Nederland

Robert Pattinson komt van de 3D-printer in Bong Joon-Ho’s langverwachte sciencefictionfilm ‘Mickey 17’

“De geschiedenis herhaalt zich altijd”, zegt de Zuid-Koreaanse filmmaker en scenarioschrijver Bong Joon-Ho (1959) tegen onze groep journalisten op het Berlijnse filmfestival. Volgens hem is het de reden dat zijn nieuwe sciencefictionfilm Mickey 17 Soms voelt het zo smerig. En omdat de première vorige maand zelfs elke dag meer profetisch lijkt te zijn.

In de film meldt Schlemiel Mickey (Robert Pattinson) zich aan voor een buitenaardse kolonisatie -missie, omdat hij op aarde wordt achtervolgd door een sadistische schuldeiser die wil dat hij met een kettingzaag wordt verwerkt. Hij zal vreemde banen in de kamer doen met een zeer grote kans om te sterven. Omdat de gegevens van Mickey worden opgeslagen in een futuristische 3D -printer, wordt een nieuwe versie van hem eenvoudig afgedrukt telkens wanneer hij sterft.

Het verhaal voelt vooral actueel vanwege de vele parallellen tussen de dictatoriale politicus die de kolonisatiemissie leidt, Kenneth Marshall en Donald Trump. Mark Ruffalo speelt Marshall met Trumpiaanse gezichtsuitdrukking, pure witte tanden en gebronsde gezicht. Zijn volgelingen dragen rode petten, een kogel scheert langs zijn wang bij een moordaanval en hij is meer geïnteresseerd in hoe hij naar de camera komt dan in het nadenken over zijn beleid. Met potentieel rampzalige gevolgen voor de schattige wezens op de planeet die hij wil koloniseren.

De opnames van Mickey 17 Waren al voltooid in 2022, de postproductie in 2023. “De release van de film werd vervolgens uitgesteld vanwege de stakingen in Hollywood- en distributieproblemen”, zegt Bong. “Maar er is in de tussentijd zoveel gebeurd. Een groot deel van de satire in de film is samen in het karakter van Ruffalo. Hij is een fusie van alle slechte leiders in de geschiedenis, in talloze landen. Ik wilde laten zien wat er in het verleden gebeurde, wat resulteerde in iets over het heden en mogelijk over wat er komt.”

De vraag of de Amerikaanse president echt geen inspiratiebron was voor het karakter van Ruffalo, vermijdt Bong vakkundig. Lachen: “Ik wil niet voorkomen dat iemand die vereniging maakt, maar eerlijk gezegd: als referentie met Mark deelde ik een foto van een grappige Koreaanse politicus uit het verleden. En Mark zelf kwam ook met Amerikaanse politici die niet langer actief zijn als voorbeeld. ”

Zuid -Koreaanse Spielberg

Afgezien van de link met huidige gebeurtenissen Mickey 17 Al een van de films die zich dit jaar het meest verveelden. Bong schreef Oscar -geschiedenis in 2020 met zijn klasse satire Parasiet (2019) De eerste niet-Engelstalige film die het standbeeld voor de beste film wint. Maar ‘de Zuid -Koreaanse Spielberg’ had al talloze kassa gehad die ook werden omarmd door critici, zowel in zijn geboorteland als internationaal. In bijna al zijn films, de Bong Genrefilm -conventie, getraind als socioloog, mengt zich met sociale opmerkingen en zwarte humor. Soms op subtielere manier, zoals in Parasiet. Soms zijn de metaforen en sociale kritiek bovenaan, zoals in zijn Engels -taal dystopie Snowpiercer (2014), waarin de klassengevecht plaatsvindt in een trein tijdens een nieuwe ijstijd. Of in Okjaover een enorm genetisch gemanipuleerde super varken en de wreedheden van de vleesindustrie.

Mickey 17 maakt deel uit van die minder subtiele bongfilms. Er zijn bijvoorbeeld expliciete uitspraken over kolonisatie. De planeet die de expeditie wil ‘bevolken’ is al lang bewoond: door wezens waarvan Marshall en zijn collega’s intelligentie onderschatten. Maar ook over het behandelen van testdieren: verschillende versies van Mickey Die in vaccinexperimenten. Bong noemt de korte reeks hierover belangrijk. “Het toont echt de essentie van zijn werk. Als je nadenkt over wat robots en machines niet kunnen vervangen, zul je eindigen met deze gevaarlijke biologische experimenten. Het publiek herkent het ook, omdat we onlangs de pandemie hadden.”


