Hoe een sprookje een horrorfilm kan worden. Dat kun je bijna zeggen van Snow White, de nieuwe versie van Sneeuwwitje die vanaf de eerste minuut eigenlijk een pareltje had moeten worden. Maar ja, er ging zacht uitgedrukt ‘hier en daar’ iets mis. Iets met woke, een ontspoorde actrice en helaas ook racisme, leverden de Disneyfilm vooral heel veel negativiteit op.
Tot vandaag waarschijnlijk, want Snow White draait nu in de bioscoop. En wat er ook allemaal is voorgevallen, de beelden die je hierboven ziet, zien er in ieder geval typisch Disney en dus picobello uit.
Eerdere kritiek op Disney
Al die Nederlanders die weleens Disneyland Paris bezoeken, zoals Metro onlangs nog voor de nieuwe avondshow, zien louter lachende gezichten. Maar bij Snow White moest Disney zelf vooral eens tranen ervaren. Helemaal onbekend is dat bij de Amerikanen die de wereld juist blij moet maken, niet. The Little Mermaid (2023) moest er ook aan geloven. De Kleine Zeemeermin werd gespeeld door de donkere Halle Bailey en deze iconische hoofdrol gespeeld door een dame van kleur, dat kon volgens velen écht niet. De hashtag #NotMyAriel werd trending.
Snow White volgens Disney
Terug naar Sneeuwwitje. Disney kondigt de film momenteel, ongetwijfeld na lang wikken en wegen en eindeloze vergaderingen, aan als: ‘Snow White is een live-action musical naar de klassieke Disney-film uit 1937. Dit magische muzikale spektakel reist terug naar het tijdloze verhaal met Rachel Zegler als Snow White en Gal Gadot (Wonder Woman) als haar stiefmoeder, de boze koningin. Samen met de geliefde personages Bashful, Doc, Dopey, Grumpy, Happy, Sleepy en Sneezy gaat Snow White op een avontuur dat ons eraan herinnert om aardig en moedig te blijven.’
Sneeuwwitje en de zeven wat?
Je leest het goed. We kennen dit verhaal natuurlijk allemaal als Sneeuwwitje en de Zeven Dwergen, maar bij de aankondiging houdt Disney het op ‘geliefde personages’. Er klonk al gemor over het feit dat zij zich in de film qua arbeid moeten uitsloven in een grot en daar ook wonen, wat achterhaald wordt gevonden.
De grootste kritiek ging echter over hoe die zeven dwergen eruitzien. Peter Dinklage (Game of Thrones) is een bekende acteur met dwerggroei. Juist hij vond maar niets dat de zeven personages weer gespeeld zouden worden door collega’s met dwerggroei. Diens net zo kleine collega’s trokken vervolgens fel van leer omdat Dinklage zo een oproep deed om hun banen af te pakken. Disney schoot in de stress en kwam met een nieuwe opzet, zeven personen die je beslist divers kon noemen. The Daily Mail schreef daarop als kop boven een artikel: „Sneeuwwitje en de zeven… politiek correcte metgezellen?” Wat in Snow White – na ongetwijfeld weer honderd vergaderingen – is overgebleven, zijn volledig digitale ‘poppetjes’. Niet iedere Disneyfan staat waarschijnlijk te springen van enthousiasme.
Een latina als Snow White?
De ellende begon al veel eerder, in 2021, bij de bekendmaking van de hoofdrolspeelster. Rachel Zegler is latina en haar naam viel slecht bij heel wat mensen. Sneeuwwitje, die heeft toch ‘huid wit als sneeuw, lippen rood als bloed en haar zo zwart als ebbenhout’? Hoezo kon een Zuid-Amerikaanse dan Snow White gaan spelen? In de reacties droop het racisme overigens van de muren. Zonde en naar. Rachel Zegler was in een eerdere muziekfilm, West Side Story, namelijk hartstikke goed. En Halle Bailey had met een prachtige prestatie in het eerder genoemde The Little Mermaid de monden al gesnoerd.
We kennen het echter allemaal: veel mensen kunnen niet tegen veranderingen en dat heel bekende dingen niet bij het oude worden gelaten. ‘Waarom moet dat nu ook weer het geval zijn bij Sneeuwwitje?’, zullen deze criticasters denken.
Ellende binnen eigen gelederen
We kunnen nu wel roepen ‘ach, al dat gemekker op social media, dat kennen we nu wel’, maar als binnen de eigen gelederen ook allerlei ellende over Snow White begint, dan is dat voor een producent niet best. Degene die behoorlijk los begon te gaan, is namelijk hoofdrolspeelster Rachel Zegler zelf. Er deugde plotseling weinig meer van Snow White. Ze vond het verhaal maar achterhaald en de prins een stalker. Die prins is in de versie die je nu kunt zien meer een ‘dief met een gouden hart’ geworden. Zegler wilde dat ook Sneeuwwitje iets heel anders zou worden, een soort van moedige leider.
Op een andere leider, haar eigen president Donald Trump, ging ze al helemaal los. Dat heeft verder niets met Snow White te maken, maar het leverde bakken aan haters op (niet prettig voor Disney, maar Zegler ging ‘gewoon’ door). Ze zei „fuck Donald Trump en dat Trump en zijn aanhangers nooit vrede mogen vinden”. Daar komt nog eens bij dat Rachel Zegler op sociale media ‘Free Palestine‘ plaatste, terwijl haar Israëlische tegenspeelster Gal Gadot (de boze heks) pro-Israël is. Dat was voer voor een stroom aan geruchten, zoals dat de twee elkaar niet zouden kunnen luchten of zien.
Ze leefden nog lang en gelukig?
Wat Rachel Zegler ook allemaal heeft gezegd, ze heeft in ieder geval haar excuses uitgesproken. De kritiek op Snow White komt volgens de hoofdrolspeelster voort uit passie. „Fans van de originele Disneyfilm uit 1937 willen hun geliefde film verdedigen”, vertelde ze aan Vogue Mexico. „Ik zie de reacties van mensen op deze film als passie”, aldus de actrice. „Wat een eer om deel uit te maken van iets waar mensen zo gepassioneerd over zijn.”
Nu de film uit is, regent het geen 4- en 5-sterrenrecensies, maar de kritieken zijn best positief. Het kan zomaar zijn dat Snow White toch een aardig succes wordt, want negatieve publiciteit is over het algemeen nog altijd beter dan géén publiciteit. De belangrijkste doelgroep, kinderen en jonge tieners, zullen dit filmavontuur ongetwijfeld geweldig vinden. Hen boeit alles wat er de afgelopen vier jaar over Snow White is gezegd en geschreven, natuurlijk voor geen meter.
Iedereen heeft het over ‘one taker-serie’ Adolescence op Netflix: hoe verbluffend is het?
Een gijzeling op een drukke brug is best een goed idee (voor een film dan)
