecte persoon met Jonno Davies binnen Beter mens. Maar hoe heette die jongen met dat brutale gezicht dat geweldig is, hij komt uit Londen en is ongeveer 33? Hij zit in die film met Harry Styles erin? (Pauze) Oké, dus aan wie ik dacht zit niet in die film, dus ik ga mee Barry Keoghan.
Mijn karaoke-afspeellijst
Ik doe niet aan karaoke. Het is niet mijn ding. Het is hetzelfde als wanneer je zegt: ‘Oké, laten we een avond houden waarop we allemaal samenkomen en wat journalistiek doen. Waar schrijf je het liefst over?” Ik doe het niet. Waarom? Omdat het mijn werk is.