Skinnier -modellen geplukt voor Paris Fashion Week

De high mode -industrie is altijd synoniem geweest met dunheid, maar voor een kort moment in de jaren 2010 stond de lichaamspositiviteitsbeweging voorop.

Het beloofde een revolutie van het accepteren van lichamen in alle vormen en maten, verwelkomde curven en bepleitte voor opname, met name op de landingsbaan.

Maar 10 jaar later vertellen insiders uit de industrie ons dat dingen zijn verschoven. Was lichaamspositiviteit een flash-in-the-pan trend? En met hulp bij gewichtsverliesmedicatie zoals Ozempic, is Skinny voorgoed terug?

We spreken met ontwerpers, casting -agenten en modellen op Paris Fashion Week om te onderzoeken wat er gebeurt.

De lichaamspositiviteitsbeweging Vindt zijn oorsprong in de wazige dagen van de jaren zestig en werd geholpen door iconen zoals Marilyn Monroe die de rigide schoonheidsnorm van Hollywood verbreedde.

Het werd in de jaren 2010 opnieuw naar voren gebracht, toen Instagram werd gelanceerd en beïnvloeders begonnen mode en schoonheid te benadrukken buiten de glanzende tijdschriften en start- en landingsbanen.

Dit hielp dit was de familie Kardashian, wiens rondingen bbls (Braziliaanse kontliftchirurgie) over de hele wereld veroorzaakten.

Enrika, een 28-jarig plus-sized model, zei: “Toen de lichaamspositiviteitsbeweging ontstond, voelde het ongelooflijk empowerment en bevrijdend.”

“Het voelde als een daad van opstand – wat altijd was bekritiseerd werd nu op prijs gesteld. Het was alsof we eindelijk genoeg hadden gehad om te worden beoordeeld.”

Modellen van plus-size werden geboekt voor grote merken, waaronder Rihanna’s zeer felbegeerde lingerie-label, ‘Savage X Fenty’ dat in 2018 werd gelanceerd.

Het merk, gewaardeerd op $ 1 miljard, werd bekend om zijn catwalk extravaganzas, die doet denken aan een modern alternatief voor de iconische Victoria’s Secret -shows, maar dit keer met elk getoonde lichaamstype.

Felicity Hayward, een 36-jarig plus-sized model, reflecteert op verkenning in 2011.

“Toen ik die oproep kreeg van mijn eerste modelleringsagentschap Storm – die Kate Moss ontdekte – dacht ik dat ik punk’d was,” zei ze.

“Vóór de jaren 2010 waren de houding rond grotere lichamen niet positief en ik had nooit gedacht dat het een plus-size model een mogelijkheid was.

“Het zien van die verhalende verandering in de afgelopen anderhalf jaar is het leven veranderd, zowel emotioneel, fysiek als financieel.”

Maar toen rond 2020 begon de vooruitgang te vertragen. En komen de herfst en winter van 2024, van de 8.800 looks over 230 shows, slechts 0,8 procent was op plus-size modellen, Vogue -rapporten.

Tegelijkertijd kwam een ​​nieuw medicijn voor gewichtsverlies dat werd gebruikt om diabetes te behandelen op de markt en schoot in populariteit omhoog. Semaglutide, ook bekend als Ozempic en Wegovy, beteugt de honger van gebruikers, en was goedgekeurd door de NHS voor gewichtsverlies in 2023.

Beroemdheden, waaronder Elon Musk begon het medicijn te crediteren voor hun nieuwe slanke frame en het was slechts een kwestie van tijd voordat dat naar consumenten druppelde.

Naarmate Ozempic en zijn tegenhangers commercieel verkrijgbaar worden voor esthetische doeleinden, beweren insiders uit de industrie dat het de positiviteitsbeweging van het lichaam heeft beïnvloed.

Een voormalig model, Moya, zei: “We hebben gezien hoe snel het verhaal verschoof, met beroemdheden en beïnvloeders die operaties of medicijnen zoals Ozempic gebruikten om te jagen wat ‘in zwang’ wordt beschouwd.”

Een ander model, Jenny, zei: “Toen ik me realiseerde dat Skinny terug was, was het positief omdat ik meer banen zou krijgen.

‘Maar ik heb me gerealiseerd dat het betekent dat ik nu moet bijhouden. Nu moet ik de skinni zijnOosten. “

Zelfs de redactionele directeur van British Vogue zei dat de mode -industrie zou zich zorgen moeten maken ” door een recente trend terug naar het gebruik van meer magere modellen

Gelukkige vertelde het programma van BBC Radio 4’s Today: “Ik denk dat misschien Ozempic er iets mee te maken heeft.”

“We zijn op dit moment waar we de slinger zien die een soort van Swing Back to Skinny Being ‘In’ zien en vaak worden deze dingen behandeld als een trend en we willen niet dat ze dat zijn.”

Toen ging het merk Berlijn, Namilia, viral voor een “I Love Ozempic” T-shirt op hun catwalk 2024 Fashion Week.