Lees ook

‘Mickey 17’: een absolute moet zien en een ongemakkelijke stoel (●●● Que)

'Mickey 17': een absolute must -see en een ongemakkelijke stoel

Het scenario geschreven door Bong Joon-Ho is gebaseerd op de roman Mickey7 Van Edward Ashton, hoewel de regisseur het verhaal heeft aangepast: hij laat bijvoorbeeld zijn hoofdrolspeler sterven en herdrukt dan in het boek. In Berlijn zegt Bong dat de expeditie van Marshall in zijn film ook was geïnspireerd door een gigantische religieuze cultus die vroeger in Korea bestond en dat “ook een zakelijke onderneming was die bijvoorbeeld drankjes verkocht”. “Ik heb hierover gelezen en vroeg me af hoe het eruit zou zien als dit soort religieuze/zakelijke autoriteiten buitenaardseenkolonisatieprojecten gaan doen.” Maar de film probeert niet een diepte -analyse van dit soort systemen te maken, benadrukt de regisseur. Zijn focus ligt op “een individu, een arm, aardig kind dat erin vastzit.”

Al bij het schrijven wist de regisseur dat deze aardige ‘verliezer’ Mickey 17 en zijn meer zelfverzekerde Double Mickey 18, die wordt gemaakt door een afdrukfout, door Pattinson moest worden gespeeld. “Ik schrijf altijd met acteurs in gedachten. Toen ik klaar was met het bewerken van de roman, had ik al mijn zinnen gezet op Rob. In het dagelijks leven, als hij niet zijn best doet om een ​​moeilijk personage te spelen, heeft hij iets heel schattig en dwaas. Hij ziet eruit alsof hij mooier is dan goed voor hem. Perfect voor Mickey 17. Ik was overtuigd dat hij ook Mickey 18 kon hanteren. De vuurtoren”.

Militaire dictatuur

Bong maakte deel uit van een generatie filmmakers die een renaissance van Zuid -Koreaanse films uit de late jaren negentig zorgden. In de late jaren tachtig en begin jaren negentig kwamen drie decennia van militaire dictatuur in Zuid -Korea ten einde, na een intense strijd om meer democratie. Bong: “Ik ben gedeeltelijk opgegroeid onder de militaire dictatuur, tijdens mijn middelbare schooljaren en een paar jaar aan de universiteit. Elke dag zag ik gevechten en demonstraties. “Tegelijkertijd vond volgens de regisseur een soort popculturele explosie plaats en vonden Arthouse -bioscopen overal in de hoofdstad Seoul. Gele deur: ’90s Lo-Fi Film Clubwaarin de eerste ‘monsterfilm’ ook te zien is dat Bong samen met sommige leden heeft gemaakt.

Hoe is het cultureel in het huidige Zuid -Korea, vaak in het nieuws vorig jaar? Bong: “Het jaar dat Zuid -Korea een Nobelprijs wint, pleegt de president een staatsgreep. Dat is surrealistisch. Gelukkig komen we nu op de hoogte van dat door gerechtelijke procedures. “De huidige Koreaanse cultuur noemt Bong” tegelijkertijd dynamisch en eng “.” Wat andere landen binnen enkele eeuwen moeten doorlopen, doorloopt Korea over tien of twintig jaar. Elke week gebeurt er teveel. Als je het positief beschrijft, zou je de dynamiek van de Koreaanse cultuur inspirerend kunnen noemen, maar de realiteit is dat het bijzonder moeilijk en erg vermoeiend voelt. “Lachen:” Vooral voor iemand zoals ik, die tegenwoordig middelpunt is. ”

Hoe ziet de directeur de toekomst? Gelooft hij, net als sommigen in zijn film, dat de toekomst van de mens buiten de aarde is? “Al het geld dat wordt uitgegeven aan de verkenning van de ruimte, kan naar mijn mening beter worden geïnvesteerd in het repareren van de aarde. Ik zou liever films op aarde blijven maken. Ik wil op Mars op locatie gaan filmen, maar ook terug naar de aarde kunnen komen.”




Related Articles

Back to top button