Als onderdeel van Gesneden uit een ander doekRikesh Chauhan interviewt een reeks gekleurde ambachtslieden die op en rond Savile Row werken. Het project werd uitgevoerd in samenwerking met social impact company Andere doos.
Parallel aan Regent Street in het centrum van Londen ligt een rij kleermakershuizen die sinds de 19e eeuw enkele van ‘s werelds meest vooraanstaande hoogwaardigheidsbekleders, aristocraten, beroemdheden en leden van de samenleving kleden. Het was lange tijd de thuisbasis van de Royal Geographical Society; het was op een van die daken waar The Beatles voor de laatste keer als één optraden; en meer recentelijk, waar zeker Koningsman agenten die ervoor moesten zorgen dat hun pakken net zo scherp bleven als hun strijdvaardigheid.
Maatwerk zoals we dat nu kennen, werd halverwege de 19e eeuw voor het eerst geassocieerd met Savile Row. Rond deze tijd bestond de klantenkring voornamelijk uit militairen en werden er afspraken gemaakt in en rond het wijdere Mayfair-gebied. Toen outfitters Henry Poole and Company hun pand in Burlington Street uitbreidden met een showroomingang direct aan de Row zelf, opende dit letterlijk de deuren naar een nieuw tijdperk. Sindsdien hebben enkele van ‘s werelds beste instellingen de ‘tailoring’s golden mile’ hun thuis genoemd.
Lange tijd bleef de Row standvastig in zijn aanbod van militair geïnspireerde en traditionele maatwerk. Dat was tot de jaren ’60, toen twee jonge mannen met de namen Tommy Nutter en Edward Sexton het traject van Savile Row voor altijd veranderden. Nutters of Savile Row opende in 1969 op 35a Savile Row – de eerste nieuwe winkel in de straat in 120 jaar – en bracht een revolutie teweeg in het op maat gemaakte maatwerk, door het te introduceren bij een jonger, cooler en uitdagender publiek. In de daaropvolgende decennia kwam er iets vaker verandering, hoewel een belangrijke katalysator hiervoor de impact was die Covid had op zowel de fysieke situatie als de manier waarop de samenleving zich kleedde.
Ik werk al bijna tien jaar in de luxe herenkleding- en kleermakerij. Ik heb het geluk gehad om schouder aan schouder te staan met een aantal van de meest getalenteerde vakmensen ter wereld, of het nu op black tie-avonden was of avonden in Savile Row’s plaatselijke The Burlington Arms. Maar wat mij als Brits-Indiër van de tweede generatie wel opviel, vooral in het begin van mijn carrière, was het gebrek aan mensen die op mij leken. Het is hetzelfde oude verhaal, toch? En een die over de hele linie van elke branche terug te vinden is. Ironisch genoeg zitten niet veel van ons zelf in de besturen.