“De ‘I Love Ozempic’-tee raakte echt een zenuw,” lachte Nan Li, de creatieve directeur van het merk die beweert dat het T-shirt satire was.

“Met de opkomst van Ozempic gebruiken zoveel mensen het. In de afgelopen jaren verloren beroemdheden gewoon af en praten ze er niet over.”

Fast-forward tot januari, wanneer de AW25-modeweek van mannen in Parijs en het publiek een lakmoesproef in realtime krijgt van precies waar merken staan.

Afgezien van een selectie van ontwerpers, waaronder Rick Owens, LGN en Charles Jeffrey Loverboy, kan ik op twee handen rekenen hoeveel modellen met een plus-formaat ik zag tijdens een week van shows.

Nan Li zei: “Parijs viert het elitarisme en elitarisme betekent mager en wit.”

“Er is een handvol modellen met grote grootte (bij de shows), maar ze zijn niet echt plus-ze zijn normaal groot. Ze worden in elke show gegoten om het merk body positief te laten lijken.”

Temidden van de drukte van de modeweek, vertelde Shaun Beyen, casting director voor iconisch Frans merk Fursac, de BBC: “De enige motivatie voor een merk is om kleding te verkopen – dat is het. Ik denk niet dat we hierover moeten liegen .

“Merken hebben in de jaren 2010 de positiviteit van het lichaam aangenomen, omdat ze gedeeltelijk het als een commerciële kans zagen, en toen ze zagen dat het niet langer presteerde zoals ze hopen in 2020, sprongen ze weg.”

Beyen voegde eraan toe: “Volledige transparantie – ik wil niet echt kleding zien aan iemand zoals ik. Ik wil het zien op iemand die ik wil eruit zien.”

Gauthier Borsarello, creatief directeur van Fursac, lachte in overeenstemming en zei: “Ik haat mijn lichaam. Ik wil geen kleding zien aan mensen zoals ik.”

Aan de andere kant geloven ontwerpers als Charles Jeffrey merken een morele noodzaak om inclusief te casten. “Positiviteit van het lichaam was nooit een trend voor mij,” zei hij. “Het was een kans om verantwoordelijk te worden.”

Positiviteit van het lichaam wordt gebreid in het merk van het merk van Charles, dat inspiratie haalt uit de queer nachtleven. Dit is gemakkelijk zichtbaar gedurende zijn Paris Fashion Week -show.

De ontwerper legde uit: “De mensen in mijn shows zijn mensen met wie ik aan het aan het kleden was. Het ging nooit om modellen, het waren mijn vrienden en hun verschillende lichaamsvormen. Het ging over de gemeenschap met wie ik mezelf omringde.”

Het lijkt erop dat de realiteit is dat ontwerpers als Charles de uitzondering op de regel zijn. Zoveel als activisten ertegen zijn, bevestigen insiders uit de industrie dat de positiviteit van het lichaam achter ons ligt.

Daniel Mitchell-Jones, mede-oprichter van Modellering Agency Chapter Management, zei: “Ja, de dingen zijn verschoven. In 2020 en 2021 zagen we zoveel meer diversiteit en inclusie op de landingsbanen-maar qua lichaam is dat nu een achterbank genomen . “

Daniel zei dat wanneer hij zijn curve -modellen naar castings stuurt, ze altijd worden geduwd, maar vaak wordt verteld dat het merk dit seizoen niet geïnteresseerd is.

Plus-size model Enrika vertelde de BBC dat niet alleen modellen met grote grootte minder worden geboekt, hun agenten worstelen actief om werk voor hen te beveiligen.

Ze legde uit: “Het is niet ongebruikelijk om campagnes te zien met vier modellen met een voorbeeldgrootte en slechts één plus-size model. Hierdoor kan je het gevoel geven dat je maar een teken bent.”

Enrika zei dat deze merken soms vaak tactieken gebruiken in campagnes om deugdsignaal inclusief te zijn-zoals het benadrukken van striae op modellen met grote grootte, terwijl ze op anderen airbrushen.

Ze zei: “Het stuurt de boodschap dat ‘we niet echt denken dat je er zo goed uitziet als de slanke modellen in onze rok. Maar we accepteren je omdat we zul Geld ‘, het is smerig werk en ik steun het niet. “

Als u wijzigen, wijzigt u uw koopgewoonten. Tenminste, dat is wat Shaun Beyen gelooft: “Alles is consumentengestuurd”.

“Het is dit soort vicieuze cirkel. Elk modehuis geeft zijn versie van wat ze weten dat de klant wil, het is hun interpretatie en het is aan de consument.”

Gauthier Borsarello zei: “Er is een beroemd Frans dat zegt: ‘Als mensen stoppen met produceren, zullen mensen stoppen met kopen.’ Maar het omgekeerde is waar. Als mensen stoppen met kopen, stoppen we met produceren.

“Niemand dwingt je om iets te doen. Het is een opleiding van de klant: op een beleefde manier – leer jezelf.”

En het enige voordeel van lichamen als trends is dat de slinger uiteindelijk terug zal slingeren. Beyen zei: “Niets is ooit verdwenen, vooral niet in de mode.”